Autor Wątek: Irlandia & Irlandia Północna (Przeczytany 2768 razy)

Robert · « 2 Sie 2016, 22:57 »

Fajnie operujesz głębia ostrości, a zdjęcia maja pyszne kolory. Mam nadzieję, że wyślesz coś do kalendarza.
Wyjawisz sekret swojego warsztatu i napiszesz jakich obiektywów używasz oraz czy powyższe zdjęcia są z RAWów?

R.a.d.e.k. · « 4 Sie 2016, 22:58 »

Cytat: Robert! w 2 Sie 2016, 22:57

Fajnie operujesz głębia ostrości, a zdjęcia maja pyszne kolory. Mam nadzieję, że wyślesz coś do kalendarza.
Wyjawisz sekret swojego warsztatu i napiszesz jakich obiektywów używasz oraz czy powyższe zdjęcia są z RAWów?

Dziękuje i przepraszam że tak późno odpisuję, jestem ostatnio mało kompatybilny z internetem. Chyba trochę potrwa, zanim dokończę tą relację

Więc tak, RAW (NEF) potem dopiero edycja w Lightroomie. Kolory w większości są takie jak z aparatu, czasem tylko lekko koryguję balans bieli. Zazwyczaj podciągam kontrast, czernie, ostrość, nasycenie w Lr. Jednak na aparacie mam te wartości "zminusowane", to ważne, żeby nie przedobrzyć.
Podstawowym moim obiektywem jest 35mm 2.0, potem 85mm 1.8 i to właśnie te zabrałem na ostatnią wycieczkę.

R.a.d.e.k. · « 6 Sie 2016, 13:44 »

Dzień Piąty. Wietrznie i deszczowo. Rano miałem odebrać rower. W sklepie okazało się że usterka przerosła fachowca (pomimo wcześniejszych zapewnień) więc zostało wymienione całe koło, co kosztowało mnie ...70€ No i miałem "zapasówkę". Zepsute koło ostatecznie pojechało samochodem z polsko-litewską rodziną z Belfastu. Jak już wspomniałem, dotarło do Dublina tydzień po mnie.
Tego dnia miałem w planie dostać się na wyspy Aran. W Doolin załapałem się na ostatni kurs do najmniejszej z wysp, Inisheer. Podróż niewielką łódką w sztormową pogodę była atrakcją samą w sobie. Z jednej strony turystka wymiotowała do reklamówki, z drugiej ludzie udający się na "Father Ted Festival" popijali piwko, nie zważając na fale przelewające się przez pokład. Na miejscu okazało się że jedyne pole namiotowe usytuowane jest tuż obok wspomnianego festiwalu, więc miało być głośno przez całą noc. Postanowiłem pozwiedzać wyspę i przy okazji znaleźć ustronne miejsce na namiot. Wyspa pokryta jest poletkami z kamiennymi płotami. Na jednym z takich pól, po zachodniej stronie, rozbiłem namiot. Przez cały czas towarzyszyła mi mokra zawiesina gorsza nawet od ulewy. Mokry i wychłodzony suszyłem się kuchenką w namiocie, miałem wszystkiego dosyć. Tuż przed zmierzchem mokra zawiesina rozstąpiła się na chwilę. Mogłem podziwiać zachód słońca nad drugą z wysp Aran, Inishmaan, co wynagrodziło mi wszelkie niedogodności. Chwilę później zasnąłem, zbyt zmęczony żeby myśleć o kolacji.
Zdjęcia: https://www.flickr.com/photos/radekmichalowski/

29. Wrak statu na wyspie Inisheer

30. Dobrze jest mieć namiot wolnostojący. Pod zieloną warstwą była warstwa błota, a potem lita skała. Śledzie okazały się bezużyteczne.

R.a.d.e.k. · « 10 Sie 2016, 22:06 »

Dzień szósty. Zerwany łańcuch i wyrwana tylna przerzutka, tak rozpoczął się kolejny dzień. Bez napędu ledwo zdążyłem na łódź do Rossaveel. Byłem lekko podłamany kolejną awarią w tak krótkim czasie, szczególnie że naprawy w Irlandii są kosztowne. Przez chwilę myślałem że to będzie koniec wyprawy. Po raz kolejny zwróciłem się do mojego osobistego "technical support" Alka, nim łódź dobiła do portu,miałem adresy sklepów w Galway. W transporcie z Rossaveel do Galway pomógł mi bardzo uczynny(!) kierowca autokaru który wbrew przepisom, zabrał mnie ze sobą. Jechał zatankować do miasta "na pusto", więc miałem swój prywatny kurs, za darmo. W sklepie usłyszałem wyrok, min. 40€ !?! za łańcuch plus części i naprawa, wynik, około 100€!!! Po chwili mojego lamentu, okazało się że"znalazły" się używane części (tylko łańcuch nowy), skończyło się na 50€ plus kawa "gratis". Chwilę potem jechałem dalej. Kolejny raz musiałem zmienić trasę. Zamiast nabrzeżem, w kierunku Connemara udałem się przez Maan Croos. Okolice Connemara, następnie Killary Harbour, miejscowość Leenaun a w końcu Doolough Valley pełne były pięknych widoków. Pod koniec dnia, w okolicach Doolough Valley, miałem problemy ze znalezieniem miejsca na nocleg. Ostatnie promienie słoneczne ledwo trzymały się wierzchołków gór, ja ledwo trzymałem się rowera, a wszędzie tylko błoto i skały bez możliwości schowania się. Gdzieś w okolicy malutkiej miejscowości Cregganbaun zapytałem pierwszego napotkanego człowieka o jakiekolwiek miejsce na namiot. Po chwili rozmowy, farmer zaoferował mi miejsce w ogromnej szopie. Miał mi towarzyszyć mały "miałczuś". Ten jednak upatrzył sobie mój namiot i sakwy jako miejsce zabaw, w obawie o wodoszczelnoiść, kotek został eksmitowany. Dostałem jeszcze piwko od syna właściciela. Może to była zwykła szopa, ale dla mnie to był ***** hotel!
Pomimo kłopotów był to chyba najlepszy dzień z całej wyprawy. Wszystko za sprawą pięknych plenerów i wspaniałych ludzi.
Zdjęcia na Flickr zaktualizowane: https://www.flickr.com/photos/radekmichalowski

31. Na łodzi do Rossavvel. Głodny, zziębnięty, w nie najlepszym nastroju.