Piotrek Strzeżysz z Alaski do Meksyku

[Robb]

@Wilk - kumam

[M-kwadrat]

Kurcze ale szkoda... takie fajne plany i taki po prostu pech. Były dni, gdzie bardzo mi się wpasowywał styl blogu Piotra a zawsze z przyjemnością oglądałem zdjęcia. Lubię czytać o ludziach spotykanych na szlakach a może nie mając na razie w planach trasy podobnej do Piotra to nie było mi szkoda braku konkretnych informacji o drodze.

[magda]

Piotr znów w drodze

[tranquilo]

Ten to chyba owsiki ma w tyłku

[Drzewo]

Podoba mi się jego metoda żeby ból kolana leczyć w McDonaldzie.

Jedna rzecz mnie fascynuje: Blog pisany jest w stylu Paulo Coelho i nie da się tego na trzeźwo czytać, natomiast Piotrek zupełnie inaczej o tych swoich wojażach opowiada. Z jajem i prosto - bez lania wody.

 Obrał taką strategię, żeby pisać dużo o jego życiu wewnętrznym, etc.. Trudno, jego sprawa. Wspominam o tym dlatego, że jeśli ktoś nie miał okazji go spotkać, tematyka takiej podróży go zainteresowała ale jak ja nie może przebrnąć przez "duchowość" jego pióra to warto podskoczyć na jakieś slajdowisko, czy inną prezentację z jego udziałem... może być wesoło.

[hansglopke]

Obrał taką strategię, żeby pisać dużo o jego życiu wewnętrznym, etc.. Trudno, jego sprawa. Wspominam o tym dlatego, że jeśli ktoś nie miał okazji go spotkać, tematyka takiej podróży go zainteresowała ale jak ja nie może przebrnąć przez "duchowość" jego pióra to warto podskoczyć na jakieś slajdowisko, czy inną prezentację z jego udziałem... może być wesoło.

No nie porwał mnie.

[ewcyna]

Jedna rzecz mnie fascynuje: Blog pisany jest w stylu Paulo Coelho i nie da się tego na trzeźwo czytać, natomiast Piotrek zupełnie inaczej o tych swoich wojażach opowiada. Z jajem i prosto - bez lania wody.

 Obrał taką strategię, żeby pisać dużo o jego życiu wewnętrznym, etc.. Trudno, jego sprawa. Wspominam o tym dlatego, że jeśli ktoś nie miał okazji go spotkać, tematyka takiej podróży go zainteresowała ale jak ja nie może przebrnąć przez "duchowość" jego pióra to warto podskoczyć na jakieś slajdowisko, czy inną prezentację z jego udziałem... może być wesoło.

Zgadzam się w 100%. Jakoś ciężko mi połączyć te dwa oblicza Piotra.

[rafalb]

Hahaha...dużo osób zwraca na to uwagę. Kiedy rozmawiałem z Piotrkiem otwarcie powiedziałem: "Sorry, ale nie trafiają do mnie treści Twojego bloga. Na pokazach jesteś całkowicie inny, teraz jak rozmawiamy też." Ale Piotr zdaje sobie sprawę jak jest odbierany jego blog.

[Mateusz]

Coś czuję, że Piotrek potrzebowałby kilku słów otuchy: http://onthebike.pl/2014/07/31/el-gato/#comments

[ewcyna]

No ma ten gorszy czas.. dopada prędzej czy później jak się jedzie samemu.
Jak dla mnie ostatnie komentarze świetnie nadają się do dyskusji w innym wątku czyli "do czego wracają podróżnicy".

[King]

Czasami cena za nasze wybory jest faktycznie zbyt wysoka 

[Giovanni]

W ustach 18 latka twoje słowa brzmią straszszsznie

A ja tej akcji z rudym kotkiem nie kumam. Dramat jest jak nie można pomóc porzuconemu zwierzęciu  (i tu kłaniam się w pas naszym tandemowym znajomym, którzy pieskowi pomogli), a nie jak poczochra się kotka, który ma już dobry dom.

[King]

Giovanni, napisałem to odwołując się bardziej do cudzych doświadczeń, historii niż do swoich własnych. Przeczytałem kilka książek (prawie biograficznych) gdzie ludzie poświęcili wiele dla swojej pasji, a dopiero z perspekywy czasu można było zobaczyć co stracili poprzez długie miesiące na morzu/w drodze/na lodzie i trochę mnie to zastanowiło gdy pomyślałem o tym jak mnie ciągle gdzieś ciągnie, i nagle wszystko inne przestaje mieć znaczenie.

Co do kotka, to chyba nie chodzi tylko o kotka. Nie chcę bawić się w jakąś interpretację ale myślę że opisana historia ma charakter nieco alegoryczny. Obawiam się że Piotr stracił nie tylko kotkę, ale też swój ukochany placek ze śliwkami który czekał na niego po powrocie podczas wczesniejszych podróży:

Pomimo słabszych dni, z trudną do pogodzenia się świadomością, że po powrocie do domu, nikt nas już nie przywita plackiem ze śliwkami, żegnamy się wesołym porankiem i obiecujemy nadal się uśmiechać i się nie zmieniać:)

[rafalb]

swój ukochany placek ze śliwkami

A ten "placek" nie raz już w tekstach Piotrka oznaczał kobietę. Jak to mówią...nie można mieć wszystkiego.

[anghan]

Tak zdecydowanie chodzi o placek. Szkoda, bo wydawało się, że jakoś udało mu się połączyć tak wiele. Zawsze szkoda człowieka jak nic już nie może zrobić :/