Austria - Ennsradweg, czyli droga rowerowa rzeki Anizy

[szy]

Hej,

to nasze wrażenia z kilku dni w Alpach austriackich na drodze rowerowej rzeki Anizy. W tradycjonalistycznym duchu - z sakwami i przyczepką , by dać odpór temu bikepackingowemu szaleństwu

Austria i Ennsradweg były drugą częścią naszego kolejowo-rowerowej trasy po Europie miesiąca - korzystając z biletów Interrail zajrzeliśmy w cztery bardzo rowerowe miejsca w Europie. Wszystkie sukcesywnie opisuję na Znajkraju, to Austria:

https://www.znajkraj.pl/austria-na-lato-szlak-rowerowy-ennsradweg-w-alpach-austriackich

... a dla Was tutaj więcej niepublikowanych na blogu zdjęć i komentarz w bardziej "rowerowym" tonie.


Trasa ma początek we Flachau w Austrii, choć większość tras realnie zaczyna się na 12. kilometrze w Radstadt. Tutaj dojeżdża się pociągiem. Koniec - w Enns nad Dunajem, gdzie można wskoczyć na trasę wzdłuż Dunaju. Długość - 250-280 kilometrów.

Tak jak zachwycam się naszą Velo Dunajec, tak podobnie widzę Ennsradweg. Jednej i drugiej trasie towarzyszą świetne górskie klimaty, choć oczywiście różnią je proporcje. Nad Anizą przejeżdża się blisko masywu Dachstein, mija najwyższy charakterystyczny najwyższy szczyt Styrii - Grimming (też w grupie Dachstein), widzi się ścianę Hochtoru, przeciska przez wąski kanion Anizy w Parku Narodowym Gesäuse.

W tle Dachstein:



Grimming:



Alpy Ennstalskie i ściana Hochtoru:



W dolinie Anizy:




Sama trasa na większości przebiegu jest odseparowana od ruchu samochodowego. W górnym odcinku jedzie się dużo po widokowych szutrach, kręcących gdzieś w niewielkim oddaleniu od rzeki, przeważnie z widokami na północne zbocze doliny.










Jest wiele tradycyjnych wydzielonych odcinków pieszo-rowerowych:










Sporo skakania z brzegu na brzeg w zależności od ukształtowania doliny i obieranego przez rzekę kierunku. Czasem to mosty publiczne, czasem pieszo-rowerowe konstrukcje.
















Na całej trasie krótkie odcinki przejeżdza się po drogach publicznych, ale nigdy w dużym ruchu. Zwykle to łączniki przez niewielkie miejscowości pomiędzy kolejnymi dłuższymi odcinkami dróg rowerowych.










Jedyny dłuższy odcinek po drodze publicznej to przed i za Hieflau, okolice Parku Narodowego Gesäuse, gdzie warunki topograficzne nie pozwalają na wydzielenie ruchu. Ale i tak podczas naszej jazdy realnego ruchu prawie nie było.












A gdy tylko dolina się odrobinę rozszerza, pojawia się asfaltowa droga rowerowa biegnąca po zboczu doliny aż do granicy Alp. To dobre kilkadziesiąt kilometrów w dolnym biegu doliny. Odcinek zupełnie inny niż szutry z początku, ale świetny w jeździe, zróżnicowany, z wieloma krótkimi zjazdami i podjazdami. I dający sporo cienia w lesie podczas upałów.












Tyle o jeżdżeniu. Z ciekawych miejsc największą atrakcją na trasie na górskim odcinku jest na pewno Admont - małe miasteczko z opactwem Benedyktynów, a w nim z kilkoma placówkami kulturalnymi. Najbardziej znaną jest oczywiście biblioteka - największa biblioteka klasztorna w Europie:








Oprócz biblioteki w tym samym miejscu znajduje się również muzeum historii naturalnej i muzeum sztuki sakralnej, w nich zbiory rękopisów, kolekcja much, motyli. Właściwie w Admont można spędzić dobre kilka godzin. Naprzeciw jeszcze katedra.












Większą wartość krajoznawczą od Admont ma na pewno Steyr - jedno z najstarszych miast w Austrii, znane z zachowanego Starego Miasta. Widoki miasta w ujściu rzeki Steyr do "naszej" Anizy rewelacyjne, to dzięki nim mówi się o Steyr jako o jednym z najpiękniejszych miast Europy. Niestety, turniej siatkówki zajął cały rynek i nie naoglądaliśmy się wiele. Tłumy ludzi, pozastawiane cenne obiekty. Ale niewątpliwie miasteczko piękne.














