Hiszpańska włóczęga

[marg]

Tak fajnie oglądało mi się zdjęcia Remigiusza z Hiszpanii, że poczułam niedosyt i usiadłam do swoich

Póki co, ogarnęłam galerię z części trzeciej, czyli z przejazdu Granada - Alikante (bo wspomnienia najbardziej świeże). Kiedyś zabiorę się i za wcześniejsze zdjęcia. Cały wyjazd trwał prawie półtora miesiąca, więc początek wydaje się ginąć w prahistorii...  Choć może poczekam na Magdy dwie 

Tymczasem link do fotograficznej relacji https://photos.app.goo.gl/xoU8WNKUCt8kF2zU9

Tradycyjnie starałam się podpisać prawie wszystkie zdjęcia, więc czytajcie, nie tylko oglądajcie

[Remigiusz]

Pierwszy! Ale galerii jeszcze nie widziałem, więc się wypowiem. Świetna.

[qbotcenko]

Obejrzałem

Zaintrygowało mnie to: "...pani kierownik pociągu popatrzyła na naszą torbę z pięknie zapakowanymi rowerami, powiedziała "NIE JEDZIECIE"
Też była polką?

[Remigiusz]

Obejrzałem i ja i zazdroszczę, bo Wasza pustynia była lepsza. Zaczynam żałować, że stchórzyliśmy.

[hajduczek]

Jak cudowne muszą być wspomnienia, skoro zdjęcia są tak piękne. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy opowieści

Wysłane z mojego Mi A1 przy użyciu Tapatalka

[wojtek]

Przypomniała mi się piosenka

Sądząc po zdjęciach, to i ładnie i ciekawie tam miałaś, także trochę zazdro.

Też była polką?

Ścisłe trzymanie się przepisów raczej nie jest polską domeną, czy szerzej - słowiańską, tu bym dopatrywał się schedy po współpracy hiszpańsko-niemieckiej (freundschaft über alles).

[altharr]

Piękna wyprawa, dziękuję za relację, czekam niecierpliwie na więcej

[marg]

Ścisłe trzymanie się przepisów raczej nie jest polską domeną, czy szerzej - słowiańską, tu bym dopatrywał się schedy po współpracy hiszpańsko-niemieckiej (freundschaft über alles).

Wojtek, coś w tym jest. To było dla mnie największe, a w zasadzie jedyne hiszpańskie zaskoczenie "na minus". W mojej wyobraźni Hiszpanie jawili się jako wyluzowani, radośni południowcy. A podczas pobytu wkurzali mnie czasem do tego stopnia, że już sama nie wiem, czy chcę jeszcze do tego kraju wrócić (bo potencjał turystyczny ma ogromny i czuję niedosyt).

Historie kolejowe sprawiły, że prawie pokochałam polskie koleje.

qbotcenko, nie, nie była Polką. Była typową Hiszpanką. Poprawiłam nieco opis zdjęcia, żeby nie było wątpliwości.

 I tak, mieliśmy bilety z rezerwacją i z rowerami.

[qbotcenko]

qbotcenko, nie, nie była Polką. Była typową Hiszpanką. Poprawiłam nieco opis zdjęcia, żeby nie było wątpliwości.

 I tak, mieliśmy bilety z rezerwacją i z rowerami.

Uhmm... Bardziej piłem do faktu, iż obcokrajowiec w transporcie publicznym u nas może dosłownie wszystko Odezwij się do kanara/konduktora po włosku, to ten nie wie gdzie się schować, już prawie okno otwiera by wyskoczyć z pociągu...
A działa to także w drugą stronę - moja znajomość hiszpańskiego stoi na poziomie ujemnym - więc gdyby ktoś do mnie zagadał, to bym jedynie zionął w niego piwnym oddechem i robił swoje... Więc bycie ignorantem na swoje zalety.

BTW. Udało Wam się uchronić przed fiflokami dzięki jakimś tajemniczym uprzednim zabiegom? Jakaś piankowa wkładka? Podwójne mleko z butaprenem? Tannusy?

[szy]

BTW. Udało Wam się uchronić przed fiflokami dzięki jakimś tajemniczym uprzednim zabiegom? Jakaś piankowa wkładka? Podwójne mleko z butaprenem? Tannusy?

Fiflokami? 

Szy.

[szy]

Marzena, widziałem że byłyście w Montanas Vacias - jechałyście wytyczoną trasą czy kręciłyście się tam po swojemu? Jak Ci się tam jeździło na zwykłej turystycznej oponie? Pytam w kontekście kamieni, jakie tam czasem widać na zdjęciach (nie Twoich).

Szy.

[Iwo]

wkurzali mnie czasem do tego stopnia, że już sama nie wiem, czy chcę jeszcze do tego kraju wrócić

Poproszę więcej takich historii.

Mnie tez kiedyś mocno hiszpańscy kolejarze solidnie wkurzyli, a nawet nie byłem w Hiszpanii.

[marg]

Iwo, więcej opowieści to już chyba przy jakimś ognisku na anty

[marg]

Marzena, widziałem że byłyście w Montanas Vacias - jechałyście wytyczoną trasą czy kręciłyście się tam po swojemu? Jak Ci się tam jeździło na zwykłej turystycznej oponie? Pytam w kontekście kamieni, jakie tam czasem widać na zdjęciach (nie Twoich).

Z Toruel do Zaorejas głównie szlakiem Montanas Vacias, ale w kilku miejscach zrobiłyśmy inne warianty. To zwykle był spontan - w zależności od pogody, chęci i tego, co po analizie mapy czy jakichś lokalnych informacji, zachciało nam się zobaczyć... Albo zjeść 

Kamienie, jak to na górskich drogach, były. W różnych ilościach.

Opony się sprawdziły, dają radę w umiarkowanie trudnym terenie. A jak gdzieś nie dają, to zawsze można przepchać  Pewnie byłoby łatwiej na szerszych, ale zawsze jest coś za coś. Dla mnie one są najbardziej uniwersalne podczas takich dłuższych wyjazdów, gdy jest niemało asfaltów, ale i w teren zawsze mnie ciągnie.

[marg]

A działa to także w drugą stronę - moja znajomość hiszpańskiego stoi na poziomie ujemnym - więc gdyby ktoś do mnie zagadał, to bym jedynie zionął w niego piwnym oddechem i robił swoje... Więc bycie ignorantem na swoje zalety.

Postawę ignoranta/ głuchego/ głupka mam wyćwiczoną niemal do perfekcji  - kilka podróży po Indiach (tu dochodzi jeszcze sprawa kastowości czy wyższości z różnych powodów)  i innych takich rejonach to dobry trening 

Ale wobec osoby, która znika, zostawiając cię w towarzystwie uzbrojonych ochroniarzy zanim zdążysz cokolwiek zrobić, powyższe metody jakoś kiepsko działają