Nie zawsze wybieram najkrótszą drogę, czyli pierwsze 400km non-stop

[Robert]

Ja po tych swoich 320 km dochodziłem do siebie prawie cały tydzień.

 :shock: Ale musiałeś nak*****ć!
W powolności siła!

Wax, ile gmin natrzaskałeś?

[Waxmund]

wstępnie naliczyłem 38 gmin, ale mam wątpliwości co do niektórych.... muszę się jeszcze przyjrzeć dokładnie mapce...

Hose: pomysł na pojechanie na Imagisa wpadł mi do głowy w momencie pisania tamtego postu także nie wiem jeszcze co z tego wyjdzie.

[aard]

chciałbym jeszcze w maju śmignąć 500, bo na czerwiec już dostałem propozycje 600  :twisted:  

Wolno wiedzieć, od kogo?
Aczkolwiek tak generalnie to raczej odradzam przyjmowanie takich propozycji. Rekordowe dystanse z reguły najlepiej jeździ się solo.

[hose morales]

Wg hasła w kupie raźniej, mogę zaproponować 600setkę chłopaków z Lublina. Nie wiem czy są jakoś specjalnie otwarci na nowe twarze,ale w zeszłym roku ich pod dziesiątkę się zebrało.

Link do konkurencji   http://forum.rowerowylublin.org/viewtopic.php?t=2970&highlight=600km

Jeden z "naszych" chyba się wybiera:>

[Waxmund]

dokładnie to [; ale wątpię że się na to wybiorę. Jakoś jeżdżenie po płaskiej pętli to chyba nie dla mnie...

[Księgowy]

Ale mnie zainspirowałeś Wax. Ja w tym roku jeszcze 200 nie przeskoczyłem:( wstyd;) trzeba będzie to nadrobić - po zgrupowaniu w górach chyba moge się pokusić o coś większego:D

[Waxmund]

Kolejne kręcenie naokoło do Starachowic, tym razem na raty.


http://waxmund.bikestats.pl/1323684,Nie-zawsze-wybieram-najkrotsza-droge-Vol2-cz-1.html
http://waxmund.bikestats.pl/1323881,Nie-zawsze-wybieram-najkrotsza-droge-Vol2-cz-2.html

[Kot]

Świetnie zaplanowana trasa - prawie tak, jakby to była któraś z moich . Te dziury, łaty, bruk - ach! Też zawsze sobie po takich przeprawach obiecuję, że nigdy więcej, aż przychodzi moment, gdy historia sie powtarza i znowu ładuję się szosówką w tern albo coś zbliżone do terenu .

[Borafu]

Wieczorem się nie pochwaliłeś mandatem 

[Waxmund]

Głupio mi było strasznie przed samym sobą i nie wiedziałem czy się do niego publicznie przyznam

Świetnie zaplanowana trasa - prawie tak, jakby to była któraś z moich . Te dziury, łaty, bruk - ach! Też zawsze sobie po takich przeprawach obiecuję, że nigdy więcej, aż przychodzi moment, gdy historia sie powtarza i znowu ładuję się szosówką w tern albo coś zbliżone do terenu .

Dokładnie, z czasem człowiek zapomina o bólu i cierpieniu a pamięta tylko ciszę i spokój wokół towarzyszącą takim odcinkom