I jeszcze transport. Jak wspominałem, przyjechaliśmy i wyjechalismy pociągiem. Najpierw z Drezna w Saksonii, a potem na Brenner we Włoszech. Jednak te kluczowe miejscowości to Salzburg "tam" oraz Linz "z powrotem" - obydwie osiągalne z Monachium lub Wiednia.

Warunki w pociągach - przeważnie bardzo dobre. Pierwsze i drugie zdjęcie z EuroCity z Monachium, trzecie z podmiejskiego Cityjeta do Linzu, czwarte z Railjeta do Inssbrucka - ten ostatni to w ogóle najlepszy nasz przejazd w pociągu podczas całego wyjazdu, jedne z najlepszych pociągów w Europie. Nawet te haki dopracowane - odpowiednio szeroka przestrzeń na rowery.










Podsumowując - turystyczna trasa rowerowa z najwyższej półki. Gdyby nie odcinek szosowy w środku, który powinien trochę uczulać podróżujących z dziećmi - byłaby idealna trasa nadrzeczna. Jednak jeśli nie podróżujecie z dziećmi, nie ma czym się martwić.

Więcej tekstu, jak pisałem - na Znajkraju. I oczywiście mapa z trackiem do pobrania.

Szy.



* * *

Więcej znajkrajowych relacji:

- Dania - EuroVelo 10: Kopenhaga i Morze Bałtyckie
- Austria - Wielka Pętla Jezior Karyntii
- Szwajcaria - szlak rowerowy Renu
- Niemcy - Lipsk i Nowe Pojezierze Lipskie w Saksonii
- Polska - Żelazny Szlak Rowerowy
- Niemcy - Rudawy w Saksonii
- Niderlandy (Holandia) - historyczna Fryzja i Morze Wattowe
- Włochy - Południowy Tyrol: doliny Isarco i Adygi
- Niemcy - Drezno i Kraina Łaby w Saksonii

[qbotcenko]

W pierwszym pociągu velotraum sobie wisi - trzeba się było zamienić ;P

[szy]

W pierwszym pociągu velotraum sobie wisi - trzeba się było zamienić ;P

Żebyś wiedział jak żałuję że tego nie zrobiłem ;)

A poważnie, to nie zawsze było dużo czasu żeby wsiąść (stacje pośrednie), nie zawsze było miejsce do wyboru w wagonie, a i zwykle dobrze widziały mi się miejsca blisko drzwi - dla sprawniejszego wyjścia.

Ale nic nie szkodzi - przy okazji poznałem ciekawą niemiecką markę :)

Szy.

[EASYRIDER77]

pięknie, powspominałem, część trasy z przyczepą z dziećmi robiłem.

[szy]

Przeoczyłem bibliotekę w Admont ... dziękuję za zmobilizowanie do powrotu ...

Szkoda, bardzo efektowne miejsce. I rzeczywisty skarb austriackiej czy może europejskiej kultury. Mowa jest o 70 tysiącach książek ("książek" - ksiąg, rękopisów, itp.). Byłem w środku sam, tylko ze stróżem, który nawet starał się trzymać poza zasięgiem wzroku - może właśnie po to, by nie odciągać uwagi od biblioteki. Ogromne drzwi do, w środku zupełna cisza, przyjemny chłód. Nieczęsto trafia się na takie miejsca poza dużymi ośrodkami miejskimi.

Szy.

[Daras]

Rewelacja. Opis, jak i stronka.
Pytanko odnośnie przyczepki. Rozumiem, że to extrawheel? Jak się sprawuje?

Wysłane z mojego H8216 przy użyciu Tapatalka

[szy]

Rewelacja. Opis, jak i stronka.
Pytanko odnośnie przyczepki. Rozumiem, że to extrawheel? Jak się sprawuje?

Przerzuciłem odpowiedź w extrawheelowy wątek:

https://www.podrozerowerowe.info/index.php?topic=21318.msg451260#msg451260

Szy.

