Zabytki - zwiedzać czy omijać?

[EASYRIDER77]

hindiana, z ciekawości jeszcze raz przejrzałem Twoją relację i komentarze na forum, z wyjazdu do Włoch.  Nie ma słowa o tym że nieładny wyjazd. Olo jedynie stwierdził że jak tam był bo już by za dopłatą nie chciał tam być. Ale Wam rodzinie, nikt nic nie napisał źle. Może za słabo chwalili, albo podziwiali Twoim zdaniem? Jeśli tak, to rozumiem, bo po swoich relacjach też mam takie wrażenie. Moje relacje i wyjazdy nie dorastają rangą do pięt, typu Kanary, Turcja, Iran, więc takich "achów" nie ma, ale spędzony czas mój z rodziną ma nas (rodzinę) zadowolić a nie forum.
(Mam nadzieję że nikogo  nie obrażam, bo nie jest moim celem.)

Hindiana, a ja ponownie zazdroszczę wyjazdu i uważam za bardzo fajny, zwłaszcza że patrzę na niego też z persperktywy ojca.
pozdrawiam

[Kot]

Kiedyś zabytki podczas jazdy na rowerze nie interesowały mnie prawie wcale. Liczyła się jazda sama w sobie, a jeśli mijałam po drodze jakiś kościół czy dworek, to zerkałam nań jedynie z siodła. Później, kiedy zaczęłam jeździć razem z Krzysztofem, to się zmieniło. Początkowo, gdy proponował dłuższy przystanek przy jakimś zabytku, zatrzymywałam się jedynie z uprzejmości (wewnątrz się mierzwiąc), potem zaczęło mnie to wciągać na tyle, że sama proponowałam zwiedzanie. Przy tym wszystkim typem muzealnym zdecydowanie nie jestem i chyba nie ma szans na to bym była. Podczas podróży po Italii pierwsze bite 3,5 dnia przeznaczyliśmy na łażenie po Rzymie. Bez rowerów. Zupełnie tego nie żałuję, a wręcz przeciwnie – cieszę się, że mogłam to wszystko podczas wyprawy zobaczyć. Z kolei podczas wyprawy po Islandii zabytków nie było prawie wcale i to też jest ok. W sumie wiele zależy od tego gdzie się pojedzie. Jeśli jest to rejon bogaty w zabytki, to dlaczego je omijać? Jakoś nie dociera do mnie argumentacja, by pojechać tam kiedy indziej (znam siebie i wiem, że raczej nie pojadę). Wychodzę też z założenia, że gdy już będę na tyle stara / niedołężna by nie móc jeździć na rowerze, to również nie będę miała siły ani ochoty by lecieć / jechać tam gdzie kiedyś już co prawda byłam, ale czegoś tam nie widziałam.

[olo]

Jakoś nie dociera do mnie argumentacja, by pojechać tam kiedy indziej

Ja po prostu pogodziłem się z myślą (trudno mi to nie przyszło ), że nigdy nie będzie mi dane zobaczyć Koloseum, Wieży Eiffla i innych takich. Może kiedyś życie spowoduje, że tam trafię i obejrzę, ale generalnie nie czuję takiej potrzeby. Zupełnie mnie nie ciekawi jak w rzeczywistości wygląda Koloseum. Zdjęcia w zupełności wystarczą

[pff]

Temat przypomina mi kwestię: brunetki czy blondynki. Każdy wybiera to co lubi i chyba jedna strona drugiej nie przekona, ale każdy wszak pozostanie zadowolony. Dlatego odpowiedź na tytułowe pytanie brzmi: co kto woli.

[tomzoo]

Mam identyczne zdanie jak CRL. Tyle ze chyba hindianie niekoniecznie o tak trywialną odpowiedź chodziło
Każdemu wedle upodobań. Ja tam lubię i zwiedzać, i przemierzać przestrzenie, i spać na szczytach gór, zdobywać przełęcze, spotykać ciekawych miejscowych, ot wszystkiego po trochu, tak, aby maksymalnie wczuć się w klimat danego kraju/regionu.
I zgadzam się, że poruszanie się po dużych aglomeracjach może być upierdliwe dla rowerzysty, tak jak i problemem może być pozostawienie objuczonego sakwami roweru przy obleganej przez turystów (i nie tylko) atrakcji turystycznej w celu jest odwiedzenia/zwiedzenia. I to jedynie może mnie odstręczać od zwiedzania. Ale na prawie wszystkie przypadki znajdzie się metoda

[yoshko]

Nie poszukujemy tutaj lepszego sposobu na podróż ale dzielimy się swoimi pomysłami na podróż. temat konwersacji został tylko ujęty w ramy by dyskusja nie rozwlekła się po bezkresie albo utknęła w jakimś grobowcu.

[Daniel]

Chciałem tylko podkreślić, że to, że na rowerze nie zwiedzam, nie oznacza że ogólnie nie lubię zwiedzać

[hindiana]

Nie rozumiem, wszelkie głosy na nie za zabytkami tutaj odnosisz do siebie, Hindiana?

