Myślę, ze dyskusja nie przynosi rezultatów, ponieważ chcemy sprowadzić wiele różnych aspektów do jednego mianownika. Niby jest nim "rower elektryczny" ale tematy są całkiem różne. Trudno w jednej sentencji rozstrzygnąć takie szerokie spektrum
definicja z Wiki nie uznaje roweru elektrycznego za rower. Rower elektryczny ma w Wikipedii oddzielną definicję
Aha, czyli na dowód tego, że rower ze wspomaganiem elektrycznym nie jest rowerem zapodajesz definicję roweru elektrycznego? Dobre.
Najlepsze jest uznawanie wikipedii za wyrocznię. Sam napisałem niektóre hasła do wikipedii, przecież ten portal edytują internauci, wiele haseł jest pisanych spod grubego palca. W prawie wyróżnia się właśnie po to moce silnika i inne parametry, aby odróżnić od siebie różne lekkie pojazdy z silnikiem. Jednym z takich pojazdów jest rower elektryczny.
Definicja definicją - a realia jazdy na e-bike'u to wyglądają tak
Podśmiewanie się i wrzucanie głupich memów w dyskusji to chyba taki odpowiednik silnika elektrycznego dla intelektualnych leniów.
Równie dobrze można to odnieść do mnie po powrocie z wakacji na Islandii i wpadnięciu w wir pracy, gdy przytyłem z 74 kg na 95 kg w kilka miesięcy. Sam na zlocie mi docinałeś odnośnie mojej wagi, taki miły kolega z Ciebie.
Jak ja sobie popuszczę zimą, odstawię rower i dużo żrę - to kilogramy szybko zaczynają lecieć. A jak trzymam dyscyplinę, nie obżeram się i pilnuję aktywności - to waga stoi lub spada (jeśli była za wysoka)
Tak więc argument "z ustawy" jest moim zdaniem słaby.
rower [ang.], jedno- lub wielośladowy pojazd napędzany siłą mięśni osoby jadącej za pomocą przekładni mechanicznej, wprawianej w ruch najczęściej nogami;może być też napędzany doczepnym silniczkiem spalinowym. Współczesny rower ma 2 ogumione koła o jednakowej średnicy, umieszczone jedno za drugim, ramę (wykonaną z rur ze stali, aluminium, kompozytów), przekładnię łańcuchową (coraz częściej o zmiennym przełożeniu, tzw. przerzutkę) napędzającą tylne koło, hamulec ręczny i nożny (torpedo), niekiedy tylko 2 ręczne, często również elementy służące do amortyzacji. Rowery klasyczne dzieli się (zależnie od konstrukcji i przeznaczenia) na rowery: górskie, turystyczne, miejskie, wyścigowo-szosowe, wielozadaniowe i dziecięce; do rowerów specjalnych należą: składane, wieloosobowe (tandemy), stacjonarne (treningowo-rehabilitacyjne), bagażowe, cyrkowe (także jednokołowe) oraz poziome (jadący siedzi niżej niż w klasycznym rowerze), a także rowery wielokołowe i z osłonami aerodynamicznymi (cyklomobile); popularne rowery górskie (MTB, angielskie Mountain Bike) umożliwiają jazdę w trudnym terenie dzięki m.in. mocnej ramie i szerokim oponom; dzielą się na przeznaczone do: tzw. cross-country (jazdy w terenie), slalomu równoległego, downhillu (zjazdu, rowery przypominają motocykl), trialu (przełaju) i freeride’u (akrobacji). Za wynalazcę roweru można uznać K.F. von Draisa; 1813 zbudował on pojazd 2-kołowy podobny do roweru, na którym jazdę można było odbywać odpychając się nogami od ziemi, w pozycji siedzącej. Napęd za pośrednictwem pedałów (na przednie koło) zastosowali niezależnie od siebie dwaj Niemcy: 1844 G. Mylius, 1853 P.M. Fischer, a 1861 Francuzi: P. i E. Michaux. Rowery budowane z takim napędem nazywano welocypedami oraz bicyklami (bardzo duże przednie koło). Zastosowanie 1869 przez J.F. Trefza łańcucha Galle’a do napędu tylnego koła umożliwiło wyrównanie średnic kół i doprowadzenie konstrukcji roweru w ogólnych zarysach do obecnej postaci; w latach 90. XIX w. wprowadzono ogumienie pneumatyczne. W latach 30. XX w. w rowerach sportowych zaczęto stosować przerzutki, a w końcu lat 70. pojawiły się pierwsze rowery górskie.https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/rower;3969148.html
Nawet jak czegoś nawet nie ma w ustawie, obowiązuje definicja encyklopedyczna. Zatem wygląda, że PoRD poprawił encyklopedię dostosowując definicję do aktualnych warunków technologicznych