Groszki w drodze - Rowerowa Azja

[pogodzinach]

Dawno się nie odzywaliśmy, ale będąc w drodze trudno o regularny kontakt ze światem. A na drogach i bezdrożach Azji jesteśmy już rowerowo prawie półtora miesiąca. Więcej szczegółów na naszej stronie:
 
http://dwagroszki.pl/rowerowa_azja.htm

Wielkie podziękowania za masę informacji i rady na forum, które pomogły w samodzielnym złożeniu rowerów, a nasze dzielne rowery po półtora tysiąca kilometrów i kiepskich drogach mają się świetnie.

[Ma_rysia]

Z Waszej galerii z Armenii (za niewiele ponad miesiąc może też odwiedzimy Sisjan):

[pogodzinach]

Z Waszej galerii z Armenii (za niewiele ponad miesiąc może też odwiedzimy Sisjan):

W takim razie udanej podróży! Górzysto tam, więc na rowerze będzie ciekawie .

A za nami już 2 tysiące kilometrów po Rosji i Mongolii, która nie raz wystawiała nas na szereg prób. Niełatwy to kraj do rowerowania, ale dajemy radę i aktualnie odpoczywamy w Ułan Bator, skąd jutro ewakuujemy się pociągiem pod granicę chińską. Stamtąd jeszcze kilka dni na rowerze, a potem wjazd do Chin.
A na stronie pierwszy tekst, jeszcze z Ukrainy, z pierwszych dni naszego wyjazdu.



http://dwagroszki.pl/rowerowa_azja_001.htm

Trzymajcie się ciepło!

[krajewski]

Ciekawe czy spotkaliście Marcina Gieneczkę.
Dajcie znać w jaki sposób wjechaliście do Chin .

[pogodzinach]

Ciekawe czy spotkaliście Marcina Gieneczkę.
Dajcie znać w jaki sposób wjechaliście do Chin .

Jeszcze nie mieliśmy okazji na polskie spotkania. Ale kto wie?
Do Chin wjechaliśmy wczoraj przejściem Zamyn Ud/Erenhot. Rowerem nie przepuszczą, trzeba się z kimś zabrać za opłatą. Ze strony mongolskiej nie ma problemu, bo auta jadą puste na zakupy do Chin. Z powrotem są zapakowane po sufit, ale tu Globallus może się wypowiedzieć, bo pokonywał to przejście w odwrotną stronę.
Celnicy chińscy mili, wypytywali o pieczątki w paszporcie, więc po niezbyt miłych doświadczeniach przy wyjeździe z Rosji, gdy jakaś nadgorliwa celniczka przyczepiła się do starej syryjskiej wizy, jeszcze sprzed wojny, i trochę nas przetrzymano, zastanawialiśmy się, jak będzie tu. Ale gdy chińscy celnicy pomylili Armenię z Albanią, przestaliśmy się obawiać. Potem za to była absurdalna sytuacja, gdy na drodze przy ostatniej bramie kontrolnej, już za przejściem, kazano nam wsiąść z rowerami w samochód, by przejechać ze 3 metry na drugą stronę bramy... No cóż, mały bunt pomógł, celnicy zawołali przełożonego, a ten pozwolił przejechać.
Czas na Chiny. Zobaczymy, co będzie. Pozdrawiamy!

[krajewski]

Ciekawe czy spotkaliście Marcina Gieneczkę.
Dajcie znać w jaki sposób wjechaliście do Chin .

Jeszcze nie mieliśmy okazji na polskie spotkania. Ale kto wie?
Do Chin wjechaliśmy wczoraj przejściem Zamyn Ud/Erenhot. Rowerem nie przepuszczą, trzeba się z kimś zabrać za opłatą. Ze strony mongolskiej nie ma problemu, bo auta jadą puste na zakupy do Chin. Z powrotem są zapakowane po sufit, ale tu Globallus może się wypowiedzieć, bo pokonywał to przejście w odwrotną stronę.
Celnicy chińscy mili, wypytywali o pieczątki w paszporcie, więc po niezbyt miłych doświadczeniach przy wyjeździe z Rosji, gdy jakaś nadgorliwa celniczka przyczepiła się do starej syryjskiej wizy, jeszcze sprzed wojny, i trochę nas przetrzymano, zastanawialiśmy się, jak będzie tu. Ale gdy chińscy celnicy pomylili Armenię z Albanią, przestaliśmy się obawiać. Potem za to była absurdalna sytuacja, gdy na drodze przy ostatniej bramie kontrolnej, już za przejściem, kazano nam wsiąść z rowerami w samochód, by przejechać ze 3 metry na drugą stronę bramy... No cóż, mały bunt pomógł, celnicy zawołali przełożonego, a ten pozwolił przejechać.
Czas na Chiny. Zobaczymy, co będzie. Pozdrawiamy!

