Trans Am Bike Race 2019

[Wilk]

Nigdy nie startowałem w takim wyścigu, stąd moje laickie podejście, ale cały czas za mną chodzi pytanie - czy na taką trasę nie opłacałoby się założyć czegoś w stylu Marathona? Ja wiem że 700x25C to pół kilo, ale łatanie i pompowanie też skrzydeł nie dodaje.

To zawsze mądry człowiek po szkodzie. Przy tej ilości gum co ma Michał - to tak, bardziej opłacałoby się jechać na oponach pół kilogramowych i robiących spore opory. Ale tu ciężko było zakładać, że będą takie problemy, dotąd w ogóle nie było narzekań na trasę pod tym kątem, Marzena i Rysiek to nie wiem czy w ogóle na czysto trasy, bez jednego kapcia nie przejechali, więc założenie normalnych i szybkich szosowych opon było naturalnym rozwiązaniem.

Raz w życiu się spotkałem z takim problemem w Izraelu - drogi były z bardzo dobrym asfaltem, szerokie pobocza, ale na tych poboczach masa niesprzątniętych kamyczków, szkieł itd. Pomimo dość pancernych opon szosowych (Gatorskin Hardshell) nasza ekipa łapała gumy taśmowo, jakbym drugi raz tam jechał to wziąłbym takie opony pod pół kilo.

[Gerwazy]

Jakaś porażka z tymi gumami, ....Ze zdjęcia opona wygląda na Continental 4 Seasons, opona lekka, ale ze wzmacnianymi ściankami, dziwne że aż tak słabiutko sobie daje radę...

Rzeczywiście dziwne to, ja na tej oponie w szosie przejechałem już ponad 7tys. bez jednej dziury...pech chyba albo jakiś wadliwy egzemplarz.

Edit: Po czasie przyjrzałem się tym oponom...albo to ujęcie takie niefortunne albo opona ta ma już spory przebieg za sobą (i nie mówię tu o tych 4tys. km trasy wyścigu) dla mnie - porównując z moimi - opony te aktualnie maja min. 8-10tys. przebiegu (i to może być powodem tych awarii). Kiedy jeździłem na gumach Speca (Roubaix Pro) - po przekroczeniu "magicznych" 3tys. km (bez 1 awarii) zaczynałem kolekcjonować kapcie praktycznie co wyjazd...zmiana gum na nowe = spokój na kolejne 3tys. km. 

Dla porównania - po prawej moja guma po lewej Michała...patrząc też na starcie bieżnika ciekawy jestem na jakim ciśnieniu Michał jeździ.

[szafar]

Nigdy nie startowałem w takim wyścigu, stąd moje laickie podejście, ale cały czas za mną chodzi pytanie - czy na taką trasę nie opłacałoby się założyć czegoś w stylu Marathona? Ja wiem że 700x25C to pół kilo, ale łatanie i pompowanie też skrzydeł nie dodaje.

Ja jeżdżę na takich Maratonach Plus ze Schwalbe i jeszcze przeż 6 lat żadnej gumy nie złapałem. Rewelacyjne opony

[PiKa]

Bo te opony to sama guma, na powietrze prawie nie zostało miejsca

[szafar]

Orientuje się może Ktoś z użytkownikow FB co sie dzieje z viceliderem KMoricalem ?  Prawie 13 godzin nie "daje znaku zycia". Czy to problem jedynie ze spotem czy jakaś chwila słabości ?

[Ricardo]

Ja TransAm jechałem na Continental GatorSkin 700x25. Założyłem nówki sztuki przed startem, gumy o ile pamiętam chyba nie miałem żadnej i na mecie opony chyba były mniej zużyte niż obecnie u Michał. Nie przekładałem również opon tył-przód w połowie trasy co robiła spora ilość osób. Może za dużo jedzie poboczem, ja zawsze starałem się jechać pasem jezdni i tylko czasem gdy widziałem z tyłu auto uciekałem na chwilę na pobocze.

[Wilk]

Po 15 dniach Michał ma przejechane ok. 4850km, czyli ostatniej doby 263km (ale przez ciężkie góry), strata do Ricardo to 210km (wzrost o 45km, ale w tym rejonie w 2017 roku była zupełnie inna trasa). Daje to 11 miejsce, ale strata do 4 miejsca niewielka, w okolicach 70-80km, bo na tym kawałku bardzo gęsto jadą ludzie.  Ważna sprawa na dzisiaj, żeby dojechać na prom na Ohio, ostatni płynie koło 21, a później trzeba czekać do 6 rano, ale to tak ok. 200km, więc raczej dobrze się to czasowo ułożyło.

