Trans Am Bike Race 2019

[Kot]

Mój kolega Rolf wczoraj dojechał do Sisters. Pisał na FB, że dzień był mega męczący i dotarł do Sisters wypompowany. Poranek bardzo zimny, a potem - popołudniem - gorąco. Zrobił podjazd na Santium Pass, ponoć bardzo ciężki. Obecnie nadal siedzi w Sisters i się regeneruje (to już prawie 13 godzin). Mam nadzieję, że niedługo ruszy. Oni tam mają teraz 10.40 rano, więc powinien już jechać. Oby zdrowie mu dopisało, bo tuż przed startem ugryzł go pies i jedzie na antybiotyku.

Patrząc na mapę wyścigu, zauważyłam, że jedzie Thomas Camero. Co za niespodzianka! Łatwo jest go obserwować, ponieważ zajmuje ostatnią pozycję (i raczej ją utrzyma aż do samej mety). Ten człowiek jest niesamowity. Miałam przyjemność poznać go na starcie wyścigu w zeszłym roku. Dotychczas 2 x ukończył TABR. Jedzie powoli, ale ma wielką wolę walki i cały czas stara się uzyskać jak najlepszy wynik. To on w zeszłym roku organizował fakultatywne ważenie rowerów dzień przed startem, a w sobotę o 6 rano, gdyśmy stali na linii startu, otworzył butelkę szampana, rozdał kubeczki i wznieśliśmy toast za szczęśliwą drogę.
To również on prowadzi wielką księgę TABR. Jest to obszerna, ilustrowana publikacja dotycząca szlaku przez Amerykę, na podstawie którego wytyczono trasę TABR. Thomas w tej księdze zbiera autografy i dedykacje od startujących zawodników. Przeglądając ją można poczuć wzruszenie. Tylu nas tam jest.
Trzymam więc kciuki za trzecią metę TABR dla Thomasa.

[Wilk]

Patrząc na mapę wyścigu, zauważyłam, że jedzie Thomas Camero. Co za niespodzianka! Łatwo jest go obserwować, ponieważ zajmuje ostatnią pozycję (i raczej ją utrzyma aż do samej mety). Ten człowiek jest niesamowity. Miałam przyjemność poznać go na starcie wyścigu w zeszłym roku. Dotychczas 2 x ukończył TABR. Jedzie powoli, ale ma wielką wolę walki i cały czas stara się uzyskać jak najlepszy wynik. To on w zeszłym roku organizował fakultatywne ważenie rowerów dzień przed startem, a w sobotę o 6 rano, gdyśmy stali na linii startu, otworzył butelkę szampana, rozdał kubeczki i wznieśliśmy toast za szczęśliwą drogę.
To również on prowadzi wielką księgę TABR. Jest to obszerna, ilustrowana publikacja dotycząca szlaku przez Amerykę, na podstawie którego wytyczono trasę TABR. Thomas w tej księdze zbiera autografy i dedykacje od startujących zawodników. Przeglądając ją można poczuć wzruszenie. Tylu nas tam jest.
Trzymam więc kciuki za trzecią metę TABR dla Thomasa.

Przede wszystkim trzeba tu dodać, że Thomas Camero ma - bagatela 78 lat! W tak zacnym wieku taka trasa - to czapki z głów!

[Kot]

On ma też problemy ze zdrowiem. W zeszłym roku ludzie przed startem mówili, że on już raczej nigdy więcej nie pojedzie TABR. A tu proszę, jedzie!
Chciałabym być w przyszłości jak on.

[Wilk]

Mój kolega Rolf wczoraj dojechał do Sisters. Pisał na FB, że dzień był mega męczący i dotarł do Sisters wypompowany. Poranek bardzo zimny, a potem - popołudniem - gorąco. Zrobił podjazd na Santium Pass, ponoć bardzo ciężki. Obecnie nadal siedzi w Sisters i się regeneruje (to już prawie 13 godzin). Mam nadzieję, że niedługo ruszy. Oni tam mają teraz 10.40 rano, więc powinien już jechać. Oby zdrowie mu dopisało, bo tuż przed startem ugryzł go pies i jedzie na antybiotyku.

