Kobieta - samotnie - namiot - dziko - Polska

[marg]

Kiedyś pojawiło sie na forum zdjęcie chyba jakiegoś budynku, zupełnie nie w kontekscie nocowania, ale po chwili ktoś dopisał komentarz: "spałbym" 

Też mnie to rozbawiło - to chyba Robert na widok śmietnika w Polsce po powrocie z Iranu, Turcji....

Znacznie łatwiej jest wybrać miejscówkę, gdy ciemno nie jest. Rano może się okazać, że rozbiliśmy się np z widokiem na hutę stali

Akurat łatwiej miejscówkę wybrać po ciemku. Szczególnie gdy jest się zdesperowanym i zmęczonym. W takich sytuacjach nie wybrzydzam i zadowalam się czasem "byle czym". Zdarzały się nawet jakieś wysypiska tuż obok albo dziwne industrialne tereny... Za dnia długo jeszcze bym szukała...
Co innego wybranie DOBREJ miejscówki - oczywiście że za dnia lepiej. I w takich warunkach potrafię długo "grymasić". Lubię ładne miejscówki

[Król Julian]

Można też poćwiczyć w inny sposób. Jadąc rowerem, patrzeć na mijane tereny pod kątem miejscówek. Nadaje się? Czy się nie nadaje? A jeśli się nadaje / nie nadaje to dlaczego? Dlaczego to miejsce jest lepsze od tamtego? Które miejsca kompletnie się nie nadają? W którym miejscu bym chętnie rozbiła namiot? Czy trzeba daleko wchodzić w zarośla? Czy obok są domy, ambony myśliwskie? Jaka jest potencjalna szansa, że w miejscu, które właśnie mijam jadąc rowerem ktoś mnie nakryje na noclegu? Czy miejsce, które mijam nadaje się na biwak o każdej porze wieczoru / nocy / poranka? A może nadaje się tylko na noc i lepiej nie ryzykować zbyt wczesnego przyjazdu lub zbyt późnego wyjazdu rano z tego typu miejsca?
Takie ćwiczenia są fajne. Często dla zabawy sama je robię.

He, he. Miło czytać, że nie jestem jedyny. Wiele razy złapałem się na tym, że wartościuję mijane tereny zgodnie z powyższymi kryteriami. Również w przydomowej okolicy. Takie hobby 

[Kot]

Akurat łatwiej miejscówkę wybrać po ciemku. Szczególnie gdy jest się zdesperowanym i zmęczonym. W takich sytuacjach nie wybrzydzam i zadowalam się czasem "byle czym". Zdarzały się nawet jakieś wysypiska tuż obok albo dziwne industrialne tereny... Za dnia długo jeszcze bym szukała...

Też tak uważam. Ciemność skryje szpetotę miejsca. Ciemność skryje też osobę, która biwakuje. Jeśli uda się rozbić obozowisko bez latarki, to gdy jest już ciemno, można w zasadzie rozbić się prawie wszędzie. Jest się po prostu niewidzialnym.
Wiele razy było tak, że rano, gdy się obudziłam, myślałam sobie: jasny gwint, ale tu brzydko!
Za jasności na wiele miejsc, w których spałam, nawet bym nie popatrzyła.

Ważne jest to, by nie panikować, jeśli nie ma odpowiedniej miejscówki, a robi się już ciemno. Kiedyś panikowałam. Na samym początku. Zapytałam wtedy samą siebie: a co się stanie, jeśli będę musiała szukać jeszcze np. godzinę i zrobi się kompletnie ciemno? Czy będzie to jakiś dramat? Odpowiedziałam sobie na oba te pytania: nie stanie się nic, nie będzie to dramat. Czyli - ze spokojem. Prędzej czy później coś się znajdzie. Panika jest złym doradcą.

[globalbus]

Rozbijanie o zmierzchu, a nie po, ma tą zaletę, że latarką nie trzeba świecić. Obstawiam, że to jednak bardziej widać z oddali, niż namiot za krzakami. Jak już latarka, to taka z naprawdę niskim trybem (typu 5 lumenów)

[Kot]

Na ogół podczas samotnych wyjazdów, gdy rozbijam się po ciemku, nie świecę wcale lub prawie wcale. To prawie wcale to czerwone światełko czołówki. Oczywiście nigdy przez cały czas - zapalam tylko na chwilę, jeśli rzeczywiście potrzebuję coś więcej widzieć niż zarysy. Na ogół zarysy są dla mnie wystarczające.
Jeśli wszystko pakuje się do sakw/toreb zawsze w ten sam sposób i każda rzecz ma swoje miejsce, brak światła nie jest jakimś wielkim utrudnieniem.

[magfa]

He, he. Miło czytać, że nie jestem jedyny. Wiele razy złapałem się na tym, że wartościuję mijane tereny zgodnie z powyższymi kryteriami. Również w przydomowej okolicy. Takie hobby

Łatwo przechodzi w manię, zgadzam się  jakby co mam świeżo w głowie z 20 miejscówek w Pirenejach Wschodnich i koło  Carcassonne.