Na czele Abdullah z ogromną przewagą, już wjechał do Virginii, w nogach 6035km (czyli średnio monstrualne 402km/dobę). Nad rekordem ma przewagę 70km (a więc stopniała o 55km); innymi słowy do końca będzie bardzo ciekawie. Ale Andersen  bijąc ten rekord na tych 700km pozostałych do mety miał długi sen, więc tu Abdullah ma zapas i raczej na 90% będzie nowy rekord, jeśli się coś nieoczekiwanego nie stanie, bo Abddullah spał bardzo niedawno i spora szansa, ze spróbuje na raz na metę dociągnąć. Też ciekawa rozgrywka o drugie miejsce, Omar się wyraźnie zbliżył do Moricala na jakieś 40-50mil, obaj powinni zejść poniżej 20 dni.

[Wilk]

Edit: Po czasie przyjrzałem się tym oponom...albo to ujęcie takie niefortunne albo opona ta ma już spory przebieg za sobą (i nie mówię tu o tych 4tys. km trasy wyścigu) dla mnie - porównując z moimi - opony te aktualnie maja min. 8-10tys. przebiegu (i to może być powodem tych awarii). Kiedy jeździłem na gumach Speca (Roubaix Pro) - po przekroczeniu "magicznych" 3tys. km (bez 1 awarii) zaczynałem kolekcjonować kapcie praktycznie co wyjazd...zmiana gum na nowe = spokój na kolejne 3tys. km. 

Dla porównania - po prawej moja guma po lewej Michała...patrząc też na starcie bieżnika ciekawy jestem na jakim ciśnieniu Michał jeździ.

Nie sądzę, żeby Michał na liczący prawie 7tys wyścig nie założył nowych opon - to już byłby sprzętowy strzał w kolano. Ja szczerze mówiąc na 4 Seasons trochę się rozczarowałem, też dość szybko miałem posiekaną w ten sposób oponę, sporo za szybko na mój gust. Nie wiem, może to zależy gdzie się kupuje, może u nas mają dużo leżaków magazynowych itd, może producent miał jakąś partię tych opon z innej, słabszej gumy. Albo od tego po czym się jeździ, bo to posiekanie pochodzi od wbijających się drobniutkich kamyczków i innego syfu z poboczy. Ale spotykałem się z paroma opiniami, gdzie ludzie mieli podobnie z tym modelem opon.

[Elizium]

Mam pozostałości fourseasonów w szosie. Tzn. została opona z przodu, tylna, zakładana w tym samym momencie została zutylizowana. Jestem zdegustowany ich zaradnością - na Vittoriach, na których jeździłem w 2016 i 2017 roku, zrobiłem blisko 16 tys. i złapałem jedną gumę. 4 Season padła po chyba 6 tys. - przy drugiej gumie złapanej tego samego dnia (jedna na dojeździe do pracy, druga na powrocie), a po łącznych 7 gumach uznałem, że więcej tej opony nie założę. Dość powiedzieć, że w styczniu, na WOŚP pojechałem na starej Vittorii i było bez problemów. A warunki były, by tak rzec słabe...

[Hipek]

https://sportowefakty.wp.pl/kolarstwo/828102/przejedzie-usa-z-zachodu-na-wschod-michal-wiecki-bierze-udzial-w-morderczym-wysc

[Gerwazy]

Nie sądzę, żeby Michał na liczący prawie 7tys wyścig nie założył nowych opon - to już byłby sprzętowy strzał w kolano. Ja szczerze mówiąc na 4 Seasons trochę się rozczarowałem, też dość szybko miałem posiekaną w ten sposób oponę, sporo za szybko na mój gust. Nie wiem, może to zależy gdzie się kupuje, może u nas mają dużo leżaków magazynowych itd, może producent miał jakąś partię tych opon z innej, słabszej gumy. Albo od tego po czym się jeździ, bo to posiekanie pochodzi od wbijających się drobniutkich kamyczków i innego syfu z poboczy. Ale spotykałem się z paroma opiniami, gdzie ludzie mieli podobnie z tym modelem opon.

