Gwałt, kultura gwałtu itp.

[hindiana]

Zarządzanie ryzykiem? A co to za potwór językowy? Nazywaj rzeczy po imieniu, Diver, a nie baw się w jakieś waty słowne. Poza tym oczywiście gratuluję, że masz taki świetny plan i dzięki organizacji, przepraszam - zarządzaniu ryzykiem, jesteś w stanie stanąć na wprost wszystkich nieprzewidzianych okoliczności i wygrać. Jesteś zwycięzcą!

Miki - świetny wpis. Obie ręce podpisują.

[worek_foliowy]

Nie chodzi o zrzucenie winy na ofiarę. Postawiona została teza, że oprawcy powinni być edukowani. Podałem przykłady gdzie minimalny zdrowy rozsądek ofiary pozwoliłby uniknąć tragedii. Zakładanie, że osoba, która właśnie wyszła z więzienia przenają hasła: "nie gwałć", "nie upijaj", "nie dosypuj" zadziałają, jest mocno naiwne. Dużo łatwiej przekonywać ludzi do unikania sytuacji potencjalnie ryzykownych.

W drugim przypadku nastolatka poszła z kolegami do domu. Co się tam działo nikt nie wie. Każda wersja jest możliwa. Mogli jej coś dosypać, mogła się upić i stracić świadomość, mogła też się zgodzić, a potem zmienić zdanie i ze względu na wstyd udawać, że została zgwałcona. Póki jeszcze nie instaluje się kamer w domach, nie ma możliwości weryfikacji (chyba, że na ciele są ślady po stawianiu oporu lub sąsiedzi słyszeli krzyki). Teoretycznie istnieje domniemanie niewinności, więc trzeba dowodów żeby kogoś wsadzić do więzienia. Dlatego wyrok w zawieszeniu jest lawirowaniem między prawem przez sędziego i trudno domagać się cięższego. Nie ma sensu mieszać do tego emocji, pewnie należy się więzienie, ale sędzia musi opierać się na dowodach i prawie, a nie na subiektywnych odczuciach.

Zarządzanie bezpieczeństwem nie jest potworem słownym, tylko terminem stosowanym choćby w BHP.

[wojtek]

Mój przykład rowerowy: samochód wyjeżdża z podporządkowanej i zabija rowerzystę. I pod tym komentarze: "Znowu nie miał kasku, ach ci rowerzyści. Oczywiście nie usprawiedliwiam kierowców".

Zły przykład.

Zarządzanie ryzykiem? A co to za potwór językowy? Nazywaj rzeczy po imieniu, Diver, a nie baw się w jakieś waty słowne.

Byłem szkolony: http://www.iso.org/iso/catalogue_detail?csnumber=43170

[Janus]

Kolejny przykład: rowerzysta słucha wszystkich rad i "zarządza ryzykiem": jedzie do domu ostrożnie, unika niebezpiecznych ulic, rower przypina na mieście u-lockiem, a sam rower kupuje oczywiście brzydki, żeby przypadkiem nie kusił, po czym dojeżdża bezpiecznie do domu i tam kradnie mu go wujek/brat/ojciec.

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[mzewa]

Parafrazując, a co ty "mężczyzno" zrobiłeś dla kobiet, żeby ochronić je od gwałtu ?
Czy śmiałeś się z seksistowskich żartów ? to pierwszy stopień do przyzwolenia....

przyzwalając najpierw na dowcipy, w których utrwalane są seksistowskie stereotypy (w tym na takie, które sugerują, że gwałt może być przyjemny) – tworzymy klimat, w którym część osób (tak, część – nie wszyscy, ale dla ofiary marna to pociecha, że nie wszyscy są tacy jak jej oprawca) pozwoli sobie na bardziej swobodne zachowania, od „obcinania” wzrokiem (ponownie, co warto podkreślić, nie jest to tym samym co rzucanie spojrzenia – ze zrozumieniem tego też niektórzy panowie mają olbrzymie problemy, nawet jeżeli sami potrafią do kogoś odezwać się agresywnie „bo ten debil na mnie tak patrzy, jakby miał jakiś problem”), przez różnego rodzaju odzywki, po molestowanie i wreszcie zgwałcenie. Ten ostatni element nie powstaje w próżni. Co więcej, wielu mężczyzn, którzy dopuścili się gwałtu, nie nazywają tak swojego zachowania – bo zgodnie z tym, czego się wyuczyli, jest to całkowicie normalne i akceptowalne.

