MRDP 2017

[emes]

Druga sprawa "Spontaniczna pomoc kibiców". Ogólnie nie podoba mi się idea z zasady odrzucania całkowicie spontanicznej pomocy kibiców czy przypadkowo spotkanych ludzi. Chodzi o sytuacje, że np w 30st upale ktoś poda kubek wody. Teoretycznie w myśl samowystarczalności należy odmówić przyjęcia tej wody (czy cokolwiek innego) i pójść do sklepu.

Sprawa jest dość delikatna. Wydaje mi się, że sednem jest słowo spontaniczna. Jeśli nieznajomy człowiek docenia nasze szaleństwo i podaje wodę czy jabłko, albo nawet zaprasza na nocleg lub oferuje pomoc w naprawie awarii, to wszystko jest OK. To czy usługę otrzymamy za darmo czy za nią zapłacimy zależy od naszej prezencji, daru przekonywania, umiejętności społecznych, marketingowych czy jakkolwiek zwał. Nadal jednak mieści się w pojęciu samowystarczalności.

Ciekawym przypadkiem był punkt naleśnikowy na ostatnim BBT we Włocławku. Ponieważ dobroczyńca serwował naleśniki i kanapki wszystkim napotkanym zawodnikom bez wyjątku, nie miałem oporów przed skorzystaniem i uważam, że jest to w porządku.

[Alois Lerche]

Osobiście uważam zakaz korzystania z możliwości dojechania do serwisu za dość kuriozalny. Całkowicie niezrozumiałe jest dla mnie dowożenie części na trasę bo czymże to jest innym niż mobilnym punktem logistycznym... Ale najbardziej kiepskie zdaje mi się zmienianie regulaminu w trakcie trwania imprezy, tj. po rozpoczęciu zapisów... Ale to już i tak się stało...
ps. ja sobie wyrażam tutaj tylko swoje przemyślenia, ale nie zamierzam brać udziału w jakichkolwiek zmaganiach w celu modyfikacji tegoż regulaminu, ani też w trakcie trwania wyścigu nie zamierzam oceniać innych uczestników itp.

[byczys]

Maraton samowystarczalny kojarzył mi się zawsze intensywną wyprawą rowerową. Planuję miejsca ewentualnych noclegów, przygotowuję sprzęt, rozważam co mi się może przydać, a co będzie zbędne, wytyczam trasę, biorę pieniądze i jadę.

Niestety blisko planowanej trasy nie mam żadnych znajomych, nie mogę też dokładnie zaplanować dziennych przebiegów, więc wcześniejsza rezerwacja noclegów może być ryzykowna (ale mogę to zrobić). Jadę więc i radzę sobie z tym co zabrałem ze sobą. Awaria? Oceniam sytuację i w razie poważniejszej usterki próbuję jakoś problem rozwiązać. Pytam miejscowych o sklepy, serwisy rowerowe, lub szukam po necie, na mapie itp. Do najbliższego serwisu mam 20 km? Może jakiś gospodarz przetrzyma mi rower, a ja podjadę autobusem po niezbędne części. A może gospodarz jest bardzo uczynny i mnie podrzuci? Nie ma problemu. Po 3 godzinach usterka naprawiona, a ja jadę dalej, bo udało mi się poradzić z problemem jaki mnie napotkał w danym miejscu i w danej sytuacji.

Nawet jadąc na spokojnie na wyprawie rowerowej i mając dużo czasu, pewnie bym nie prowadził roweru 4 godziny do serwisu, tylko właśnie szukałbym najbliższych "osad ludzkich" i tam szukał pomocy.

[Kot]

Druga sprawa "Spontaniczna pomoc kibiców". Ogólnie nie podoba mi się idea z zasady odrzucania całkowicie spontanicznej pomocy kibiców czy przypadkowo spotkanych ludzi. Chodzi o sytuacje, że np w 30st upale ktoś poda kubek wody. Teoretycznie w myśl samowystarczalności należy odmówić przyjęcia tej wody (czy cokolwiek innego) i pójść do sklepu.

Trzecia sprawa, dowóz części na trasę, przykład Marzeny na GMRDP, gdzie w środku nocy miało kłopot z hamulcem, pokazuje, że całkowicie spontanicznie można znaleźć w okolicy życzliwą osobę, która pojedzie na miejsce i pomoże w naprawie.

