Burza na wyprawach!! co robić??

[Borafu]

Gdybym miał trafić na burzę na pustym płaskowyżu czy nizinie, rzuciłbym rower, odbiegł na kilkadziesiąt m i samemu plackiem na glebę.

Tu akurat porady są raczej troszkę inne - kucnąć z nogami blisko siebie, nie podpierać się rękami. Niby jesteś wyższy, ale za to jeśli piorun uderzy niedaleko masz znacznie większą szansę na przeżycie, bo leżąc zafundujesz sobie takie napięcie między końcami ciała że hoho.

[szy]

kucnąć z nogami blisko siebie, nie podpierać się rękami

A jeśli we dwoje, to obok siebie czy daleko od siebie?

Szy.

[kawerna]

Ja rozumiem, że ktoś jakąś historię burzową przeżył, bądź o takiej słyszał. Jednak tysiąckroć bardziej obawiam się potrącenia przez samochód a przecież z tego powodu nie rezygnuję z roweru.

[Dziadek]

Ja pierdziu ale mnie nastraszyliście! Mini wyprawka po Warmii zaplanowana a tu w każdym serwisie - burze Nic to, spróbuję przeżyć A z doświadczeń burzowych to mam takie: na kempingu w Kutnej Horze przeczekiwaliśmy z kolegą burzę w barze - naparzało zdrowo ale z kolejnym piwem i porcją párek s křenem coraz mniej się tym przejmowaliśmy. Namiot ocalał.

[martwawiewiórka]

Osobiście już raczej nie bedę jechała rowerem podczas burzy która własnie się przetacza nade mną. Raz tak zrobiłam i chyba mi starczy wrażeń, było to kompletnie idiotyczne, ale chatę miałąm blisko. Piorun walnął mi jakoś w niekomfortowym dystansie (tzn pioruny waliły generalnie gęsto dosyć ale ten jeden przesadził) i  prawie się zesikałam takie było to efektowne:)

[maper]

Ja mam w rodzinie przypadek, gdy człowiek po uderzeniu pioruna gdzieś w pobliżu (szedł szosą przez niezabudowany teren) stracił przytomność. Jak długo to trwało, nie był w stanie określić, ale kiedy się ocknął, burza jeszcze trwała. Chyba nic mu się nie stało.

[martwawiewiórka]

no ja wtedy prawie spadłam z roweru i miałam wrażenie że się wrota piekieł otworzyły, bo poczułam zapach sierści Szatana (a nie mam węchu ) Ogólnie się nie boję, ale staram się podchodzić już bardziej sensownie. Tzn. np jak z Jackiem kiedyś bylismy na piechote w górach, to przeczekaliśmy najgorsze pod chata gospodarza, kiedyś by mi to do glowy nie przyszło...

[wujek Włodek]

Tu akurat porady są raczej troszkę inne - kucnąć z nogami blisko siebie, nie podpierać się rękami. Niby jesteś wyższy, ale za to jeśli piorun uderzy niedaleko masz znacznie większą szansę na przeżycie, bo leżąc zafundujesz sobie takie napięcie między końcami ciała że hoho.

Zapomniałem o tym, fakt. Choć jest chyba drobne "ale": to napięcie jest największe, jeśli leżę wskazując ciałem na miejsce uderzenia pioruna; głową czy nogami - obojętnie. Więc trochę loteria. Ale na oszacowanie, jaki zakres kątów skutkuje napięciem szkodliwym czy śmiertelnym i na ile się to "opłaca" albo nie w porównaniu z loterią leżę/kucam - nie mam akurat czasu, ale za miesiąc z górką chętnie pozgłębiam.

Z drugiej strony - wg mnie lepiej dać się szybko i bezboleśnie ukatrupić od pioruna niż dać sobie odpalić pół kończyny czy uszkodzić/przeflashować coś istotnego w rdzeniu czy mózgu.

[Janus]

A jeśli we dwoje, to obok siebie czy daleko od siebie?

Daleko. Jeśli piorun uderzy w jedno z Was, drugie będzie miało szansę na przeżycie i zachowanie przytomności, a tym samym możliwość udzielenia/wezwania pomocy.

[RS]

[kotek_terrorysta]

A jeśli we dwoje, to obok siebie czy daleko od siebie?

Daleko. Jeśli piorun uderzy w jedno z Was, drugie będzie miało szansę na przeżycie i zachowanie przytomności, a tym samym możliwość udzielenia/wezwania pomocy.

30m starczy. Wszyscy mówią o napięciu krokowym, nikt nie wspomina o fali uderzeniowej. A więcej osób kończy z uszkodzonym sluchem niż ginie od prądu.

Co do prądu. Jeśli się da to rozbić namiot i siąść na złożonej wpół karimacie. Można po turecku bo nikt nie będzie kucal przez godzinę.

A w Warmińskim, to tylko trzeba się upewnić że namiot jest mocno zakotwiony, i można się w burze przespać.