Jackson Katz opracował metodę MVP (Mentors in Violence Prevention), w której położył nacisk na perspektywę świadka. O ile faktem jest bowiem, że większości aktów przemocy wobec kobiet dopuszczają się mężczyźni, prawdą jest również, że większość mężczyzn nie dopuszcza się przemocy. Zamiast wywoływać u uczestników szkoleń poczucie winy, Katz skupił się na pobudzaniu ich do działania – opowiadał (i robi to do dziś), jak ważne jest reagowanie na przejawy seksizmu i przemocy w naszym najbliższym otoczeniu. Dzięki partnerskiemu traktowaniu uczestników spotkań i kładzeniu nacisku na ich odpowiedzialność za otoczenie (a nie za swoją grzeszną naturę) udaje mu się docierać skutecznie do pozornie najbardziej seksistowskich środowisk – jak drużyny futbolu amerykańskiego czy żołnierze armii amerykańskiej. I w podobnym tonie powinniśmy my, mężczyźni, opowiadać innym mężczyznom o problemie przemocy wobec kobiet. Nie powinniśmy mówić, że są potencjalnymi gwałcicielami, ale że mogą przyczyniać się do powstrzymywania przemocy. I że wystarczy odrobina zdecydowania, postawienia się wtedy, kiedy spotykają się z przejawami seksizmu w swoim otoczeniu. Takie przesłanie odbierane jest zdecydowanie bardziej pozytywnie, i ma w sobie więcej prawdy. Bo w istocie, na tekst o tym, że jestem potencjalnym gwałcicielem mogę odpowiedzieć, że ja swoje podejście do kobiet przepracowałem i nie stanowię dla nich zagrożenia. Ale – tutaj ponownie odwołam się do Katza – bycie w „porządku” to za mało. Jeżeli zajęliśmy się sobą, czas pomóc innym.

Michał Żakowski – działacz społeczny, związany z kampanią HejtStop, wolontariusz Fundacji Feminoteka, członek grupy Głosy Przeciw Przemocy (zrzeszającej mężczyzn przeciwdziałających przemocy wobec kobiet) oraz warszawską grupą lokalną Greenpeace Polska

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[mzewa]

To już jest feministyczna bajeczka, twierdzenie, że śmianie się z takich żartów jest pierwszym stopniem przyzwolenia - to tekst niedopuszczalny.

Przeczytałeś pierwsze dwa zadania i poczułeś się dotknięty ?
Przeczytaj resztę.

Czy Jesteś jak ci mężczyźni, o których pisze Żakowski :

ze zrozumieniem tego też niektórzy panowie mają olbrzymie problemy

[emes]

No to chyba wykonałem pierwszy krok w stronę gwałtu. Co gorsza, chyba częściej śmiałem się z kawałów kpiących z mężczyzn, więc może i powinienem zastanowić się nad swoją orientacją?

Śmiałem się też nie raz z kawałów rasistowskich. Czasem nawet takie opowiadam. Żarty żartami ale może tkwi we mnie mały Hitler?

Jak teraz wyjść z tej matni?
Czy wystarczy bym nie śmiał się głośno, czy muszę nakazać mojemu mózgowi by nie odnajdywał pierwiastka humorystycznego?
Co jest lekiem? Polityczna poprawność czy lobotomia?

[czerkaw]

...

Śmiałem się też nie raz z kawałów rasistowskich. Czasem nawet takie opowiadam. Żarty żartami ale może tkwi we mnie mały Hitler?

...

A śmiałeś się z żartów o żydach ?

[emes]

A śmiałeś się z żartów o żydach ?

O pewnych sprawach strach mówić na publicznym forum.

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[mzewa]

To, że ktoś śmieje się z seksistowskich żartów lub takich , który zacytowałeś , świadczy albo o niskim poziomie intelektualnym albo totalnym zmęczeniu po przebyciu maratonu.
to nie jest osobista uwaga Żakowskiego i  kilku psychologów. Kilkanaście lat badań dowiodło, że rzucanie mięsistymi żartami w grupie powoduje zacieranie granicy i milczące przyzwolenie grupy na odchyły jednostek. To nie jest jakaś polemika z mediami i kreowanie cukierkowej zasłony.
Ale najlepiej zaprzeczyć , zaśmiać się, sprowadzić problem do poziomu zacytowanego kawału - wtedy można się z tego śmiać i problem nie jest już tak ważny , jest błahostką. Bo ktoś gdzieś kogoś , ale ja nie znam, a tu pośmiałem się...

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[Elizium]

Z przerażeniem odkryłem, że parę razy ostatnio zdarzyło mi się wysłuchać i zaśmiać z seksistowskich żartów. Uświadomiony co to oznacza postaram się popracować nad własnym poziomem intelektualnym.