Nasze rowery na wyprawie

[Król Julian]

Wagant. Mój pierwszy "poważny" rower. Na nim zaczynałem turystykę. Później zamieniłem się na Orkana. W tamtych czasach to były bardzo dobre rowery.

[Remigiusz]

Tylko to ten sentyment w stylu "kuuurla, kiedyś to było".

Większość wyrobów ZZR to był gównolit pierwszej klasy. Ukręcające się osie, połamane szprychy, pękające ramy. Były sprzęty na lepszych komponentach, ale raczej mało kto je miał.

No niestety muszę potwierdzić. Wyprawy zaczynałem na Ukrainie, potem były Orkany. Łamało się wszystko, co mogło, osie suportu, osie w piastach, szprychy, na ramach skończywszy. Jedynie Ukraina dotrwała przebiegu 11 tys. km zanim pękła rama. W Orkanach już po kilku tys. było po zabawie. Dzisiejsze rowery są nieporównywalnie lepsze. Teraz dłużej jeżdżę bez kapcia, niż kiedyś na jednej ramie zanim pękła.

[transatlantyk]

Ja na Urala nie narzekałem. Był solidny, mało awaryjny. Nie wiem dokładnie ile km na nim przejechałem, nie było liczników. Mogło to być 40 tyś. km. Cały czas ten sam łańcuch, korba, tylna zębatka. Tylko ogumienie się zmieniało. Pod koniec swego żywota rower zachorował na luzy przy korbach. Nie do usunięcia dostępnymi mi wtedy metodami.  Moim zdaniem Ural był technologicznie półkę wyżej od Ukrainy, która była dużo bardziej popularna.. Przełożenie to nie wiem jakie miałem. W porównaniu z kolegami, którzy jeździli na maszynach marki Popularny i Mesko, u mnie przełożenie było twardsze.
Jasne, że przerzutka wprowadzałaby jazdę do innej ligi. Wyboru jednak nie miałem, a jakoś marzenia kolarsko-szurkowskie trzeba było realizować.

[Król Julian]

W Orkanach już po kilku tys. było po zabawie.

To musiałeś mieć pecha, bo ja Orkanem dużo przejeździłem w tym wiele sakwiarskich wojaży i odsprzedałem jako sprawny rower jak przyszła moda na "górale". Nie pamiętam też wielkich awarii. Różniaste luzy to bywały oczywiście chlebem powszednim, ale jechał.

[MCsubi]

Przede wszystkim nie ma sensu mówić o modelach, tylko rocznikach. Jakoś tak do końca lat 70 było znośnie, potem dramat do 89. Potem przedśmiertny przebłysk, np. Mustang. Większość rowerów turystycznych miało tylko 1 bieg (Touring, Malwa), topowy turystyk to Passat 2×5, z błotnikami i bagażnikiem. Choć dziś trudno w to uwierzyć, Romet był największą fabryką rowerów w Europie i eksportował na cały świat. Z części odrzuconych przez KJ produkowano rowery na kraj, które i tak były reglamentowane (na tzw. talony).

[transatlantyk]

Kiedy rowery były na talony?

[Borafu]

Na pewno musiało to być przed 1968, bo w tym roku był kupiony mój pierwszy rower. Bez żadnych talonów. Po prostu w sklepie w Osjakowie.

[MCsubi]

Między 81 a gdzieś tak 85-88. A opon nie było wtedy wcale, nawet na talony.

[transatlantyk]

Kupowałem wtedy rower (82 - 85) bez żadnego talonu. Mogło ich nie by po sklepach, mogły być kolejki, łapówki, ale talonów na rowery nie spotkałem. W stanie wojennym były talony na buty, przez długie lata były też talony na auta, z oponami do aut były jaja niesamowite  i być może też talony, ale raczej zapisy - tyle kojarzę.

[MCsubi]

Ja kupowałem w 82 lub 83, a potem 85. Wszystkie niestety na talony. Nie pamiętasz talonów MM?

[transatlantyk]

Trochę zaśmiecamy wątek. Ja później pousuwam te posty. Nie pamiętam takich talonów. Co to za MM? Skąd się brało takie talony?

[RS]

Chyba chodzi o tzw. młode małżeństwa.
Nie dotknęły mnie PRL-owskie ograniczenia rowerowe, ale o takich talonach na najróżniejsze produkty słyszałem.

[Dziadek]

To były chyba kredyty dla MM, możliwe, że realizowane w formie czeku/talonu. Można było kupić szereg produktów (nie wiem czy dostępnych w wolnym obrocie). Dobrze to obrazuje jeden z odcinków "Zmienników", gdzie młodym brakowało 1 dnia do granicy "młodości" i kupili jedyny dostępny produkt -  przemysłowy ekspres do kawy .

[Król Julian]

opowy turystyk to Passat 2×5, z błotnikami i bagażnikiem

O ja głupi. To ja Pasata miałem a nie Orkana 
Musicie wybaczyć starszemu panu.

[EASYRIDER77]

transatlantyku z przyjemnością się czytało Twoje wspomnienia z Bieszczad.
Z chęcią bym posłuchał jeszcze inne "na żywo". Pozdrawiam.