[Wilk]

Widoczki jak to w dobrą pogodę w Austrii - eleganckie, do spokojnego podróżowania takie drogi pewnie są całkiem dobre, choć mnie muszę przyznać ta najsłynniejsza ścieżka naddunajska już trochę znudziła, jak widać tyle gór w okolicy to już tylko czekam aż w nie wjadę

Ale tak mnie ciekawi dlaczego aż tak monstrualny bagaż wieziesz, aż 6 sakw, w tym te ogromne na przyczepce? Przecież to tereny ze świetną infrastrukturą, długość szlaku też nie za duża, dostępność sklepów bardzo przyzwoita - a Ty wyekwipowany jesteś jak na szlak CSR w Australii, gdzie jedzenie na miesiąc trzeba wieźć 

[szy]

Taki doświadczony, a łapie się na pozory ;)

A na serio to... to naprawdę pozory :). Tylne sakwy Extrawheela to 25 litrów, mniejsze 12,5 - to nie są przepastne Crosso (i całe szczęście). W nich i tych na przyczepce jedzie sprzęt biwakowy (namiot, maszty, dwie maty, dwa śpiwory), średni statyw, dron, laptop do pracy, buty do biegania, w ciuchach cywilna zmiana ubrania wymagana z powodów zawodowych. Wszystko to zajmuje jakąś tam przestrzeń. Jedyną ekstrawagancją są poduszki do spania ;D

(inna sprawa, że w Austrii nie spaliśmy w namiocie - kempingi zaczęliśmy od Południowego Tyrolu)

Być może to robi wrażenie gdy policzyć samą liczbę sakw, ale w praktyce to wcale nie jest nic wyjątkowego. Zwróć uwagę, że nie mamy nic na bagażnikach, żadnych worków z namiotem czy śpiworami.

A na koniec, zawsze to mówię - ja tak lubię. Lubię się posiłować na trasie, lubię wysiłek. Jestem wystarczająco silny by czuć się swobodnie z takim zestawem, to dlaczego mam z czegoś rezygnować? :)

Aaa, edit, po chwili: to część naszego łącznie 30-dniowego wyjazdu, stąd komputer czy cywilne ciuchy.

Szy.

[Wilk]

Taki doświadczony, a łapie się na pozory

A na serio to... to naprawdę pozory . Tylne sakwy Extrawheela to 25 litrów, mniejsze 12,5 - to nie są przepastne Crosso (i całe szczęście)

Pojemności sakw to nie podaje się na sztuki, tylko na komplet 
Czyli małe po 25l, duże 50l, a na przyczepce 60l więc masz w sumie 135l pojemności.

Być może to robi wrażenie gdy policzyć samą liczbę sakw, ale w praktyce to wcale nie jest nic wyjątkowego.

No już takich tekstów to nie opowiadaj 
Tych rozmiarów bagaże (130 litrów) bardzo rzadko się spotyka, jeśli już to domena wyjazdów, gdzie nie ma żadnej cywilizacji i trzeba bardzo dużo jedzenia wozić.

A na koniec, zawsze to mówię - ja tak lubię. Lubię się posiłować na trasie, lubię wysiłek. Jestem wystarczająco silny by czuć się swobodnie z takim zestawem, to dlaczego mam z czegoś rezygnować?

To już nawet nie chodzi o ciężar systemu bagażowego, choć ten jest monstrualny - 3 komplety sakw ważą wg strony 5,5kg (1300g 25l, 1700g 50l i 2500g 60l) + przyczepka z kołem 5,7kg, do tego bagażniki na tył i przód czyli pewnie z 1,2kg. Więc sam goły system bagażowy waży 12,4kg, tyle co rower . Dziwię się przede wszystkim temu - bo widzę, że często korzystacie z pociągów, a przy takim typie transportu przyczepka na pewno sprawy nie ułatwia, gdyby zrezygnować z przyczepki i rozłożyć to na klasyczne 4 sakwy - to by było w transporcie wygodniej i 6kg mniej 

[Elizium]

Szy. a możesz pokazać jak masz spakowanego drona?

[szy]

Wilku, patrzysz na jazdę rowerem (bo nie napiszę "na turystykę", bo dawno od turystyki odszedłeś, tak sądzę) przez Twój pryzmat - bardzo wyczynowy. Oczywiście masz do tego prawo. Ale jednocześnie ja mam prawo do mojego spojrzenia :)

Ja nie wiem, ile dokładnie ważą moje sakwy. Intuicja mi podpowiada, że nie odegra to dla mnie żadnej roli, bo zmiana w praktyce tego drobnego procenta łącznej wagi całego zestawu który muszę pociągnąć (wraz ze mną) na turystycznej, mało wymagającej, trasie nie będzie miała znaczenia.

