Zabytki - zwiedzać czy omijać?

[rdklstr]

Tu ci powiem że jeśli Rzym chodzi, to nie było to tak najgorzej:D Prawdę powiedziawszy najgorszy był wjazd, bo nie bardzo wiedzieliśmy jak te drogi prowadzą itp, a spieszyliśmy się znaleźć nocleg. Po nocy jazda taka jak w Warszawie, ale cieplej.

O poranku było interesująco, bo były korki, ale można było spokojnie rowerem jechać. Po południu jazda koncentrowała się w ścisłym centrum, i też było spokojnie, bez jakichś ekscesów. Jedynie tłumy ludzi przy najbardziej znanych zabytkach i tyle. Jeśli chodzi o negatywne emocje związane z Rzymem, to tylko ceny:D ale nie wchodziliśmy (poza Muzeum Watykańskim) nigdzie tam, gdzie trzeba było płacić. Raczej oglądaliśmy miasto z roweru, niż od środka budowli, taki zresztą mamy styl podróży
Co żałuję, to że nie poznałem charakteru wschodnich i południowych miasta, a północ i zachód tylko pobieżnie.

Tak naprawdę źle wypadła tylko Wenecja:P

[Daniel]

Ja z założenia na rowerowych wyjazdach nie zwiedzam z dwóch powodów.
Pierwszy jest praktyczny - to jest cholernie niewygodne. Trzeba gdzieś rower zostawić, przypiąć, spieszyć się itp. Pozwiedzam sobie "od wewnątrz' będąc bez roweru - a jak dotąd koncentruję się na Europie, więc w każde z tych miejsc mogę kiedyś wrócić.
Drugi - szkoda mi czasu. Na wyjezd rowerowy wybieram się, żeby przejechać określoną trasę, podjechać przełęcze itd. Takie zwiedzanie miast (jeśli nie odbywa się w dzień wypoczynkowy) kosztuje zbyt dużo czasu.

[bob71]

Cóż, każdy ma swój styl podróżowania i jak wspomniałem szanuję to. Ja dysponuję zazwyczaj dość krótkim czasem na podróż, staram się więc zaplanować wszystko tak, żeby zobaczyć to co mi da jak najlepiej poznać kraj, który odwiedzam. Mam też świadomość, że choć dzisiaj w Europie wszystko jest na wyciągnięcie ręki to do tych miejsc raczej już nie trafię. Jutro mam takie spotkanie w lokalnym ośrodku kultury o wyprawce na Litwę, ciężko by mi było opowiadać tylko o pokonywaniu przestrzeni. Od kilku lat opisuję swoje podróże w lokalnej prasie, nie są to mega wyprawy na koniec świata ale nieznane osoby zaczepiają mnie na ulicy, żeby skomentować to co przeczytali,  zapytać gdzie w tym roku, podzielić się swoimi odczuciami na temat odwiedzonych przez mnie miejsc. Moim ulubionym filmem "podróżniczym" jest "Wszystko za życie" uwielbiam ten film, a najbardziej pasuje mi z niego jedno zdanie w tym guście  "że szczęście  jest prawdziwe kiedy można się nim podzielić z drugim człowiekiem". Dlatego zbieram maksymalną ilość doświadczeń i dzielę się nimi z liczną rodziną i przyjaciółmi.

[yoshko]

No niestety tutaj jest dużo egoistów i robimy to na co mamy ochotę bez patrzenia na to czy potem nasze opowieści innym będą się podobać.

[worek_foliowy]

Yoshko, dobrze piszesz. Niewielu jest w stanie np. poświecić swój namiot, żeby tylko móc opowiadać jak to próbowały rozszarpać właściciela sarny

[martwawiewiórka]

Jutro mam takie spotkanie w lokalnym ośrodku kultury o wyprawce na Litwę, ciężko by mi było opowiadać tylko o pokonywaniu przestrzeni

Tylko że to nie jest tylko pokonywanie przestrzeni (którą też mozna pokonywać na różne zreszta sposoby), prócz tego moga być spotkania z ludźmi, nagłe wylądowanie na zlocie rodzinnym, spotkania ze zwierzętami, dziwne miejsca, obserwacje kulturowe, różne osobiste fascynacje - znajoma np lubi industriale i opuszczone miejsca i zapamiętale je eksploruje a od zabytków stroni, inny zwiedza biorąc pod uwagę lokalne jadło i tak dalej.
I tymi wrażeniami również tak samo można sie podzielić z innymi.

[furman]

W moim małym podróżniczym świecie nie ma miejsca na zwiedzanie zabytków. Dużych miast unikam, te mniejsze chętnie odwiedzam ale oglądam je tylko powierzchownie, wstyd powiedzieć ale traktuję je bardziej jako miejsce, w których mogę skorzystać z gastronomii, zrobić zakupy itd. Uważam, że chociaż dzieła człowiek są naprawdę wielkie to natura stworzyła jeszcze piękniejsze i na nich staram się koncentrować. Lubię prowincjonalne, zapyziałe wsie i miasteczka gdzie chętnie obserwuję życie miejscowej ludności. Góry są tym co kierunkuje moje wyprawy dlatego na pierwszych miejscach w liście moich miejscówek są szczyty i przełęcze przez co wiele miejsce jest już na starcie przegranych. Niech ktoś sobie myśli co chce ale póki siły i zdrowie będą pozwalać to kraje typu Holandia, Dania, Północne Niemcy, kraje Nadbałtyckie dla  mnie nie istnieją bez względu na to ile tam jest zabytków. Przyznam się, że czytając niektóre relacje, których autorzy piszą, że 2-3 przeznaczyli na zwiedzanie np Budapesztu to ciarki mnie przechodzą po plecach. Tyle czasu tracić ...ja nie mogę sobie pozwolić na takie marnotrawstwo