Spontaniczna pomoc kibiców - czy są to znajomi, czy nieznajomi to fajna sprawa i powinna być dozwolona.
Pod warunkiem oczywiście, że to faktycznie jest spontaniczne i zawodnik nie załatwiał sobie tego z góry.
Bardzo mile jest spotkać podczas ultramaratonu niespodziewanie kogoś znajomego lub nieznajomego, kto chwilę pojedzie obok ramię w ramię, zagada, albo da batonika, jabłko, czy trochę wody.

Ten maraton będzie obserwowało w sieci z pewnością dużo osób, część z tych kibiców będzie pewnie chciała zobaczyć zawodników na trasie i na podstawie relacji sms szybko sobie ustali gdzie kto jest. No i podczas takiego spotkania może nastąpić niezręczność. Kibic będzie chciał dać zawodnikowi np. paczkę orzeszków, a zawodnik będzie musiał odmówić. Głupio będzie obu stronom, a przecież żadna wielka pomoc to nie jest.

Podczas GMRDP awaria hamulca trafiła mi się jakieś 180 km przed metą, w nocy. Czułam wtedy wściekłość i żal, bo bardzo chciałam móc jechać dalej. Miałam kawał drogi w nogach, trasę w większości przejechaną samotnie, z nieprzyjemną kontuzją. Idąc piechotą z Zieleńca w stronę Kudowy nie wierzyłam, że uda mi się wyjść z tej opresji i ukończyć maraton. Kiedy w odpowiedzi na moją relację sms, gdzie napisałam o awarii, telefon mi się rozdzwonił - to aż w to nie mogłam uwierzyć. Jeszcze bardziej niewiarygodne było to, że znaleźli się niesamowici ludzie, którzy gdy dowiedzieli się o mojej awarii spontanicznie mi pomogli.

[Elizium]

Wg mnie ulegacie jakiejś histerii związanej z udzielaniem tej pomocy. No ale jak ma parcie na ultra-hiper-hard-mega-cośtamcośtam... to się nie dziwię.

[skrzysie.k]

Wg mnie ulegacie jakiejś histerii związanej z udzielaniem tej pomocy. No ale jak ma parcie na ultra-hiper-hard-mega-cośtamcośtam... to się nie dziwię.

Cały ten podział na grupy, w konfrontacji z regulaminem i sytuacjami jakie mają miejsce na trasie to jedna wielka niespójność. Patrzę na to z boku oraz przez pryzmat opinii jakie zebrałem w trakcie rozmów ze startującymi i dochodzę do wniosku, że proste, jasne reguły, oparte na sugestiach startujących, to lepsze rozwiązanie, niż tworzenie nieskończonej listy wyjątków, albo opisywanie kilkunastu typu sytuacji niedopuszczalnych. 

[PABLO]

post usunięty

[tomek]

... Ale najbardziej kiepskie zdaje mi się zmienianie regulaminu w trakcie trwania imprezy, tj. po rozpoczęciu zapisów... Ale to już i tak się stało...

Być może Alois słusznie zauważył, że mleko się już rozlało (choć ja akurat nie pamiętam kiedy zapis o sposobie dotarcia do serwisu pojawił się w regulaminie).
Z drugiej strony możemy wymienić opinie i tym samym poprawić zapisy w kolejnych edycjach tego czy innego maratonu.
Z trzeciej strony, zasady można zawrzeć w kilku zwięzłych punktach a wyjaśnienie ich i rozwinięcie wymaga trochę szerszej komunikacji. TCR ma na temat zasad i organizacji osobny dokument (tutaj).

