Wpływ roweru na relacje damsko-męskie ;)

[emonika]

Napisałem Ci jasno i kulturalnie co o tym myślę - więc bądź łaskawa zachować się również kulturalnie i uszanować czyjąś prywatność. Jak ktoś nie ma ochoty na pisanie publicznie o swojej prywatności dotyczącej intymnych spraw - to pogódź się z tym, a nie robisz długi wywód próbując udowodnić dlaczego ten ktoś jednak powinien to poruszać. Masz ochotę wywlekać swoje prywatne sprawy i pisać o swoich doświadczeniach w tej branży - Twoja sprawa. Ale nie próbuj wywierać presji na kimś kto Ci wyraźnie napisał, że sobie tego nie życzy, bo to zwyczajnie niekulturalne.

Nic nie zrozumiałeś. A szkoda.

[łatośłętka]

Jak mówią: warto być "bi" - wtedy masz dwa razy większą szansę na udaną randkę.

Elastyczny nie = upadły. = zaradny, gdyż niewybredny.

Łatoś zawsze idzie pod prąd utartych schematów

"Ciekawość świata" rozumiem dość szeroko, tę zaspokajam.

I dlatego m.in. jest najnormalniejszy

Nie sposób się z tym nie zgodzić.

W tym przypadku to raczej płynie pod prąd lub z prądem wedle zachcianek :-)

Po prawdzie - podług dostępności.
 

[Hasan]

Nic nie zrozumiałeś. A szkoda.

Wilk to prawda, że nie zrozumiałeś, Emonika próbuje dowiedzieć się czy jesteś wolny, , i to od dawna, bo kto się lubi ten się czubi

[jark]

Warto jednak odejść od tej czarno - białej, podszytej ideologią, retoryki. Świat to głównie gra szarości. Ludzie mają prawo walczyć o swoje szczęście i nie jest to przejaw egoizmu.

... właśnie to 'szare' pojmowanie świata , wyznacza idealne pole do funkcjonowania egoizmu ... owszem , każdy ma prawo do własnego szczęścia, tylko nie kosztem nieszczęścia, innej osoby/osób .

j. 

[RDK]

Sedymen, jark. W waszych opisach brakuje barw 

Tu warto, dla każdego przypadku z osobna, zwrócić uwagę na to, czy ta druga osoba będzie szczęśliwa pozostając w takim związku. Jak wszędzie, i to może paść ofiarą nadużyć, gdzie ktoś będzie się tłumaczyć, że "odchodzę dla twojego dobra", a tak naprawdę będzie to wymówka. Z drugiej strony osoba opuszczana może się łudzić, że osiągnie szczęście z taką osobą. Z kolejnej - może faktycznie jest osobą, która zaakceptuje postawę osoby opuszczającej i mogą z powodzeniem żyć razem.

Zwracam więc tu uwagę, na te pozytywnie zabarwione postawy bez nadużyć, gdzie zakładam, że zaangażowane strony są wobec siebie fair. Podchodzą uczciwie do swojego związku, rozstania dokonanego lub się dokonywującego.

[skrzysie.k]

Warto jednak odejść od tej czarno - białej, podszytej ideologią, retoryki. Świat to głównie gra szarości. Ludzie mają prawo walczyć o swoje szczęście i nie jest to przejaw egoizmu.

... właśnie to 'szare' pojmowanie świata , wyznacza idealne pole do funkcjonowania egoizmu ... owszem , każdy ma prawo do własnego szczęścia, tylko nie kosztem nieszczęścia, innej osoby/osób .
j.

Wiele spraw ma różne kolory i zdecydowanie postrzeganie ich w układzie zero jedynkowym to błąd, bo nie są jednoznacznymi, a ich akceptacja, czy zrozumienie wymaga wniknięcia w naturę problemu. Uproszczenia i podawanie na tacy gotowych rozwiązań, czy dzielenie postaw/sytuacji/zachowań/motywacji etc. według prostych kluczy to droga na skróty. Dowodów na to jest aż nadto, również w sferze relacji międzyludzkich. Ostatnio rzeczywistość pełna jest takich błędnych podziałów. Agresor - obrońca. Napastnik - ofiara. A gdzie analiza wszelkich przesłanek i okoliczności? Tu konieczne jest zaangażowanie, chęć, czas, wola zrozumienia drugiej osoby, czy zdolność do przyjęcia założeń, iż możemy czegoś nie wiedzieć. Z kilku wypowiedzi jakie tu padły wnioskuję, że wypowiadający je posiedli wiedzę czym jest miłość, a jednoznacznej definicji tego uczucia po prostu nie ma i nigdy nie będzie. Idąc dalej, część osób ocenia i wartościuje, jakby sami doświadczyli całej złożoności tego, czym jest życie w związku, choć ze słów które piszą przebija albo skrajny idealizm, albo naiwna niewiedza. To tylko moja refleksja, nie oceniam, nie wartościuję, bo z większością z Was nie jestem w relacji przyjacielskiej. Nie dane mi było otworzyć się na kogoś na tyle blisko, ani doświadczyć tego stanu, choć wiem, że są tu takie osoby.

