Mgliste przełaje

[magda]

Tylko w Norwegii to by ciężko było ze względu na podjazdy

[Marta]

No tak to prawda, ale w Irlandii jest podobnie

[magda]

No nie wiem, ale wydaje mi się że Norwegia jest jednak sporo mocniej pofałdowana.

[Marta]

Na pewno sa wieksze wysokosci, ale Irlandia, podobnie jak Szkocja jest bardzo upierdliwa pod wzgledem podjazdow Pisal o tym nawet swego czasu Ciman
Poza tym nie wiem gdzie mialabym pojechac, aby zrobic 200km, chyba do Glasgow i z powrotem

[Kot]

Człowiek nie krowa - i zdanie oraz obyczaje potrafi zmieniać 
Ciężko Ci będzie usiedzieć w domu zimą poza jakimiś totalnymi załamaniami pogody.

Pod względem zimy na rowerze, to chyba jednak jestem krową  . Ciężko wysiedzieć będzie na pewno. Coś robić będę musiała. Pewnie postawię na szybkie spacery z kijkami .

Bardzo fajna i dluga trasa (u mnie 200km jest nadal poza zasiegiem, a przy obecnej kondycji to nei wiem czy 100 bym zrobila ), Klimat zdjec po prostu niesamowity i az troche straszny Super, ze w czasie tak dlugiej wycieczki udalo ci sie porobic tak wiele swietnych zdjec!

Mnie rowniez zainteresowaly te skarpety z windstoperem, musze sie za takimi rozejrzec, poniewaz stopy marzna mi strasznie i to wcale nie przy ujemnych temperaturach.

Dzięki! Zdjęcia zawsze podczas wyjazdów staram się robić. Sam opis to jednak nie wszystko. Obraz też jest istotny .

A te skarpety to coś takiego: https://picasaweb.google.com/102656043294773462009/Skarpetki?authuser=0&authkey=Gv1sRgCOHYjs2J7pqRmAE&feat=directlink

Ja kondycyjnie 200 zrobię raczej bez problemu, ale zabiera mi to cały dzień. Myślę czasem o dłuższym dystansie, ale moją fobią jest ciemność i chyba się nigdy nie zdecyduję.

Zawsze gdy jadę po ciemku tłumaczę sobie, że wszystko jest takie samo jak za dnia, tylko tego nie widać . Do tego dodaję muzykę na słuchawkach i od razu robi się weselej. Ważne dla mnie jest to, by mieć mocną lampkę. Słabo widzę w nocy (widzę płasko). Jesienią i wczesną wiosną codziennie dojazd do pracy mam po ciemku, to też pewnie swoje robi. Najtrudniej było zacząć tak w ciemności dojeżdżać do pracy - miałam wrażenie, że za każdym drzewem czai się ktoś lub coś . Do tego moja trasa wiodła w terenie, po zupełnych odludziach. Starałam się więc jechać i nie myśleć o niczym. Gdybym pozwoliła wyobraźni pracować, to pewnie bym umarła ze strachu.  A potem to już poszło. Takie dojazdy stały się rutyną i ani się spostrzegłam, a okazało się, że nie jest problemem wstanie np. o 2 w nocy i ruszenie w trasę o 3. Wolę zdecydowanie zaczynać wycieczkę po ciemku, niż po ciemku ją kończyć.

[memorek]

tylko tego nie widać . Do tego dodaję muzykę na słuchawkach

Czyli, nic nie widzisz i nic nie słyszysz. 

Marek

[hindiana]

Gratuluję okiełznania wyobraźni, dla mnie w każdym krzaku mieszka dzik (locha z młodymi oczywiście) albo zwyrodnialec, który mnie zamorduje w przydrożnym rowie. No nie dam rady... Nawet jadąc z kimś jestem tak spięta, że jazda przestaje być przyjemnością. Faktycznie jednak lepsza ciemność poranna niż wieczorna.

