Race Through Poland

[rufiano]

Akapity 

dosyc ..oryginalne podziękowanie i wyraz uznania  ..
za świetny wynik i rzeczowa relacje ..

[Wilk]

Z przyjemnością przeczytałem, zawsze przyjemnie sobie porównać jak inni zawodnicy odbierali tę samą (w sporej części) trasę.
I jeszcze raz gratulacje doskonałego trzeciego miejsca (i pierwszego wśród Polaków!), zrobienie tej trasy z ledwo ponad godziną snu to już wynik na poziomie Białka 

[podjazdy]

dosyc ..oryginalne podziękowanie i wyraz uznania  ..
za świetny wynik i rzeczowa relacje ..

Spoko, przynajmniej cokolwiek. Ja w relacji z Bieszczadów odpisuję sam sobie dodając kolejne dni

[maciek70]

Śledząc kropki nie widać przeżyć. Swietnie się czytało mimo braku akapitów . Gratuluję wyniku.

dosyc ..oryginalne podziękowanie i wyraz uznania  ..
za świetny wynik i rzeczowa relacje ..

Spoko, przynajmniej cokolwiek. Ja w relacji z Bieszczadów odpisuję sam sobie dodając kolejne dni

Szkoda psuć ciągłość opowieści komentarzami. Czekam na dalsze odcinki.

[piwko]

Śledząc kropki nie widać przeżyć. Swietnie się czytało mimo braku akapitów . Gratuluję wyniku.

dosyc ..oryginalne podziękowanie i wyraz uznania  ..
za świetny wynik i rzeczowa relacje ..

Spoko, przynajmniej cokolwiek. Ja w relacji z Bieszczadów odpisuję sam sobie dodając kolejne dni

Szkoda psuć ciągłość opowieści komentarzami. Czekam na dalsze odcinki.

otóż to !!!

[jedrucha]

Akapity 

Przyznam, że z tymi akapitami to taki zamierzony, choć być może nieudolny zabieg mający oddać ciągłość i niejako "nieetapowość" jazdy i przeżyć przez te 3 doby z hakiem. Coś na wzór strumienia świadomości.

I jeszcze raz gratulacje doskonałego trzeciego miejsca (i pierwszego wśród Polaków!), zrobienie tej trasy z ledwo ponad godziną snu to już wynik na poziomie Białka 

Nie taki był plan. Drugiej nocy planowałem - tak jak poprzedniej - pospać godzinę. Nie wiem, czy gdyby mi się udało to wpłynęłoby to wpływ na wynik, ale na pewno miałbym wówczas więcej przyjemności z jazdy tego ostatniego odcinka. Ale cóż, c'est la vie...

[Weronika]

   Przyznam, że z tymi akapitami to taki zamierzony, choć być może nieudolny zabieg mający oddać ciągłość i niejako "nieetapowość" jazdy i przeżyć przez te 3 doby z hakiem. Coś na wzór strumienia świadomości.

Ja kiedyś jeden wpis na blogu napisałam zaczynając od ostatniego zdania i ostatniego akapitu na początku, ale po pewnym czasie uznałam, że to mało czytelne i nikt poza mną by tego zamiaru nie zrozumiał tego zamiaru, więc wszystko przerobiłam za pomocą ctrl+c, ctrl+v do przyzwoitego stanu.

[sierra]

Zachodzę w głowę, jak można zapamiętać te wszystkie szczegóły.
Zakręt, podjazd, bród.
Poza tym nie brakuje emocji.
Tłumaczę sobie, że to może wynikać z doświadczenia zawodnika i jego skrupulatnego planowania trasy.
Później, już w trakcie wyścigu można ocenić na ile to planowanie zbiega się z rzeczywistością.
Może stąd ta umiejętność.
Oczywiście moje gratulacje, nie tylko za wynik, ale właśnie za umiejętność planowania i realizacji celu.
Nie brakuje Ci też umiejętności i talentu do opisania wrażeń.
PS.
Po moim BBT w 2018 nie pamiętam wiele.
Fakt, że moje przygotowania planistyczne skupiłem na pomyśle: jedź od punktu do punktu i nie spędzaj zbyt wiele na nim czasu. 

 
   

[Wilk]

Zachodzę w głowę, jak można zapamiętać te wszystkie szczegóły.
Zakręt, podjazd, bród.
Poza tym nie brakuje emocji.
Tłumaczę sobie, że to może wynikać z doświadczenia zawodnika i jego skrupulatnego planowania trasy.