Przynajmniej nic nie zapłaciliście za przejazd. Przekroczenie chińskiej granicy z rowerem jest absurdalne... . Na jak długo aplikowaliście wizę?

[pogodzinach]

Przynajmniej nic nie zapłaciliście za przejazd. Przekroczenie chińskiej granicy z rowerem jest absurdalne... . Na jak długo aplikowaliście wizę?

A owszem, zapłaciliśmy, ale znośnie. Wizę mamy na dwa wjazdy po 30 dni.

[krajewski]

Przynajmniej nic nie zapłaciliście za przejazd. Przekroczenie chińskiej granicy z rowerem jest absurdalne... . Na jak długo aplikowaliście wizę?

A owszem, zapłaciliśmy, ale znośnie. Wizę mamy na dwa wjazdy po 30 dni.

Będę śledził Wasze poczynania w Chinach, bo może kiedyś tam dokręcę 

[pogodzinach]

Będę śledził Wasze poczynania w Chinach, bo może kiedyś tam dokręcę 

No to życzę, by to kręcenie wkrótce miało miejsce. A Chiny dopiero poznajemy, choć jedno już wiemy: nie da się pozostać w stosunku do nich obojętnym .

[pogodzinach]

Tym razem odzywamy się już z Korei Południowej, do której dopedałowaliśmy (wspierając się oczywiście promem przez Morze Żółte) dwa dni temu. Za nami miesiąc w północnych Chinach, czyli zasnuty smogiem Pekin, wijący się po zielonych wzgórzach Mur Chiński, absolutnie niepodrabialni Chińczycy, nieśmiertelne "me yo", którym bombardowano nas aż nazbyt często i świetne jedzenie, za którym już tęsknimy. Kiedyś trzeba będzie coś o tym napisać. A na razie na stronie krótki tekst jeszcze z Mongolii:



http://dwagroszki.pl/rowerowa_azja_002.htm

Pozdrawiamy z Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, gdzie całkiem niespodziewanie wylądowaliśmy na nocleg u pastora Chrisa i jego żony. Jutro jesteśmy zaproszeni do miejscowej szkoły na koncert orkiestry, w której gra syn pastora. Będzie się działo !

[łatośłętka]

Szuper! 
(słusznie, gdyż trafnie Was obstawiałem)

!God bless!

[rufiano]

fajnie
good luck

[pogodzinach]

Szuper! 
(słusznie, gdyż trafnie Was obstawiałem)

!God bless!

Obyśmy tylko nie padli za wcześnie jak te konie w Janowie Podlaskim ;-)

fajnie
good luck

Dzięki za życzenia

Pozdrawiamy z Seulu Wiola i Robert

[pogodzinach]

Za nami ponad miesiąc w Korei Południowej. Zasiedzieliśmy się w tym kraju, spowolniliśmy tempo rozkoszując się po hałaśliwych Chinach spokojem, piękną pogodą i przyjazną dla rowerzystów infrastrukturą. W Seulu, zamiast planowanych trzech dni, zostaliśmy tydzień, a potem ruszyliśmy powoli na południe, w kierunku Busanu. Momentami nie było łatwo, bo w tym kraju są same góry i pokonywanie kolejnych stromych przełęczy wyciskało z nas siódme poty. Piękna kolorowa jesień wynagradzała nam jednak wszystko. I to, że świetnie się czuliśmy w tym kraju przyjaznych ludzi i miłych widoków.
A teraz, korzystając z darmowego internetu w porcie w Busan, skąd za kilka godzin odpływamy do Japonii, wrzucamy na stronę kolejny tekst. Tym razem to krótka opowieść z rosyjskiej prowincji.



http://dwagroszki.pl/rowerowa_azja_003.htm

[łatośłętka]

No więc I love you.