A co z sytuacjami, gdy to my, przez nasze pasje, czy to rower, wspinanie, góry, podróżowanie, fotografię, taniec etc. ... w końcu odkrywamy w kimś pokrewną duszę? Zakochujemy się, zaczynamy podążać ku tej osobie, a poznając ją powoli akceptujemy fakt, że być może właśnie staliśmy się powodem, dla rozbicia, czy zakończenia relacji tej ukochanej osoby z kimś innym? Czy wówczas aby, nie zapominamy o tym, że dla większości stojących z boku ludzi, patrzących na tę naszą relację zero-jedynkowo, nie jesteśmy najczystszym przejawem egoizmu właśnie? Czy wówczas tą samą miarą i z tą samą gorliwością co względem innych przyglądamy się samym sobie?

Należę do osób, która najważniejsze decyzje w życiu podjęła między 23 a 29 rokiem swojego życia. Nie jestem przekonany, że dziś dokonałbym takich samych wyborów. Ale też nie żałuję tych, których dokonałem, bowiem życie, nasz osobisty rozwój, świadomość siebie, zdolność do podejmowania świadomych wyborów to proces, to zmiana. Wszystko jest zmianą. Miłość również się zmienia, ma nieskończenie wiele barw. Pasje również się zmieniają. Porzucamy jedne dla drugich, tym ważnym poświęcamy czas, pieniądze, myśli, poprzez pasje potrafimy niekiedy bardziej rozumieć pełnię życia, osiągać stan szczęścia. Choćby przez chwilę. Będąc z kimś, kto potrafi zaakceptować nas właśnie takimi jakimi jesteśmy, z kimś kto przyjmuje i daje od siebie to co w nim najlepsze, bez warunków, bez strachu, bez różnych lęków, z pełną świadomością tego co wspólnie uważamy za filary tej relacji, czujemy się związani, czujemy się spełnieni, wysłuchani, czujemy się w końcu wolni.   

[worek_foliowy]

Nic nie zrozumiałeś. A szkoda.

Wilk to prawda, że nie zrozumiałeś, Emonika próbuje dowiedzieć się czy jesteś wolny, , i to od dawna, bo kto się lubi ten się czubi

Wilk wyraźnie napisał, że istotne jest podobne postrzeganie, tego jak powinien wyglądać związek. Nic z tego nie będzie

[emonika]

Nic nie zrozumiałeś. A szkoda.

Wilk to prawda, że nie zrozumiałeś, Emonika próbuje dowiedzieć się czy jesteś wolny, , i to od dawna, bo kto się lubi ten się czubi

Wilk wyraźnie napisał, że istotne jest podobne postrzeganie, tego jak powinien wyglądać związek. Nic z tego nie będzie

  No tak właśnie

[łatośłętka]

Wilk to prawda, że nie zrozumiałeś, Emonika próbuje dowiedzieć się czy jesteś wolny, , i to od dawna, bo kto się lubi ten się czubi

Nie jest wolny (ale i nie najszybszy) - to się wie. I to od dawna.
I emonika o to pytać nie musiała.

[worek_foliowy]

Nie trzeba być najszybszym, trzeba być wytrwałym - to jest droga do sukcesu.

[magfa]

Rower a relacje?

Na rower wysyłana bywam zamiast "w diabły". Płeć wysyłającego bywa różna.

Ktoś (słusznie mi się wydaje przez większość czasu) uznał, że długie i samotne wyprawy brzmią słabo. Weselej by było na długie i w towarzystwie. Krótkie i samotne protestu nie prowokowały, były nawet pożądane. O ile miały uskuteczniane być przez komentującego osobnika.

Nie raz i nie dwa rower służył (na tym forum  a jakże) i służyć będzie jako narzędzie nawiązywania relacji. Pozdrawiam pierwsze cztery pary przychodzące mi na myśl 

Usłyszałam kiedyś też zarzut, że nie sprzątam tylko wyjeżdżam sobie na rower.

Porządku w tym wątku za grosz, więc pasuję jak ulał.

[łatośłętka]

Nie trzeba być najszybszym, trzeba być wytrwałym - to jest droga do sukcesu.

Zasadniej taktykę dobierać pod rozgrywkę - jeśli sukcesem ma być złoty medal, chłopak, -włosa dziewczyna o dostępności szt. = 1, wówczas już nie.

[worek_foliowy]

Cały czas mowa o sportach długodystansowych, więc taktyka pozostaje niezmienna.