miesiąc w Gruzji - fotorelacja

[martwawiewiórka]

Mogę już podlinkować galerię gruzińską. Zdjęcia miały już swoją premierę (wyświetlanie w domu rzutnikiem na ścianę + moje gadanie jak z automatu). W sumie chyba nawet fajnie ta domowa imprezka wyszła (niewiele pamiętam, bo się bardzo zestresowałam faktem że opowiadam coś a około 20 osób tego słucha (mimo że to oczywiście przyjaciele)
Zdjęcia i opisy są Jackowe. Moje zdjęcia jeszcze nie są gotowe, a Jacka i tak są fajniejsze.
Zapraszam:

https://picasaweb.google.com/jack.nowaczyk/RowerWakacje2011Gruzja?authkey=Gv1sRgCKrf4cioxY3u0wE

[m+k]

Gratulujemy wyprawy. Po zdjęciach widać, że wyjazd udał się znakomicie. Nie ukrywamy, że zazdrościmy Wam Pozdrawiamy

[Janus]

Super zdjęcia! Dzięki wielkie za linka do galerii Obejrzałam wszystko z wielką przyjemnością i zazdrością.

Podobały mi się zwłaszcza widoki z tej drogi na przełęcz Zagar, Wasza najlepsza miejscówka (boska!!!), oczywiście stada owiec, mały-wielki pies , cielaczkowóz oraz widoczki: 219, 294, 301. Trzeba będzie tam pojechać... i sprawdzić, jak Wata urośnie

[martwawiewiórka]

Z Watą w ogóle niezła historia była. Jedziemy, nagle patrzę, wypada z domu niedźwiedź prosto na nas, łeb jak wiadro, myślę sobie: cholera, ale z domu biegnie to pewnie tresowany...
W nastepnęj sekundzie widzę - to jednak pies, uf, podbiega do mnie - buch łbem w brzuch, i dawaj się cieszyć. Z domu wyskakuje właściciel, biegnie do nas i krzyczy: Nie bójcie się! On jest jeszcze malutki!

[arkadoo]

Zdjęcia ekstra, ale opisy jeszcze lepsze

[martwawiewiórka]

Dzięki w imieniu Jacka - starał się:)

[Janus]

W nastepnęj sekundzie widzę - to jednak pies, uf, podbiega do mnie - buch łbem w brzuch, i dawaj się cieszyć. Z domu wyskakuje właściciel, biegnie do nas i krzyczy: Nie bójcie się! On jest jeszcze malutki!

Brzmi to dokładnie jak opis mojego psa Cieszy się na widok każdego domownika - jak wracam z wakacji czy teraz ze Szwecji to często wita się tak samo gorąco ze mną, jak np. z moim bratem, który wyszedł na minutę, żeby wnieść mój bagaż... ehh, co za pies . Nie jest na szczęście aż tak wielki, ale i tak nieustannie przewraca mojego bratanka, który jest z tego powodu... przeszczęśliwy Nawet jak Sherlock przewraca go niechcący, nie zwracając na niego uwagi, on uśmiechnięty od ucha do ucha podnosi się z podłogi i mówi: - Janus, ale ten Sherlock mnie lubi

A wracając do Waty (przepraszam za ten opis od rzeczy... to z tęsknoty ), fajnie, że nie taki zabiedzony jak te inne psy ze zdjęć

No i przekaż Jackowi gratulacje - wszystkie zdjęcia super, nie tylko te, które wymieniłam

[martwawiewiórka]

Psy pasterskie wyglądały na całkiem zadowolone z życia i najedzone, czego niestety nie da się powiedzieć o wszelkich bezdomnych, nieszczęśliwych biedakach, rzucających się na suchy chleb...

[Janus]

No pewnie, mają właścicieli i są im potrzebne, więc nie mogą być wygłodniałe. Żal tych bezdomnych...

[martwawiewiórka]

...natomiast psy pasterskie często były pozbawione ogonów i uszu(to prawie zawsze, Wata też widać na fotce -obcięte tuz przy łbie)
wytłumaczenie brzmiało:
-obcina się psu ogon, żeby był zły
-obcina się psu ogon nie dlatego żeby był zły, tylko dlatego, żeby nie spał. Jak ma ogon, to przykrywa nim nos i zasypia, a nie pilnuje
-obcina się psu uszy, żeby w bójce z innym psem/niedźwiedziem/wilkiem nie zostało mu ucho wyrwane

[suchyy]

Super fotki i podpisy. Normalnie w tej Gruzji w tym roku prawie zlot forum był Przypomniały mi się dobre czasy i żałuję, że byłem tam tak krótko. Trzeba wrócić.

[Ma_rysia]

  Piękna trasa, zazdroszczę miesiąca wakacji, ja byłam tylko dwa tygodnie.


A w Tuszetii widać na zdjęciach jesień.

[van]

Rzeczywiście - w tym roku forumowicze do Gruzji gromadni wybyli. Ja z racji tego, że jestem zawsze rok w plecy (  byłem teraz na Bałkanach, kiedy to większość była rok temu), to do Gruzji pojadę za rok  Świetna fotorelacja, będę mieć parę pytań do Was jak zacznę planować swoją podróż

[martwawiewiórka]

nie ma sprawy Van, zadziwiająco dobrze pamiętam gdzie był asfalt a gdzie asfalt o 100% przewadze terenu;)

Rysiama  - byłam bardzo zadowolona że do Omalo pojechalismy pod koniec września, kiedy pasterze sprowadzali już stada do wiosek w dole i wszędzie te cudne kolory..

suchyy - a nam miesiąca było za mało i nie zdążyliśmy jeszcze do paru miejsc pojechać, gdzie chcieliśmy...

[mula53]

Bardzo sympatycznie ogląda się ciekawe zdjęcia w każdej ilości. A tu ilość i jakość idą ze sobą w parze. Wiele zdjęć to prawdziwe perełki. Będę do nich wracał.
Bardzo dziękuję za przybliżenie mi, niepoznanych regionów Gruzji. Tuszetia była dla nas ( 7 ) na wyciągnięcie ręki.
Gratulację i szacunek za wysiłek włożony w jadzę po wysokich górskich drogach. Aż czuje się chłód i wilgoć bijącą od skał.
A forsowanie rzek rowerem - fantastyczne. W tym roku forsowałem tylko jakiś strumyk w Krainie Wygasłych Wulkanów, no ale nie rwącą rzekę.
Pozdrawia
MM