motywacja do jazdy

[login]

po 10 latach jazdy, walce o kondycję, odbytych wyprawach, dystansach ultra, radości brania udziału w imprezach rowerowych, poznania swoich granic, poznania granic sprzętu, kraksach, wizytach na SORach, innych...

...motywacja do jazdy prysła jak bańka mydlana. Nawet nie chodzi o to że mnie odrzuca od roweru, stało się coś gorszego. Po prostu mi się nie chce, zobojętniało mi...

RATUNKU

[tolaf]

to jest jakaś prowokacja !
 

[login]

Ani prowokacja, ani mowa nienawiści. Po prostu życie.

[Rolf]

Może zacznij się ścigać w gonkach szosowych? Znajdź grupę szosowców niedaleko Ciebie i trenuj z nimi regularnie, jazda w peletonie to kop adrenaliny i motywacji.

A może zakup przełajówki i starty w wyścigach przełajowych? Albo kup porządnego trailowego górala full-suspension i jeździj na nim po górach? Może po prostu znajdź jakąś śliczną towarzyszkę wypraw?

To są moje metody, wszystkie sprawdzone ^_^

[erdeka]

rower wodny

[RS]

login, wielkie dzięki.
Uwielbiam Twój awatar - jest wspaniały. Może za nim pójść, albo tę chwilę przeczekać... Wiesz, że nie wiem... 

[Król Julian]

Polecam cytat z mojej stopki.
Inny rodzaj jeżdżenia, niż wynika z Twojego opisu tego co robiłeś do tej pory. W takim jeżdżeniu jazda nie jest "celem" ale "sposobem".

[RS]

Staffa wielbię i może to mieć sens. Na pewno warto przemyśleć.

Wyjaśniając mój nieczytelny, poprzedni post - wymieniłem się z autorem wątku dwiema prywatnymi wiadomościami - stąd pewien brak ciągłości wypowiedzi. Przepraszam.

[Giovanni]

Login - mam to samo. Zero radości z jazdy na rowerze. Ostatni raz pod namiotem byłem w połowie czerwca. Do pracy dojeżdżam z rowerem autobusem.

Tylko, że ja nie chce się motywować. Czas, który poświęcałem na rower przerzuciłem na inny sport i inne hobby niesportowe i świetnie się z tym czuje:)
Nic na siłę:)
ps. Ten proces zaczął się już z 3 lata temu. Zakup gravela i przerzucenie się z jazdy tylko po szosie na jazdę pół na pół, na chwilę pomógł, ale tylko na chwilę.

[Borafu]

Kiedy mnie nachodzi niechęć (albo brak chęci) do jeżdżenia gdzieś dalej, a tak mam np teraz od początku lipca, to zabieram się za szwendanie i oglądanie miejsc, w których nie byłem, w których coś się zmienia itd, traktując rower wyłącznie jako środek transportu.
Może nie przywraca to chęci do jeżdżenia jako takiej, ale pozwala pozostać w ruchu bez zmuszania się do robienia czegoś na co nie mam ochoty.

[Wilk]

Nikt Ci nie pomoże w takim czymś, to naturalna i czysto osobista sprawa. Albo nam to sprawia przyjemność, albo nie, nic na siłę. Można szukać urozmaiceń, np. jeździć bardziej w terenie, można robić przerwy i potem wracać z większym entuzjazmem, ale jeśli zupełnie się odechciało - to takie jest życie. Pasja, która przestaje bawić i cieszyć - pasją już nie jest.

[transatlantyk]

Samo życie. Nie ma się czym martwić specjalnie. Jest wiele zainteresowań i pasji do zagospodarowania. Ważne, by coś mieć.
W latach dziewięćdziesiątych intensywnie biegałem długie dystanse. Biegi uliczne, maratony - trochę tego mam za sobą. Przeszło jakoś. Straciłem wszelką chęć do treningu. Na dodatek po udanym maratonie w Koszycach dostałem porządnego kopa do treningu...i przetrenowałem się. To był początek końca. Kijem nie można mnie było na trening wygonić. Zacząłem przesiadać się na rower, najpierw pożyczałem go od córki, potem kupiłem już specjalnie dla siebie i... zaczęło się.
Też czasem jak jadę rowerem, myślę sobie - po co mi to?  Ale to krótkotrwałe zwątpienia. W dużej części nakręcają mnie gminy. Trzeba mieć cel. Te gminy to cel może niezbyt szczytny, ale motywuje. Właśnie niedawno kolejne 75 sztuk dorzuciłem.

[erdeka]

W dużej części nakręcają mnie gminy. Trzeba mieć cel.

Jak się skończą, to są jeszcze wioski, jak i to za mało, to hodować nioski

[login]

w moim przypadku chyba najlepiej działa kpina RDK, tylko jak tym rowerem wodnym zaliczę wszystkie gminy... Zobaczymy co będzie.

[Paul]

U mnie bylo podobnie , od najmlodszych lat jeszcze jak bylem w podstawowce moja pasja bylo modelarstwo. Budowalem samoloty, rakiety, lodki sligow klasy FSR ..... I to mnie tak trzymalo dosyc dlugo. Problem byl w tym, ze to bylo tylko moim zainteresowaniem. Moja zona, aczkolwiek bardzo wyrozumiale, miala z tym moim hobby od czasu do czasu male problemy.
Przed paru laty, kolega z pracy zaproponowal mi wspolna jazde na rowerze z jego znajomymi. Po krotkim namysle zgodzilem sie mowiac o tym mojej zonie. O dziwo , moja zony okazale jeszcze wieksze zainteresowanie niz ja i w ten sposob zaczela sie nasza wspolna przygoda.
Dzisiaj modelarstwo zeszlo na dalszy plan, a nasze wspolne hobby stalo sie radoscia naszego zycia - doslownie !!!! 
Kazdego roku organizujemy dwie wyprawy rowerowe ( limit stanowi urlop ) z nasza grupa i wlasnie ta jazda w grupie sprawia nam tyle radosci. Mysle, ze gdybym sam jezdzil na rowerze, to by mnie to chyba tez juz znudzilo.
Dla mnie i dla mojej zony jest wazne zdrowie ( jazda na rowerze) dobre towarzystwo i do tego jeszcze zwiedzanie obcych krajow.

Pozdrawiam
Paul