Rolf po tym jak się wycofał z powodu płuc w zeszłym roku teraz jedzie w masce do oddychania na twarz, coś w typie masek na smog



Ale nie sądzę że w takie upały długo się z tym pociągnie, żeby nie wiem jak doskonała była taka maska to mocno to przeszkadza. A ten długi postój za dobrze niestety nie wróży, stoi już 14h, a w USA dochodzi południe, pytanie czy to jedynie długa regeneracja, czy też jednak znowu zdrowotne problemy.

[Hipek]

I... dzień dobry, kolejny odcinek: klik.

Poniżej tekst (zdjęcia w poście na FB powyżej):

(Kliknij, by pokazać/ukryć)

I... dzień dobry, witamy ze stanu Idaho. Przed momentem Michał przekroczył Snake River, płynącą tu granicą pomiędzy stanami.

[stan na teraz: prawie 56 godzin jazdy i lekko ponad tysiąc kilometrów w nogach]

Ameryka to dziki kraj jednak, trzeba tam przywozić zasięg GSM w wiaderku (a cło wysokie!). Ciężko się dogadać, ale robimy co możemy.

Wielkie zainteresowanie wzbudził nocleg Michała. Nie dość, że wcześnie, bo o 20:00, ale do tego całe sześć godzin snu w obliczu takiego wyzwania jawi się jako zaskakująca ekstrawagancja. W związku z tym, że miało to miejsce w godzinach porannych polskiego czasu, wewnątrz Sanatorium pojawiły się propozycje telefonicznych pobudek (co i tak musiałoby być skazane na niepowodzenie, bo zasięgu przecież nie ma). Koniec końców w ciągu krótkiej rozmowy Michał telefonicznej zdążył nam przekazać, że się Wyspał. A zrobił to z rozbrajającym uśmiechem, który był doskonale widoczny mimo tego, że się przecież tylko słyszeliśmy.

Wyścig cieszy się olbrzymią popularnością, wielu kibiców mija zawodników na trasie, pojawiają się spontanicznie zorganizowane punkty żywieniowe. Życzliwość spotkanych ludzi również zapada w pamięć, nie ma porównania z polskimi trasami typu MRDP, gdzie interesuje się tym jedynie wąska grupka pasonatów, tutaj jest to święto rowerzystów, i nigdy nie wiadomo, czy w niewielkim, napotkanym miasteczku, nie będzie czekała niewielka grupka dopingujących kolarzy.

Na szczęście poza króciutką rozmową Michałowi udalo się przemycić do Polski kilka zdjęć z trasy, a w końcu obraz mówi więcej niż tysiąc słów. Dziś więc trochę mniej tekstu, trochę więcej obrazów, ale czasu spędzicie u nas tyle samo

Póki co Michał jest na pozycji czwartej, ale na tym etapie wszystko się może zmienić. Na pewno ma do mety bliżej niż większość osób, a to już zdecydowany plus!

Trzymajcie kciuki, patrzcie, dopingujcie, obserwujcie!

[byczys]

Fajnie poczytać. Zdjęcia też super. A tymczasem Michał na 2 pozycji
Ten Abdullach jest widzę wege. Ciekawi mnie co je na takich wyścigach.

[miki150]

A bycie wege coś zmienia? Mam wrażenie, że na takich wyścigach mięso nie jest ważnym składnikiem diety. Pomijając sytuacje gdzie w barze czy knajpie nie ma sensownej opcji wege.

