Jesiennie nad morzem

[Kot]

Bardzo żałuję, że zdjęcia nie mogą oddać zapachu. Zapachu łąki, nad którą ścielą się mgły, zapachu zaoranego pola, mokrego od deszczu asfaltu, lasu, grzybów.
Zapach grzybów, który towarzyszył mi w sobotę był obłędnie intensywny. Przez jedną krótką chwilę pomyślałam nawet o tym, by wejść do lasu i ich poszukać. W końcu miałam ze sobą kuchenkę... miałam też jednak mało czasu. Tylko jeden dzień, a do zobaczenia tak wiele.

Tuż przed: http://kot.bikestats.pl/1388792,Dojazd.html
W trakcie: http://kot.bikestats.pl/1388111,Pirania.html
Tuż po: http://kot.bikestats.pl/1388805,Powrot.html

Zdjęcia: https://picasaweb.google.com/102656043294773462009/JesiennaPirania?feat=directlink

Trasa: http://ridewithgps.com/trips/6660277

[PABLO]

post usunięty

[voit]

Jak zawsze ciekawa relacja.
 
Momentami miałem deja vu (lub, jak kto woli "teżewe")   

Sierpień 2015



Pozdrawiam

[memorek]

Tośmy się kręcili w tej samej okolicy :-)

Ale u nas mgły nie były tak gęste. Przynajmniej mnie omijały.

Marek

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[PABLO]

post usunięty

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[mmarzenie]

niby asfalt, ale zwykle akcentów leśno-roślinno-zwierzęcych nie brakuje.
do tego takie puste te drogi, że szkoda z nich zbaczać.
a te pajęczyny przepiękne.

myślę, że Kot, jak to kot, i tak będzie chodził (czy raczej jeździł) swoimi drogami

[zero]

Gratuluje, zazdraszczam... wycieczki i świetnych zdjęć!
Fota "Jesień przydrożna." jest obecnie moim nr.1 wśród fot rowerowych z tego roku 

[hindiana]

Romantycznie, aż się chłopaki zaczynają o ciebie bić Kocie

[Kot]

Jeszcze trochę i Kot wreszcie wjedzie w teren. A to droga tylko w jedną stronę.
PABLO

Od terenu zaczynałam moją przygodę z rowerem. W terenie radzę sobie bardzo średnio, mam beznadziejną technikę, nie bardzo lubię zakopywać się w piasku, grzęznąć w błocie, czy przedzierać się przez krzaki / pchać rower. Dużo większą radość daje mi jednak jazda po szosach. Terenu oczywiście zupełnie nie odpuszczam, raz na jakiś czas gdzieś terenowo wyskoczę (raczej na łatwe drogi), ale to pozostanie moją mniejszą aktywnością rowerową.

zauważ, że roweru przełajowego używa w 99% jako szosowego 

I ten 1% pewnie niedługo się spełni - raz po raz zakładam opony przełajowe, z bieżnikiem i robię krótką trasę po lesie. Musi tylko spaść trochę deszczu, aby pisakownice poznikały i dało się normalnie jechać. Lubię widzieć u ludzi to zaskoczenie - gdy ktoś nie mija i robi duże oczy: "szosówką" w lesie! Przełajówki nie są jednak zbyt popularne.
Problem mam teraz z przednim kołem - w zasadzie z dętką - od dawna jeżdżę z ułamanym wentylkiem. Powietrze nie ucieka. Ale nie idzie też (w razie czego) nic zrobić - tj. dopompować / spuścić powietrza. Jest jakiś sposób? Jedyne co mi przychodzi do głowy (aby spuścić powietrze i zmienić oponę), to wbić szpileczkę...

Jak zawsze ciekawa relacja.
 Momentami miałem deja vu (lub, jak kto woli "teżewe")   

Dzięki! A zdjęcia faktycznie bliźniacze .

Ale u nas mgły nie były tak gęste. Przynajmniej mnie omijały.

No i całe szczęście, bo można było od tych mgieł... zmoknąć, a tego na siedemsetce to akurat zupełnie nie potrzebowałeś .

myślę, że Kot, jak to kot, i tak będzie chodził (czy raczej jeździł) swoimi drogami

Otóż to - nic dodać, nic ująć .

Fota "Jesień przydrożna." jest obecnie moim nr.1 wśród fot rowerowych z tego roku 

Mi też się ta fotka bardzo podoba i zastanawiałam się długo czy ją dać jako okładkę albumu. Ostatecznie wygrał "strażnik mgieł". W zasadzie tylko dlatego, że fajniej wygląda jako miniaturka.

Romantycznie, aż się chłopaki zaczynają o ciebie bić Kocie

Zawsze to fajnie sobie poczytać tradycyjne już przekomarzanki Wilka i Pabla 

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[PABLO]

post usunięty

[Kot]

Teren to nie tylko piach, błoto czy krzal. To także wygodne, malownicze, pozbawione samochodów ścieżki i polne drogi.
PABLO

Taki teren lubię .