Kiedyś był wątek co robimy w namiocie. I napisałam, że ja nic tylko śmierdzę  bo mi się skojarzyło z samotnym noclegiem (taki był wydźwięk tej dyskusji). Sama szukam zwykle już po ciemku, bo .... tak mam. Mniej dylematów "czy jestem schowana dość dobrze". Ale z tym wiąże się niezdolność do toalety przednocnej, zachowuję się jak kot, który schował się pod krzakiem i póki nie ruszy się, to nikt go nie zauważy. Rano akty wrogie jakoś trudniej ludziom przychodzą, więc nie boję się i śpię dość długo. Generalnie taki nocleg zdarza mi się rzadko, tylko gdy nie mam siły dalej jechać. Nie jem, nie myję się, zasypiam w sekundę. Jakieś akty przygotowawcze uprawiam w ostatniej oazie cywilizacji. Myję zęby na stacji benzynowej, przy pompie, różnie.
Bardzo lubię wtedy poranki i spokojnie doprowadzam się do stanu używalności.
Ale właśnie dotarło do mnie, że nigdy nie pojechałam SAMA w jakiś las, duży, bez noclegu upatrzonego. Tak by spokojnie wybrać ładną, nie widoczną polankę i rozkoszować się biwakiem samotnym na dziko.
Do realizacji w najbliższą wiosnę albo lato dziękuję za inspirację

[Król Julian]

Unikam rozstawiania się po zmierzchu. Latarka, kuchenka turystyczna. Wszystko jest bardzo widoczne. Dźwięk się niesie. Mam czołówkę z czerwonym światłem. Rzeczywiście szybko ono "znika" wraz z odległością. Rzadko się zdarza, że jest całkiem krucho z miejscówką. Wtedy na kolację i wszystko co trzeba warto stanąć wcześniej. Ruszamy następnie i rozstawiamy się gdzie indziej na noc. Wtedy biwak to rzeczywiście tylko rozstawienie namiotu. Można i całkiem po ciemku. Ale jeżeli zaczynamy się rozglądać na 1h przed zmrokiem to mam wybór z 20km. Plus możliwość zjechania w bok kilka km + przegląd mapy za terenem sprzyjającym.

Pech się jednak zawsze zdarzy.
W 2016 nocowałem z córką w pobliżu miejscowości Załuki (na S od Supraśla) w lasku oznaczonym różową kropką. Wszystko było ok. Od drogi głównej w bok gruntową. Do lasku skarpa porośnięta dziką łąką. Lasek z drugiej strony miał pola ze zebranym plonem. Żadnego dostępu drogami. Rozbijamy się "za widoku" o 21.00 jest już mocny zmrok i zamierzamy iść do namiotu. Nagle od strony NW do lasku podjeżdża samochód. Gasi silnik... i nic. Pierwsza myśl -ktoś widział. Przyjechał z awanturą. Jednak nie wysiada. Ok. Pracują na 500+. Ale... ile czasu można. W końcu trzeba wysiąść na fajkę. A tu nic. O 2.00 w nocy, be wysiadania, odpalił i odjechał. Pewnie tak jak my podjechał się przespać. Ale nam zepsuł nocleg. Poszedłem tam rano. Samochód przejechał przez puste, orne (ale nie zaorane) pole.
Jeszce w lasach wokół trwało polowanie i całą noc walili z fuzji.
Bywa i tak.
Edit: dodam, że mimo to polecam miejscówkę. Piękny widok na dolinkę ze stawami rybnymi w promieniach zachodzącego słońca. Wszystko było pięknie.


Widok z noclegu


Nasz biwak

[byczys]

Z tymi ciągłymi ocenami potencjalnych miejscówek mam podobnie. Generalnie mogę się tylko podpisać pod tym co napisała Pani Kot

Uwielbiam ten moment gdy zbliża się zmierzch i zaczynam się czaić na jakiś kącik tylko dla siebie. Uwielbiam to uczucie, gdy już po wszystkim wsuwam się do śpiwora - taka dziwna satysfakcja  To dla mnie nieodłączna część wyjazdów.

Zdarzało mi się rano obudzić na starym cmentarzysku, a także praktycznie na terenie byłego obozu zagłady, w Chełmnie nad Nerem (dostałem się tam jakoś od tyłu przez las). Kto wie, może przypadkiem spałem na jednej ze zbiorowych mogił.

Czasem wyjeżdżam na weekend właśnie po to, żeby przespać się w ciekawym miejscu i po prostu poleżeć sobie gdzieś w namiocie Ostatnio byłem już rozbity chwilę po 19, więc nawet poświęciłem pół godziny na rwanie wysokiej trawy i wyścielenie sobie posłania pod namiotem  (było twardo a miałem cienką karimatę tylko).