[rybadigital]

Powinniśmy chyba samowystarczalnych ultra ścigających się  okreslac jako niejedzących mięsa... i tyle .Wyznawanie zasad wegetarianizmu a już tym bardziej weganizmu w takiej ortodoksyjnej formule na takich wyścigach jest praktycznie niemożliwe , czy to u nas , a iw USA raczej łatwiej nie jest. Tu już nawet nie chodzi o wyżywienie tylko a o całą otoczkę czy to higieniczną czy każdą inną.Korpoprzemysł czerpie całą garścią co może  z naszych czworonogów i reszty .Lepiej nie wiedzieć .
Po 3 dniach rywalizacji w czołówce już co nieco widać , każdy jakoś odpoczywa , jedzie swoje .Więcek Italię odsadził zuch.A Abdullah jest tylko o ironmana z przodu patrząc na czerwoną kreskę przed , jeszcze koła w grze .

[Hipek]

A tymczasem Michał na 2 pozycji

Podejrzewam, że tradycyjnie, za momencik, około 20:00 czasu lokalnego będzie postój noclegowy. Przewaga nad kolejnym zawodnikiem (który zaraz zaczyna zjazd) to jakieś 50 km, czyli w kontekście noclegu jest raczej symboliczna.

[łatośłętka]

/.../
Ten Abdullach jest widzę wege. Ciekawi mnie co je na takich wyścigach.

Pono weganinem, tj. żarłaczem wyłącznie roślinnym.
I mnie ciekawi jak nie wiem.

A bycie wege coś zmienia? /.../

/.../ Pomijając sytuacje gdzie w barze czy knajpie nie ma sensownej opcji wege.

Tak właśnie - można nie zjeść.
Głód nie burza, - nie przeczekasz.

I... /.../

Merci.

[Kot]

U Rolfa wszystko ok, wieczorem pisałam do niego, okazało się, że po noclegu w Sisters zapomniał włączyć lokalizatora. Jest teraz na odpoczynku w Mitchell. Jest tam punkt zorganizowany przez kibiców TABR. Można się przespać, najeść, umyć, a w zeszłym roku to tam właśnie Rolf otrzymał pomoc - dojechał tam mocno chory, już z zapaleniem płuc. Rolf jest w Mitchell od 10 godzin.

Thomas Camero - jedzie swoim tempem. Jest jeszcze przed Corvallis (gdzie piłam najgorszą kawę w swoim życiu). Odpoczywa od prawie 6 godzin.

Michał daje czadu i jedzie bardzo mocno, z wypiekami obserwuję jego poczynania. Obecnie od 2 godzin i 30 minut odpoczywa. Jest na drugiej pozycji, ale będący najbliżej go Jani Simula jedzie i jeśli nie pójdzie spać, to wyprzedzi (oby tylko na chwilę) Michała.

U nich teraz 1.23 w nocy, choć Michał chyba przejechał już przez zmianę strefy czasu.

[KrzysiekW]

Abdullah hest Arabem i weganinem i jedzie przez Stany - to jest dopiero wyzwanie!

[rybadigital]

Wszędzie jest to wyzwaniem , a nie zjedzenie w przydrożnym barze burgera z tego wszystkiego najmniejszym.

[MaciekK]

Abdullah hest Arabem i weganinem i jedzie przez Stany - to jest dopiero wyzwanie!

Wszędzie jest to wyzwaniem , a nie zjedzenie w przydrożnym barze burgera z tego wszystkiego najmniejszym.

Ja osobiście mam bardzo dobre doświadczenia z trzymania takiej diety (bez mięsa) i utzymywania wydolności ale zawsze się zastanawiałem, co mozna walnąć na takim ultra przy drodze. Na orlenach to chyba nie za bardzo jest co kupić... Macie jakieś doświadczenia?

[KrzysiekW]

Na orlenach jest akurat coraz bardziej spoko, ostatnio nawet parę razy miałem okazję zjeść tamtejszego burgera wegańskiego. Mi smakował. Są też wegańskie hot dogi, ale mi nie podeszły. Poza tym często się zdażają kanapki bez mięsa (np z serem kozim).
Tylko dieta wegańska jest zdecydowanie większym wywaniem - pizze i większość makaronów odpada.