[7milowebuty]

Gratuluję okiełznania wyobraźni, dla mnie w każdym krzaku mieszka dzik [...] albo zwyrodnialec, który mnie zamorduje w przydrożnym rowie...

Mi zdarzyło się raz w wyniku zderzenia rzeczywistości z tłumioną wyobraźnią przeżyć wyimaginowany atak przydrożnego pnia:

Jesienią zeszłego roku wracałem raz po zmroku we mgle polną drogą przy lesie i też powiedziałem sobie żeby nie poddawać się wyobraźni i nie wypatrywać różnych majaczących dookoła kształtów. Ale jadąc zacząłem wpatrywać się w wyłaniający się we mgle kształt coraz bardziej przypominający przydrożny pochylony pień ściętej wierzby. Pomyślałem: tak, to na pewno jest pień ściętej wierzby.

Kiedy byłem już zupełnie blisko pień gwałtownie poruszył się i wyprostował - okazało się że był to jakiś zakapturzony człowiek w płaszczu siedzący zupełnie sam po ciemku na tym odludziu, który na mój widok nagle poruszył się i wstał. Wszystko działo się bardzo szybko i  tak mnie zmroziło, że aż zachwiałem się na rowerze.

Dookoła martwa cisza, tylko chrobot grubego piachu pod oponami...

[Waxmund]

Niezły deszczowiec

[łatośłętka]

Gratuluję okiełznania wyobraźni, dla mnie w każdym krzaku mieszka dzik (locha z młodymi oczywiście) albo zwyrodnialec, który mnie zamorduje w przydrożnym rowie. No nie dam rady... Nawet jadąc z kimś jestem tak spięta,  /.../

ZHR, czy ZHP?, Druhno.
(Jaka byłaby to sprawność?)

[Kot]

Czyli, nic nie widzisz i nic nie słyszysz. 

Coś tam widzę, coś tam słyszę  .

Kiedy byłem już zupełnie blisko pień gwałtownie poruszył się i wyprostował - okazało się że był to jakiś zakapturzony człowiek w płaszczu siedzący zupełnie sam po ciemku na tym odludziu, który na mój widok nagle poruszył się i wstał.

Dobre . Miałam kiedyś dość podobną sytuację. Wracałam późnym wieczorem od rodziców (przez las). Naraz zauważyłam przy drodze kilka dużych worków na śmieci... pomyślałam sobie, że ludzie są paskudni podrzucając śmieci do lasu. Worki były po obu stronach drogi. I gdy już byłam między nimi, one zaczęły się poruszać. Było to stado dzików! Nawet nie zdążyłam się wystraszyć  . Przejechałam sobie między tymi dzikami.

[hindiana]

Gratuluję okiełznania wyobraźni, dla mnie w każdym krzaku mieszka dzik (locha z młodymi oczywiście) albo zwyrodnialec, który mnie zamorduje w przydrożnym rowie. No nie dam rady... Nawet jadąc z kimś jestem tak spięta,  /.../

ZHR, czy ZHP?, Druhno.
(Jaka byłaby to sprawność?)

Scouting Ireland, ale zawsze z krzyżem ZHP na mundurze. Jeśli chodzi o sprawności to jest taka jedna piękna odznaka 'Trzy pióra". Aby ją zdobyć trzeba jedną dobę milczeć, jedną głodować i jedną spędzić samotnie w lesie. Ze względu na trzeci punkt na pewno nigdy jej nie zdobędę

[Kot]

Jeśli chodzi o sprawności to jest taka jedna piękna odznaka 'Trzy pióra". Aby ją zdobyć trzeba jedną dobę milczeć, jedną głodować i jedną spędzić samotnie w lesie. Ze względu na trzeci punkt na pewno nigdy jej nie zdobędę

Też bym nie zdobyła tej odznaki - ze względu na punkt drugi .

[m.arek]

Jestem skłonny założyć się z każdą kobietą, że nie zaliczy punktu pierwszego.

[magda]

o co chciałbyś się założyć?  i czy pisanie też się liczy?