[magdad]

Ja jakoś nie mogę się przekonać do samotnego noclegu na dziko - mam za bujną wyobraźnie. Może jakbym była zmuszona i bardzo zmęczona ...

Co innego wybranie DOBREJ miejscówki - oczywiście że za dnia lepiej. I w takich warunkach potrafię długo "grymasić". Lubię ładne miejscówki

Potwierdzam, marg długo grymasi .

[marg]

Potwierdzam, marg długo grymasi .

Oj, tam... ale za to z jakim efektem .

[Janus]

Akurat łatwiej miejscówkę wybrać po ciemku. Szczególnie gdy jest się zdesperowanym i zmęczonym. W takich sytuacjach nie wybrzydzam i zadowalam się czasem "byle czym". Zdarzały się nawet jakieś wysypiska tuż obok albo dziwne industrialne tereny... Za dnia długo jeszcze bym szukała...

Z tym zupełnie się nie zgodzę. Ostatnio na Bałkanach musieliśmy szukać kilka razy miejscówki po ciemku. Bardzo ciężko było ocenić, czy miejsce jest bezpieczne. Raz na przykład zatrzymaliśmy się kawałek za jakąś wsią - pusto, kawałek nad drogą jakaś osłonięta łączka, w pobliżu żywego ducha... Miejsce wydawało się super do momentu, gdy nagle usłyszeliśmy jakiegoś gościa stojącego z 10 metrów od nas. Gdyby się nie odezwał, w ogóle byśmy go nie zauważyli... Możliwe, że gość nie miał złych zamiarów, ale gdybym była tam sama i właśnie rozbijała namiot, chyba umarłabym ze strachu.

[marg]

Janus, no właśnie idealnie się zgadzasz
Ponieważ nie widać nocą wszystkich mankamentów/ niebezpieczeństw itd, to czasem decyduję się na miejsca, które nie są idealne, a w dzień nawet by mi do głowy nie przyszło żeby się tam zatrzymać.

 W okolicach Zatoki Kotorskiej wlazłam na wzgórze z małą cerkiewką - wydawało mi się, że wysoko i późno już było, wiec kto by tam chodził po nocy. Jak już wepchałam się stromą drogą to nagle znalazłam sie w środku jakiegoś osiedla domków, gdzie połowa ludzi siedziała przed domami i wesoło się bawili... Patrzyli na mnie jak na zjawę, nie mogłam przejść sobie tak obok nich obojętnie, więc zapytałam o możliwość noclegu... Zdziwieni byli mocno i skierowali właśnie do tej wypatrzonej cerkiewki. A więc wiedziała o mnie cała osada. W dzień na pewno bym stamtąd odjechała i szukała dalej ale o tej porze miałam dość, więc zostałam... Na szczęście poza dwójką spacerowiczów nikt mnie nie  niepokoił..

[yoshko]

Takie ćwiczenia są fajne. Często dla zabawy sama je robię.

Zazwyczaj robię takie ćwiczenia przez kilkanaście kilometrów zanim mi się miejscówka spodoba na nocleg. Nawet analizuje stronę wschodzącego słońca, które mi wysuszy namiot.

[Janus]

Janus, no właśnie idealnie się zgadzasz

Nie, nie zgadzam Jeśli nie mogę ocenić, czy jakieś miejsce jest raczej bezpieczne, to (obojętnie jaka by nie była godzina) nie zanocuję w nim, tylko będę szukać dalej - inaczej i tak nie zasnę. W Macedonii zdarzyło nam się jechać po ciemku przez 2-3 godziny, bo nie mogliśmy znaleźć miejsca, w którym oboje czuliśmy się bezpiecznie. W ciągu dnia wystarczyłby rzut okiem i byłoby wiadomo, czy miejscówka się nadaje, czy nie. W nocy natomiast nie widzieliśmy, czy stojące przy polance rudery nie są przypadkiem zamieszkałe, czy wystarczy odjechać pół kilometra za wieś, by nie było nas widać, czy odchodząca w bok droga daje szanse na znalezienie miejscówki itp. Do rozbicia namiotu potrzebowaliśmy też oczywiście latarek, a to mocno utrudniało ukrycie się.

[globalbus]

Mam podobne podejście. Szukanie po ciemku trwa za długo i jest zwykle umiarkowanie skuteczne. Zwłaszcza, gdy już świeci się przednią lampką, a na boki nic nie widać.

A przed zmrokiem można zboczyć z drogi i po prostu chwilę się pokręcić w promieniu paruset metrów, zbadać okolicę i wybrać najlepsze miejsce na namiot. A jak coś w czasie rekonesansu nie przypasuje, to pojechać kawałek dalej. W dobrych miejscach można siedzieć przez całą dobę, np. w razie załamania pogody.

Inna sprawa, że miejscach naprawdę dzikich, nie powinno się gotować kolacji w miejscu noclegu, zapachy przyciągną zwierzynę. Tylko rozstawić namiot i siup do śpiwora.