Ukraina i trochę Polski na tandemie

[bartosz111]

super wyprawa,gratulacje

[eferde]

Obiecane zdjęcia maleńkiej sobaczki:

















Po prostu nie mogliśmy jej zostawić.

[Daniel]

Przypomina mi z pyska sarenkę

[Giovanni]

Ale urosła! A mi z pyska jakąś hienę czy cuś podobnego.

[salek]

ona chyba nie będzie taka "maleńka" ale fajna jest 

[eferde]

Pumka ma małe łapki, więc raczej za dużo nie urośnie, chociaż nie mam nic przeciwko temu. A jej uszyska przywodzą mi na myśl owczarka niemieckiego. Może gdzieś tam po drodze się wmieszał w geny maleńkiej sobaczki?

No i nie napisałem tego wcześniej, ale psiaka znaleźliśmy jakieś 20-30km od granicy czarnobylskiej strefy.

[salek]

No i nie napisałem tego wcześniej, ale psiaka znaleźliśmy jakieś 20-30km od granicy czarnobylskiej strefy.

No to już wiemy skąd te wielkie uszyska

[Pustelnik]

No i nie napisałem tego wcześniej, ale psiaka znaleźliśmy jakieś 20-30km od granicy czarnobylskiej strefy.

To w nocy nie musicie pewnie zapalać światła. 

[m+k]

Nasz piesek jak był mały też miał takie wielkie uszyska, przypominał nam nietoperza  i stąd wabi się Gacek 

[Czeker]

Naprawdę świetna wyprawa. Niezły wyczyn na takim rowerku.
Zdjęcia super.
Piesek - rewelacja - miał szczęście że spotkał na swej drodze WAS - ludzi o dobrym i wielkim sercu. Moje uznanie. 

[sumdetective]

Już wcześniej oglądałem Waszą wyprawę i jestem pod wrażeniem, Gratuluję!

A co do piesków i psiarzy, to wschód to trudny region dla jednych i drugich. W Rumunii też nie jest łatwo... o czym wszyscy co byli wiedzą.

Podczas naszej wyprawki przez Białoruś i Ukrainę w zeszłym roku, po drodze zobaczyliśmy przykrą scenkę... Jeden szczeniak rozjechany na drodze, suka leżała opodal w rowie, zapewne zdechła po potrąceniu. Dwa szczeniaki błąkały się w okolicy. Jeden uciekł jak nas zobaczył i śladu po nim nie było. Drugi - ciekawszy, czy po prostu mniejszy i bardziej wystraszony, dał się złapać. Przygarnęliśmy go. Najpierw w odruchu, potem z planem zostawienia go w najbliższej wiosce i zapłacenia nowemu właścicielowi za opiekę. szczeniak dostał imię - Misiek. A jak wiadomo - jak coś dostaje imię, to już koniec, albo początek - po prostu głębszej więzi. I choć nasze spotkanie trwało króciutko, bo za kilkanaście kilometrów, Misiek wyskoczył z ortliba i schował się gdzieś w zarośnietym jeżynami i innym paskudztwem rowie. Próbowałem go odnaleźć, zawołać, niestety bez skutku. Ot i tak się rozstaliśmy. Raczek Misiek miał małe szanse... Ale wierzę, że może mu się udało i gdzieś tam łapie teraz rowerzystów za nogawki...

Oto Misiek:


Misiek z bliska

[Waldemar]

Ja też po Polsce  "rowerkuje" z moim pieskiem Piratem.   Tyko dobrzy ludzie mogą okazać takie serce dla zwierząt / słowa  mojej babci , które wypowiedziała do mnie w 50-tych latach/

[Rado]

po takich fotkach tylko można napisać: "serce roście" :-)

[pajak]

A mnie cały czas zastanawia mocowanie tego koszyka na Capa T20.. Jak to działało? Czyżbyście mieli Capę z blokadą?

[kamil83]

Dawno mnie tu nie było. Bardzo fajna wycieczka. Nie wiedziałem, że jeszcze takie sprzęty rolnicze są w uzyciu. Ale Ziły robią wrażenie. Fajna wycieczka.