Wilku może masz rację (co do stanów magazynowych czy ewentualnie wadliwych partii opon sprzedawanych w Polsce) ja jednak nie jestem jednak w stanie się do tego w pełni odnieść bo swoje opony kupowałem w bike24.de (co do Continental'ów to można trafić na opony z fabryki w Indiach - tutaj zwykle opony drutowe-  oraz "handmade" w Niemczech - zwykle zwijane opony klasy Premium). Moje opony są w rozmiarze 700x28 (znalazłem taką to opinię/informację  "The design of the 28 and 32 mm wide tires may differ from the 23 and 25 mm wide tires." Co to znaczy? Szczerze powiedziawszy nie wiem.) czy może mieć to wpływ na jej trwałość (w stosunku do opon węższych) trudno powiedzieć ale w założeniu większa/szersza opona - przy tej samej - proporcjonalnej budowie będzie wytrzymalsza- na obrazku różnica objętości powietrza pomiędzy kolejnymi rozmiarami, grubość gumy też delikatnie wzrasta).

Nie chcąc przedłużać tematu, opona Michała dla mnie wygląda na bardzo zużytą (i jeżeli na starcie była to nowa opona to zużycie jej po tych 4,5tys. km jest co najmniej zastanawiające) a starcie bieżnika jest znacznie szersze niż warstwa ochronna tej opony (zresztą tam - gdzie warstwa gumy jest już zdecydowanie cieńsza- jest to przebicie)

Może być to zwykły pech ale też może być to spowodowane jazdą na zbyt niskim (niedostatecznie wysokim) ciśnieniu (niedostateczne napompowanie, preferencje użytkownika bądź np. wpływ amplitudy temperatur gdzie start/pierwsza jazda w upale, później śnieg dodatkowo skoki temperatur noc/dzień)...można snuć tysiące domysłów ale myślę że Michał po powrocie opowie nam m.in. i o tym). Wybór części jezdni - o czym pisze Ricardo również nie jest bez znaczenia na ryzyko złapania tego typu awarii.

Mam pozostałości fourseasonów w szosie. ... Jestem zdegustowany ich zaradnością - na Vittoriach, na których jeździłem w 2016 i 2017 roku, zrobiłem blisko 16 tys. i złapałem jedną gumę. 4 Season padła po chyba 6 tys. - przy drugiej gumie złapanej tego samego dnia (jedna na dojeździe do pracy, druga na powrocie), a po łącznych 7 gumach uznałem, że więcej tej opony nie założę...

Wynik Vittorii robi wrażenie- wygląda na to że masz swojego "Świętego Grala". Te 6tys. km jakie przejechałeś na 4 seasons to tak ca. 30% mniej niż internetowa średnia (choć pojawiają się opinie o zmianie tych opon po przebiegu 7tys. km) a ilość dziur/kapci to już po prostu porażka.
Osobiscie zamierzam na moich oponach dotrwać do końca tego sezonu (chociaż najpierw nowe koło muszę sobie kupić po ostatnich występach na MP) więc w takim wypadku moje opony zakończyłyby żywot (jak planuję) przy przebiegu  w okolicach 9tys. (co też jest średnią podawaną przez część  użytkowników - ca. 6-7 tys. mil). U mnie jak na razie dziur- 0.
A że nie wytrzymują przebiegu 25 tyś km tak  jak Moundiale?, toż to opona 4 sezonowa - czyli taka, której mieszanka musi być ciut bardziej miękka, tak żeby zachowywała swoje właściwości w szerszym zakresie temperatur...dla mnie jak na razie opona bliska ideału...kolejne też prawdopodobnie będę 4 seasons.
 

[Hipek]

Iiii... Ameryka nadaje ponownie: link.

(Kliknij, by pokazać/ukryć)

Czasem jest tak, że zabierzesz rękawki, lampki, kask i ciepłe skarpetki. Ale ponton już się nie zmieści do bagażu.

[Po prawie szesnastu dniach jazdy Michał wjechał do Kentucky, mając za sobą 3154 mile, czyli nieco ponad 5000 km]

Dzień upłynął pod znakiem walki z irytującymi pagóreczkami i szykowaniem się na wieczorne odrabianie strat. Co prawda zaczął padać deszcz, ale Michał ubrał się porządnie i przygotował na odrabianie kilometrów. I, jak to zawsze w takich przypadkach, coś musiało pójść nie tak.

Część z Was pewnie wie, że rzeka Missisipi, która stanowi w tym miejscu granicę pomiędzy Missouri a Illinois, nieco sobie poszalała, dzięki czemu zawodnicy mają możliwość zwiedzenia nowych zakątków kraju i przejechania skrótem, który był przygotowany już tydzień temu. W miejscu, gdzie miał się on zacząć, okazało się nagle, że elektronika poddaje się i nie idzie ani wyświetlić trasy na nawigacji, ani na telefonie. Po krótkiej walce udało się zapoznać z jej przebiegiem i ruszyć odpowiednim śladem, ale Michał uznał, że taka nawigacja, szczególnie po zmroku, jest niemożliwa do realizacji, bo ryzyko skręcenia w niewłaściwą drogę, i późniejszego kluczenia, było zbyt duże. Wykorzystał fakt, że przejeżdżał przez Perryville, gdzie była jakaś poczta i... wiadomo. Pechowo, poczta była znowu bez publicznie dostępnych gniazdek.