Ależ skąd, tylko niektóre. Mam zdiagnozowany głęboki syndrom dziecka środkowego, to może wiele tłumaczyć 

Tak sobie przy okazji tej dyskusji przeanalizowałam moje wyjazdy. Pierwsza podróż rowerowa, na Białoruś, nie miała w planie żadnego zwiedzania. Jechaliśmy zobaczyć czy nam się spodoba taka forma podróżowania (chwilę mi zajęło, zanim zdecydowałam, że tak...) i odwiedzić rodzinę Arka, która w wyniku zawieruchy wojennej i tułaczki syberyjskiej podzieliła się na część polską i białoruską. W Pińsku odwiedziliśmy wujka, który zabrał nas na wycieczkę po mieście, gdzie między innymi wstąpiliśmy do muzeum. Całkowity spontan, myśleliśmy, że sobie idziemy połazić po mieście. Podczas tej wyprawy chciałam tylko zobaczyć Beresteczko (warto!) i kilka miejsc we Lwowie, co też udało nam się zrealizować, miałam więc plany na Ukrainę, ale Białoruś traktowałam jako tranzyt. Okazało się jednak, że nic do tej pory nie może się równać z przyjęciem jakie zgotowali nam pierwsi gospodarze kilkadziesiąt kilometrów za Brześciem lub kiedy przeczekiwaliśmy burzę na przystanku częstowani ziemniakami przez miejscowego pijaczka, który litował się nad naszą biedą (u was niet maszynu?)
Jeśli ktoś z was oglądał kiedyś moje galerie, to wie, że bardzo, bardzo lubimy przyrodę. Ale jak sobie trochę nie pozwiedzam, czegoś nie zobaczę to wyjazd uważam za niepełny. Robimy rodzinnie projekt "Dokoła Irlandii" i zawsze jest tak, że na trasie coś zwiedzamy. Zdarzyło nam się niestety koło miasta Cork, że chcieliśmy zwiedzić wyspę Fota (Fota Wildlife Park, gdyby ktoś był w Irlandii, bardzo polecam), ale nie było innej możliwości pozostawienia rowerów niż przypięcie ich zupełnie bez dozoru do ogrodzenia. W związku z tym mąż z córką poszli zwiedzać, a ja z bólem serca zostałam cieciem.

Tak mi jednak przyszło w pracy do głowy... Gdybyście byli w Peru, ominęlibyście celowo i z premedytacją Machu Picchu?

[furman]

Tu mnie masz

[Daniel]

Nie, bo jest wysoko i trudno się tam dostać 

[martwawiewiórka]

Tak mi jednak przyszło w pracy do głowy... Gdybyście byli w Peru, ominęlibyście celowo i z premedytacją Machu Picchu?

Podobno w rejonie Machu Picchu sa setki gatunków motyli, wiec rozważyłabym w zależności od opłat jakie tam są, innych motylowych miejsc itp.

[bob71]

Będąc na Litwie przejeżdżałem obok "zabytku" wpisanego na listę UNESCO czyli punktu triangulacyjnego południka Struvego. Zwiedziłem go jak należy, obeszłem dookoła, porobiłem fotki, kumpel patrzył na mnie dość dziwnie. Ale ja to po prostu lubię, lubię dotknąć wspomnianej gdzie wyżej cegły, kamienia, mając świadomość, że ktoś to ułożył kiedyś w jakimś celu, z jakąś ideą. Odczytać to co w tym Koloseum jest zapisane czy przejść/przejechać jak na Camino drogę wydeptaną przez wieki przez tysiące takich jak ja wędrowców. To lubię. Przełęcze, góry, bezdroża też, to miejsce w którym mierzę się sam z sobą, podziwiam i odczytuję przyrodę, rzeźbę terenu (geomorfologiczne zboczenie), zbieram kamienie do sakw, jak by mało było bagażu  ba nawet rośliny próbuję do Polski przywieźć. Podróżując określamy i ubogacamy siebie i dlatego warto. A kategoryczne określenia są bez sensu ...

[hindiana]

Uh, a ja sobie przypomniałam, że już pierwszego dnia naszego wyjazdu na Białoruś zwiedziliśmy Twierdze Brzeską. Prawie o tym zapomnialam 

[yoshko]

@bob71, Dzięki za pomysł na punkty do zobaczenia podczas wycieczki do Litwy-Łotwy i Estonii.

[Waxmund]

Uh, a ja sobie przypomniałam, że już pierwszego dnia naszego wyjazdu na Białoruś zwiedziliśmy Twierdze Brzeską. Prawie o tym zapomnialam 

To jest też jak dla mnie mały problem... Nie znam się na sztuce, i mimo odwiedzenia np wielu wspaniałych muzeów, mieszają mi się, i zupełnie nie doceniam tego co widzę. Ale tak czy inaczej, chętnie się czasem po jakimś muzeum przejdę