[skolioza]

Po Holandii i Litwie trochę się poszwendaliśmy - choć gór nie ma to na zadupiach są równie urokliwe, zapyziałe wioski i fajne krajobrazy

[Waxmund]

Wszyscy widzę mają problem gdzie zostawić rower... Trzeba być twardym i zwiedzać na rowerze! Widzę, że mamy z Rdklstr podobne weneckie doświadczenia

Ja Wenecję zwiedziłem targając rower przez te wszystkie schodki na mostach Dotarłem z nim prawie na Plac Św. Marka - dopiero tuż przed nim policjant powiedział nam, że 'w Wenecji zakaz jeżdżenia rowerem'

https://picasaweb.google.com/113355242078790491964/RoweremDoMarsylii2007?noredirect=1#5552713759750469778

A tak serio, to ja np lubię objechać jakieś ciekawe miasto, a nie być tylko ograniczonym do natury (którą jednak wolę). Zwykle jest to tylko pobieżne oglądanie zabytków z zewnątrz, ale zawsze coś

Tym sposobem zwiedziłem rowerem kilka stolic (Madryt, Lizbona, Zagrzeb), i byłem zadowolony

[menel]

inny zwiedza biorąc pod uwagę lokalne jadło

I to jest dobra koncepcja, najlepiej z widokiem na zabytki.


Niestety im miejsce bardziej znane tym micha gorsza ale za to droższa.

Poza tym definicja zwiedzania i zabytku jest szeroka  Kiedyś cały dzień się męczyłem w 40 stopniowym Belgradzie żeby zrobić taką fotkę

[wojtek]

U mnie z tym różnie, jak omijam i później sprawdzę w internecie, co ominąłem, to żałuję, jak nie omijam, to czasem żałuję straconego czasu. W 2012 roku, w Armenii ominęliśmy z Marysią kilka miejsc, które oglądałem później w internecie i nawet na fotkach wyglądały bardzo klimatycznie; ominęliśmy i tego żałuję, ale może to będzie powód, żeby pojechać i dozwiedzać. Żeby nie było, to czasem żałuję, że pojechaliśmy do szeroko polecanych miejsc i że straciliśmy na to czas. Później przychodzi refleksja, że gdybyśmy się tam nie wybrali, to widziałbym brązowego asfaltu, ormiańskich kowboi, nie nocowałbym w kraterze, nie widziałbym nawiedzionych Ruskich przy śpiewających kamieniach i nie poczułbym odrzucającego zapachu pewnej przełęczy
I nie miałbym zagwozdki - dlaczego Ormianie chcą fotografować się ze mną?

[martwawiewiórka]

I to jest dobra koncepcja, najlepiej z widokiem na zabytki.

Wtedy to od razu dwa w jednym, albo nawet trzy w jednym (jeżeli np obok toczy się jakas dyskusja miejscowych to mamy jeszcze obserwacje kulturowe:D)

[Drzewo]

To chyba zależy od zainteresowań "turysty".

Ja chętnie zwiedzam i włażę do każdego miejscowego muzeum. Często schodzę z roweru. Ponieważ jednak jazda po zatłoczonym mieście z sakwami do przyjemności nie należy (wystarczy pojechać do Lwowa, żeby się o tym przekonać) a i nie wiadomo co zrobić z obładowanym rowerem podczas 4 godzin spędzonych np w muzeach watykańskich - mam pewien koncept, który stosuję i chyba będę stosował dalej:
Nie planowałem i raczej nie będę planował tras rowerowych przez większe miasta. Wolę zimą wyskoczyć na 4 dni do Paryża czy Rzymu i z buta (i metra) zwiedzić "ile się da"... Jeśli wybiorę się w te rejony z rowerem to nie będę odczuwał potrzeby "zwiedzenia miasta" skoro zawsze można tam wrócić samolotem/autobusem.
Moje zwiedzanie ma jednak pewien minus dla niektórych: robię to dosyć intensywnie więc dzień trwa prawie 20h.

Są jednak takie miejsca (najeżona atrakcjami, zabytkami etc) które wręcz trzeba zobaczyć podczas wycieczki rowerowej(bo samochód odbiera im trochę smaku): Szlak Piastowski, Kaszuby, Bornholm, Zamki Krzyżackie i Jura itp.

Zwiedzać warto - czy na rowerze to już inna para kaloszy.

[EASYRIDER77]

ten temat zaczyna mi przypominać zupełnie coś innego, mianowice dyskusję lub myśli na temat "po co lub dlaczego właśnie jeżdżę rowerem" i to jeszcze w ramach wypoczynku co dla niektórych jest niezrozumiałe, tych nie jeżdżących. Męczyć się, po co?!

I tak czytam i kurcze myślę, że ciężko mi ująć właśnie po co.
Kurczę zimowy kryzys chyba mam, niech szybko przyjdzie wiosna...
i wsiądę na rower nie wiem po co...

Ale przypomina mi też pewne refleksje z Francji. Mianowicie akurat tam w wiosce położonej przy pięknym wodospadach stoi romański kościół. Niby nic specjalnego, ale samo położenie wioski, kościoła oraz stylu architektonicznego powoduje, że jakby wzajemnie się uzupełniają i tworzą tzw. klimat. I chyba dla tych klimatów, szukamy ich, a te są czasem w zaskakujących miejscach, nawet w dużych miastach trafia się rodzynek.

[oldboy]

Jednakowo bezsensowne jest omijanie jak i zwiedzanie wszystkich zabytków na trasie.To ma być relaks , nie katorga.