Po dobrym noclegu wstał zmotywowany do dalszej jazdy. Elektronika też się wyspała i trasa objazdu wyświetliła się od pierwszego kliknięcia. Po pokonaniu kilkunastu góreczek (a przypomnę, że te tereny składają się prawie wyłacznie z krótkich pagóreczków) dojechał do Cape Girardeau, gdzie podjechał zakupić zapas dętek, a przy okazji dopompować porządnie koła... dając dużo powodów do radości sprzedawcy w tymże sklepie, który był bardzo ucieszony tym, że zawodnicy jadą przez jego okolicę (zwykle trasa TABR omija to miejsce).

Za mostem przez Missisipi droga prowadziła doliną rzeki, przy czym stwierdzenie "dolina rzeki" nabrało niepokojącej dosłowności: z obu stron asfaltu była woda, zostawiając wąski pasek prowadzący środkiem. W kilku miejscach był ruch wahadłowy, bo woda pozwalała tylko na ruch środkiem jezdni, trochę było jazdy po wodzie - jeśli podniesie się jeszcze z pół metra, to zawodnicy jadący z tyłu powinni szykować się na jakiś dodatkowy objazd. Dookoła dominowały smutne, wodne klimaty, domy z wodą w salonach i jeden płonący, a w zasadzie dogasający; tak, jakby właściciel uznał, że uprzedzi fakty i nie pozwoli się zalać.

Za rzeką świat nieco się zmienił. Przestały pojawiać się pickupy, zaczęły dominować sedany, zamiast traktora, w schludnym ogródku stała kosiarka (oczywiście wielkości małego samochodu). Roślinność stała się nieco gęstsza, jest oczywiście bardziej parno, niż było wcześniej, a słońce niekoniecznie pozwala odetchnąć. Czyli: wszystko w normie.

Pojawiły się też dwa kolejne psy, ale Michał zastosował na nich swój trik polegający na zahipnotyzowaniu ich niską kadencją. Póki co sztuczka okazuje się być skuteczna, psy zostawiają go w spokoju, odprowadzając poza zasięg swojego rewiru.

Plan na najbliższe dni jest bardzo prosty: dogonić kogoś, a potem nie pozwolić mu się złapać. Do końca już niewiele ponad tysiąc mil, więc można szykować się do finiszu

W momencie, gdy Michał nagrywał tekst dla nas, do promu w Cave-in-Rock miał 60 km i, jak widać z mapy, zdążył na niego bez problemu i bez przymusowego noclegu. Przenocował w miejscowości Marion i chwilę temu ruszył w dalszą drogę

[Rado]

Michał zastosował na nich swój trik polegający na zahipnotyzowaniu ich niską kadencją.

Genialne!

[Wilk]

Po 16 dniach Michał ma przejechane 5123km (ostatnia doba to ok. 275km), w porównaniu do Ricardo jakieś 270km straty (wzrost o 60km), tylko trzeba pamiętać, że w tym roku ze względu na powodzie był inny wariant trasy. Stara opcja klasyczna to było ok. 235km i 1540m w pionie, a nowa to ok. 250km i 2277m w pionie, więc teraz dokłąda się ok. 15km i 700m w pionie.

Daje to 10 miejsce, ale ciągle strata do 4 miejsca znikoma, w okolicach 75km. Zachodnie Kentucky to teren pagórkowaty, wschodnie już górzysty, podobnie jak Virginia, tam się okaże, kto z tej sporej grupki zachował trochę więcej sił.

Abdullah już ma metę w zasięgu wzroku, przejechane 6535km, pozostało jedynie ok. 200km, przewaga nad rekordem trasy jakieś 215km, bo w przeciwieństwie do Andersena tak jak przypuszczałem jechał całą ostatnią noc. Dotychczasowy rekord wynosił 16 dni 20h i 41min,
więc Abdullah ma prawie cała dobę na pokonanie 200km po płaskim, choć już na pewno jest bardzo zmęczony, bo musiał prawie cale 700km jechać bez snu, może jeszcze krótko się zdrzemnie, ale pewnie w okolicach 16dni i 10-12h powinien dojechać. Natomiast nie uda się poprawić wyniku Grabera w cygarze, czyli 16dni 6h i 40min, ale to trochę inna konkurencja.

[Borafu]

No i Abdullah na mecie!