Druga sprawa "Spontaniczna pomoc kibiców". Ogólnie nie podoba mi się idea z zasady odrzucania całkowicie spontanicznej pomocy kibiców czy przypadkowo spotkanych ludzi. Chodzi o sytuacje, że np w 30st upale ktoś poda kubek wody. Teoretycznie w myśl samowystarczalności należy odmówić przyjęcia tej wody (czy cokolwiek innego) i pójść do sklepu.

https://www.indianpacificwheelrace.com/rules
Zapraszam do lektury punktu nr 3. Wszystko na temat i nie pozostawia wątpliwości.
W skrócie:
-- kibice są mile widziani na trasie, bo oni też tworzą atmosferę imprezy,
-- jeśli częstują Cię kubkiem wody czy czymś do jedzenia to nic się nie stanie, ale na tym koniec,
-- nie wysyłamy SMSów z prośba o zorganizowanie pomocy,
-- to z czego korzystamy na trasie musi być dostępne dla innych uczestników

Na koniec zapraszam do lektury regulaminu Trans Am. Znakomity stosunek objętości do treści.
https://transambikerace.com/rules/

Przytoczyłem 3 regulaminy. Tematy, które tu poruszamy ktoś już kiedyś omówił i opisał. Rozwiązania gotowe, po co wyważać otwarte drzwi ?

Wg mnie ulegacie jakiejś histerii związanej z udzielaniem tej pomocy. No ale jak ma parcie na ultra-hiper-hard-mega-cośtamcośtam... to się nie dziwię.

Trzy razy czytam i nie wiem, co chciałeś przekazać tą wypowiedzią.
Czy histerii ulega Organizator czy Uczestnik. Tak samo - kto i w kierunku czego ma parcie ?
Dyskusja jest o przejrzystości zasad na MRDP.
Jeśli chciałbyś coś do niej wnieść, to możesz swą wypowiedź rozwinąć.

[skrzysie.k]

Za Tomkiem ... nic dodać nic ująć.

Dla Karpackiego Hulaki (niebawem info o pilotażowej edycji tej imprezy) będzie to wyglądać mniej więcej tak:

Zasady ogólne:

1. Trasa przejechana w towarzystwie znajomych, przyjaciół, rodziny, innych rowerzystów, w asyście mediów, czy samochodu nie jest próbą dokonaną na zasadach samowystarczalności.
2. Trasa przejechana musi być w zgodzie z obowiązującymi przepisami, a więc po drogach na których dopuszczony jest ruch rowerowy.
3. Jadąc rowerem, pchając go lub niosąc, cały czas bierzesz udział w wyścigu.
4. Jadąc za lub przed samochodem towarzyszącym, korzystając z promów, czy będąc holowanym/przewożonym wykluczasz się z wyścigu.

Zasady szczegółowe

Samowystarczalny wyścig to:

- próba, w której sami planujemy dzienny przebieg, odpoczynki, noclegi nie korzystając z  pomocy innych osób w ich zorganizowaniu oraz bez możliwości korzystania z jakichkolwiek depozytów przygotowanych, bądź dostarczonych przez inne osoby,
- próba, w której nie jest dopuszczalne, wcześniejsze, a więc przed imprezą, tworzenie depozytów wykonanych własnoręcznie - wyścig zaczynasz i jedziesz z tym co masz, lub kupisz w trakcie jazdy
- próba, w trakcie której możesz wysłać, za pomocą ogólnie dostępnych dla wszystkich ścigających się komercyjnych, czy publicznych usług (np. poczta, firmy transportowe), część sprzętu, czy wyżywienia w dowolny punkt trasy, z tym, że miejsce odbioru musi być ogólnie dostępne dla wszystkich startujących (poczta, hotel, motel, inne msc. noclegowe)
- próba, w której sami, korzystać możemy z ogólnie dostępnych dla wszystkich ścigających się komercyjnych, czy publicznych usług (noclegi, wyżywienie, serwisy rowerowe, usługi medyczne)
- próba w której jesteśmy zdani na siebie i własną inwencję, a więc nie posiadamy wsparcia samochodu towarzyszącego na trasie oraz nie korzystamy ze wsparcia innych rowerzystów, rodziny, przyjaciół (w szczególności zabronione jest więc wykorzystywanie znajomych, osób mieszkających wzdłuż trasy w celu dostarczania żywności, sprzętu, w nawigowaniu, czy też w celu zamówienia noclegu, zorganizowania naprawy sprzętu etc.)
- próba,  w której media społecznościowe oraz komunikacyjne (tel, sms), służą jedynie informacji o przebiegu własnej jazdy i nie stanowią prośby o wsparcie

- próba, w której pomoc ze strony innych osób jest dozwolona, o ile wynika ona z potrzeby naprawienia usterki roweru oraz pomocy medycznej, a więc:

1. w czasie awarii roweru - sami szukamy w dowolny sposób serwisu rowerowego (nawigacja, internet, mapa), umawiamy wizytę, dojeżdżamy do punktu serwisowego w sposób dostępny w równym stopniu dla wszystkich startujących (auto-stop, autobus, taksówka, pociąg, może przyjechać pracownik serwisu rowerowego, bo mu za to zapłacimy, albo sam to zaproponował gratis), wracamy z serwisu w sposób j.w., z naprawionym rowerem, albo jego częścią, do miejsca w którym przerwaliśmy jazdę, kontynuujemy jazdę.