Ważniejsza jest wygoda podróży w postaci łatwego pakowania czy dostępu do rzeczy, dostęp do stanowiska pracy gdy potrzebuję (komputer), możliwość pobiegania po nowych okolicach (buty), możliwość uatrakcyjnienia relacji zdjęciem z drona, itp. W dodatku podróżuję rowerem dla miejsc, dla krajobrazu, dla poznania miejsca, a nie dla kilometrów.

Jeśli chodzi o przyczepkę - przyczepka jest fantastycznym wyrównywaczem możliwości Oli i moich. I rzeczywiście, nie raz rozmawialiśmy o przełożeniu rzeczy z przyczepki do przednich sakw Olki, ale tu nie tylko nie wyrównalibyśmy naszych fizycznych potencjałów, ale wręcz wpadlibyśmy w pułapkę różnic naszych możliwości. Oli zrobiłoby się znacznie ciężej, mi zdecydowanie za lekko. Inne poziomy zmęczenia przełożyłyby się na narzekanie, a potem pewnie na zniechęcenie Oli do takich wyjazdów.

Więc fakt, że Olka wozi właściwie tylko swoje, przeważnie lekkie, rzeczy jest z mojej - organizatora - strony swoistą zachętą do dłuższych rowerowych wyjazdów. Zyskuję mocny argument w małżeńskim planowaniu wolnego czasu. Tak, tak, to również ma znaczenie :)

Kwestie transportowe - bywają upierdliwe, zgadza się, ale jeśli jest się we dwójkę, to również przestaje być problemem. Wszystko podlega jakimś tam schematom i nie zdarzyło się, bym klął na przyczepkę podczas tego wyjazdu. A odbyliśmy w lipcu dokładnie 20 przejazdów pociągami, więc łącznie 40 razy wchodziliśmy i wychodziliśmy z takim zestawem do i z pociągów. Bez problemu.

Szy.

[szy]

Szy. a możesz pokazać jak masz spakowanego drona?

Pewnie. Początkowo obawiałem się o losy delikatnej elektroniki, gimbala, ale to już dwa i pół roku jak tak jeździ i - odpukać - bez problemu.

A, jeszcze kontroler - identycznie, ale w mniejszym pudełku.

Szy.

[szy]

No tak, pojechać dolinami, a widoki z drona się obejrzy ;-) Elektronika typu laptop, dron, lustrzanka, baterie, system ładowania itd. zajmuje dużo miejsca. Mi by było bardzo szkoda jechać w takie miejsce i nie zrobić sobie górskiej trasy. Z tym, że ja na rower jadę prywatnie, w ramach wypoczynku i nie muszę brać tyle elektroniki.

Ale ja też jadę zwykle przede wszystkim prywatnie, praca blogersko-dziennikarska jest na drugim miejscu.

Natomiast ważę, na czym mi zależy: jechać sam i móc robić bardziej ambitne trasy (np. będąc sam w Trentino), czy spuścić z tonu, ale dzięki temu móc spędzić miesiąc na rowerach we dwoje. Tak mam w głowie, że mam większą satysfakcję z wyjazdu we dwoje.

Szy.

[Wilk]

Natomiast ważę, na czym mi zależy: jechać sam i móc robić bardziej ambitne trasy (np. będąc sam w Trentino), czy spuścić z tonu, ale dzięki temu móc spędzić miesiąc na rowerach we dwoje. Tak mam w głowie, że mam większą satysfakcję z wyjazdu we dwoje.

Szy.

W takich wypadkach jakiś sens to ma, bo i tak pewnie z tym całym majdanem pojedziesz szybciej od żony. Ale takie zastosowania są bardzo rzadkie, mnie jakoś nigdy idea przyczepki nie przekonywała, dochodzi dodatkowe 4kg, a w przypadku tego nowego modelu prawie 6kg. I do tego jest to mocno kłopotliwe czy to w transporcie, czy w jeździe po miastach, czy po rejonach gdzie trzeba rower przez jakieś przeszkody przenosić.