Bo RTP to jest zupełnie inny wyścig niż BBT czy wiele szosowych 500km. Tam ludzie jadą po gotowym śladzie, cała logistyka jest elegancko podana na tacy, zawodnik tylko kręci, do tego bardzo często jedzie w grupie, która niejako zwalnia z myślenia. I dlatego spora część z jadących to ludzi nawet nie ogarnia przez jakie miejscowości przejeżdża, a wszystko przelatuje pomiędzy palcami. RTP natomiast to wyścig dużo trudniejszy, jedzie się solo, a całą logistykę zawodnik ma na własnej głowie - musi ogarniać noclegi, jedzenie, trasę. Więc siłą rzeczy jest to jazda o wiele bardziej świadoma niż takie BBT, które da się przelecieć z klapkami na oczach.

I też dlatego to wyścig nie dla każdego, wielu mocnych szosowców znanych np. z cyklu Janika nie decyduje się na start w RTP, bo tu sama mocna noga nie wystarczy.

[gkjanek]

Zachodzę w głowę, jak można zapamiętać te wszystkie szczegóły.
Zakręt, podjazd, bród.
Poza tym nie brakuje emocji.
Tłumaczę sobie, że to może wynikać z doświadczenia zawodnika i jego skrupulatnego planowania trasy.

Bo RTP to jest zupełnie inny wyścig niż BBT czy wiele szosowych 500km. Tam ludzie jadą po gotowym śladzie, cała logistyka jest elegancko podana na tacy, zawodnik tylko kręci, do tego bardzo często jedzie w grupie, która niejako zwalnia z myślenia. I dlatego spora część z jadących to ludzi nawet nie ogarnia przez jakie miejscowości przejeżdża, a wszystko przelatuje pomiędzy palcami. RTP natomiast to wyścig dużo trudniejszy, jedzie się solo, a całą logistykę zawodnik ma na własnej głowie - musi ogarniać noclegi, jedzenie, trasę. Więc siłą rzeczy jest to jazda o wiele bardziej świadoma niż takie BBT, które da się przelecieć z klapkami na oczach.

I też dlatego to wyścig nie dla każdego, wielu mocnych szosowców znanych np. z cyklu Janika nie decyduje się na start w RTP, bo tu sama mocna noga nie wystarczy.

Taka prawda. Dla tego ktos kto ma duze doświadczenie z turystyki ma przewage nad zawodnikiem z  mocna noga na RTP

[JoannaR]

To wjeżdża jeszcze moja relacja. Niestety nie potrafię krótko...

Może i Jędrek nie potrafisz krótko pisać, ale za to jak szybko jeździsz! Super relacja, świetnie się czytało - i nie przestaje mnie zadziwiać skromność, z jaką piszesz o wynikach, które są poza zasięgiem większości z nas. Natomiast przyznam, że po tych opisach wpadek z planowaniem przejazdu z Polski na Słowację trochę spadłeś w moim rankingu autorytetów w zakresie konstrukcji tras ; -)

[jedrucha]

Zachodzę w głowę, jak można zapamiętać te wszystkie szczegóły.

Myślę, że po części wynika to rzeczywiście ze skrupulatnego planowania, o którym piszesz, a po części z tego że podczas jazdy na rowerze bardzo mocno doświadczam wszystkimi zmysłami tego, co wokół się dzieje. I te wrażenia po prostu zapadają w pamięć.

Może i Jędrek nie potrafisz krótko pisać, ale za to jak szybko jeździsz! Super relacja, świetnie się czytało - i nie przestaje mnie zadziwiać skromność, z jaką piszesz o wynikach, które są poza zasięgiem większości z nas.

To raczej nie skromność (wszak dobry rezultat całkiem przyjemnie łechce moją próżność), tylko podejście, że wynik - choć istotny i pociągający (w przeciwnym razie - tak jak Pablo - nie startowałbym w zawodach) - nie jest jednak clue tego wszystkiego. Dla mnie clue to to, co przeżyję na trasie.

Natomiast przyznam, że po tych opisach wpadek z planowaniem przejazdu z Polski na Słowację trochę spadłeś w moim rankingu autorytetów w zakresie konstrukcji tras ; -)

Nobody is perfect...

[walsodar]

Hej, wrzucam i swoją relację. Wideło też się pojawi pewnie 

https://drive.google.com/file/d/1M0gSsrMPjrRQO7MIXCzSVm2TprC6XCpD/view?usp=sharing

[jedrucha]

Hej, wrzucam i swoją relację. Wideło też się pojawi pewnie 

Dzięki Radku z relację. Też miałem pierwszego dnia syndrom "piję hektolitry, a i tak czuję pragnienie". Gratuluję dobrego przejazdu, mimo kryzysów no i czekam na relację wideo. O ile bardziej do mnie przemawia słowo pisane (zostawia trochę pola wyobraźni), tak Twoje filmy oglądam z dużą przyjemnością

[walsodar]

Dzięki Jędrek, miło że się podoba. To w takim razie zapodaję ruchome obrazki (i w końcu mogę uwolnić gigabajty na dysku):