2. w czasie choroby/zatrucia/konieczności nagłej reakcji na sytuację zdrowotną - j.w. tj. sposób dostępny w równym stopniu dla wszystkich startujących docieramy do miejsca w którym uzyskujemy niezbędną pomoc medyczną, czy zaopatrujemy się w stosowne leki i j.w. wracamy na trasę po jej uzyskaniu, po czym kontynuujemy jazdę.

Jakikolwiek udział znajomych/rodziny/przyjaciół w pomocy dot. naprawy roweru, czy z powodów medycznych oznacza złamanie zasady równości szans wszystkich dla startujących i jest równoznaczne z dyskwalifikacją.

[PABLO]

post usunięty

[skrzysie.k]

Jak dla mnie strasznie rozbudowane.

PABLO

To flow jaki spłynął na mnie w jednej chwili, docelowo będzie więc znacznie oszczędniej :-)

"Zero łączności" to życzeniowy i nierealny do wyegzekwowania przepis, więc lepiej to opisać w jednym-dwu punktach. Podobnie kwestie awarii i pomocy medycznej. Reszta to będą jednozdaniowe zapisy.

[PABLO]

post usunięty

[Elizium]

Trzy razy czytam i nie wiem, co chciałeś przekazać tą wypowiedzią.
Czy histerii ulega Organizator czy Uczestnik. Tak samo - kto i w kierunku czego ma parcie ?
Dyskusja jest o przejrzystości zasad na MRDP.
Jeśli chciałbyś coś do niej wnieść, to możesz swą wypowiedź rozwinąć.

Oczywiście. Rozpatrzmy przypadek Wilka z BBT 2014. Rozwalone koło, dojazd pociągiem do Warszawy, powrót na trasę i jazda dalej. Wg zasad MRDP - dyskwalifikacja w kategoriach zarówno E, jak i TE.

Chcę widzieć, jak ktoś z was rozwali (oczywiście nie życzę tego nikomu) koło, zerwie łańcuch tak, że nie da się go skuć i ... będzie mógł "dojechać" do ogólnie dostępnego serwisu na rowerze. Bo dojazd czymkolwiek innym jest zakazany.

Gdyby komuś z kategorii E/TE - podobnie jak Kotu na GMRDP - udzielono pomocy - też dyskwalifikacja.

[RS]

Wizja PABLA jest ciekawa, ale do zastosowania raczej na kompletnym bezludziu, chociaż taka formuła na pewno znalazłaby wielu zainteresowanych także w tzw. cywilizacji. Podoba mi się. Problem pojawia się na etapie wyjątków, np. czy woda z cukrem, to woda, czy posiłek?
Wszystko jest fajnie (i nawet nie potrzeba zaostrzać reguł) jeśli zawodnicy rzeczywiście chcą się sprawdzić i powalczyć też ze swoimi słabościami, a nie tylko zaistnieć w fejsie. Ale czasy się zmieniają...
Ale do adremu idąc...
Regulamin, który pokazał skrzysiek.s wydaje się bardzo sensowny, ale... aż głupio o tym pisać w kontekście rozmowy o sprawach naprawdę istotnych, lecz rzuciło mi się w oczy stwierdzenie " o ile wynika ona z potrzeby naprawienia usterki roweru", więc w naprawdę dobrej wierze podpowiem, że naprawić można rower, a usterkę usunąć.
Naprawianie usterki, to pogarszanie stanu technicznego roweru, z logicznego punktu widzenia.

[skrzysie.k]

...naprawić można rower, a usterkę usunąć.
Naprawianie usterki, to pogarszanie stanu technicznego roweru, z logicznego punktu widzenia.

Dzięki !!! :-)