Norwegia

[aard]

Poza tym podczas podróży możesz po prostu spać

Z tym bym dyskutował. Niektórym się to udaje, ale dla mnie spanie w autobusie jest niemal niemożliwe. Zbyt niewygodnie jest.

[m+k]

Jazda do wygodnej nie należy ale "zwolniony" jesteś z zachowania skupienia (jaką musisz zachować, kierując samochodem). Zawsze na kilka lub kilkanaście minut przymkniesz oko.  Kierując samochodem to raczej niemożliwe. Każdy transport ma swoje plusy i minusy. Co kto woli
Pozdrawiamy

[aard]

Dlatego nie jeżdżę ani samochodem ani autobusem
Jak już muszę daleko, a nie mogę rowerem, to pociąg. Ewentualnie samolot.

[m+k]

Najlepiej to tylko rowerem. Szkoda, że urlopu mamy tak mało

Pozdrawiamy

[jedenkg]

ech, no co rusz, ktoś kusi tą Norwegią.. Jak to wszystko "pochytać"?

[Freud]

"pochytać"?

[aard]

"pochytać"?

Ogarnąć. Mam rację, Jedenkilogramie?

[Freud]

Ogarnąć łatwo: nastawiasz się na to co najbardziej lubisz a jak lubisz wszystko to po kolei na spokojnie - lepsze jest jakościowe spędzenie czasu w jednym miejscu niż łapanie wszystkiego po kolei w locie. Przynajmniej ja mam takie podejście i wtedy satysfakcja po wakacjach u nas wzrasta bardzo mocno

Mam takie zdanie, że najważniejsze jest z kim jedziesz i jak spędzasz czas a miejsce to już rzecz gustu

[Freud]

Jeśli ktoś potrzebuje informacji na temat przejezdności tunełów w Norwegii:
http://www.cycletourer.co.uk/maps/tunnelmap.shtml

[bob71]

Czy przejezdny dla rowerzystów oznacza to, że jest tam specjalna ścieżka dla rowerów? Czy tylko przed wjazdem brak znaku zakazu. Miałem okazję parę takich tuneli zaliczyć. Zakazu nie było ale samo wrażenie jazdy TRAGEDIA. Tak jak by się jechało w tunelu metra z lokomotywą za plecami. Znaki ostrzegawcze usytuowane niemal równo z krawędzią jezdni, zahaczyć sakwami bardzo łatwo, zwłaszcza jak wyprzedza Cię samochód. Jeżeli to możliwe lepiej unikać dłuższych tuneli, nawet przejezdnych. A że Norwegowie mają teraz trochę większy budżet to budują ich na potęgę. Jest tu jednak pewna korzyść dla rowerzystów, super widokowe trasy przez górki są niemal pozbawione ruchu samochodów, zaglądają tam tylko fani krajobrazów. Fajne szutry + przepiękne widoki i CISZA!

[szy]

Czy przejezdny dla rowerzystów oznacza to, że jest tam specjalna ścieżka dla rowerów?

Nie. Zwykle to wspólny, dla aut i rowerów, ale są też
takie tylko dla pieszych i rowerzystów, np. na dawnej
trasie samochodowej, teraz dla nich niedostępnej
(okolice Vadheim).

Szy.

[szy]

Tak jest, jak zawsze przybijam pionę i się z Tobą w całej
rozciągłości zgadzam, Wilku :]

My najmilej wspominamy wrażenia z powodu przemiłych
spalin w tunelu. Pisałem już? To napiszę jeszcze raz :]

Sobota, godz. 22, zero ruchu (auto co kilkanaście minut)
i 6-kilometrowy tunel z Fjaerland w kierunku Skei, w którym
po kilkuset metrach wyraźnie czuć zapach spalin.

I Olka, której zaraz po tabliczce pierwszego kilometra
zaczyna się robić słabo od spalin, kręcić w głowie. Fart, że
to był zaledwie jeden kilometr, że zaledwie kilka minut
wdychaliśmy spaliny, że powrót mieliśmy lekko z góry, itp.

... serio trzeba być francuskim pieskiem, żeby z takiego
tunelu nie wyjechać całym?

Szy.

[Janus]

Całkowicie się z tym nie zgadzam.

Całkowicie się z tym zgadzam Norweskie tunele wspominam bardzo dobrze, zwłaszcza że często pozwalały odpocząć chwilę od deszczu... Nie przypominam sobie żadnych znaków, o które mogłabym zahaczyć sakwami, żadnych niebezpiecznych manewrów kierowców. Stare góskie drogi nad zamkniętymi dla rowerzystów tunelami rzeczywiście są często zdecydowanie warte czasu i wysiłku, ale nie zawsze istnieją Nie ma co się bać tuneli, bo po prostu nie ma czego.

Tylko z jednego tunelu w Norwegii mam złe wspomnienia i był to chyba ten sam podmorski tunel na Lofotach, o którym napisał Wilk - z osobną ścieżką dla rowerów. Ścieżka była wąska, po jednej jej stronie była nierówna ściana, po drugiej jezdnia położona z 15 czy 20 cm niżej. Jadąc powoli w górę w hałasie i smrodzie (to chyba największy problem podmorskich tuneli) bardzo ciężko było mi utrzymać kierownicę prosto, tak żeby nie wypaść na jezdnię albo nie zahaczyć o ścianę. Całe szczęście, że w żadnym innym norweskim tunelu nie spotkałam się z takim rozwiązaniem.

[Janus]

Też zdziwił mnie ten fragment o spalinach. Jak pisałam wcześniej, tylko w podmorskim tunelu rzeczywiście dało się to odczuć i mi też zrobiło się słabo. Z tego co czytałam w kilku relacjach, podobny problem jest z tunelem na Nordkapp. W żadnym innym tunelu nie miałam problemu ani ze spalinami, ani z hałasem, nie przeszkadzało mi dosłownie nic. I choć nie jestem przyzwyczajona do jazdy przy dużym ruchu (i zawsze w miarę możliwości jej unikam), to tunele bardzo przypadły mi do gustu

Ciekawa jestem, jakie inni mieli wrażenia, bo przecież mnóstwo osób z forum było w Norwegii.

No ja akurat w tamtym tunelu pojechałem po bożemu -  szosą, bo nie zauważyłem w którym miejscu się owa ścieżka zaczyna, za bardzo się rozpędziłem na wjeździe (bo podmorskie tunele są mocno nachylone)

I bardzo słusznie. Ja niestety ścieżkę zauważyłam i potem już nie bardzo mogłam zjechać na jezdnię (ścieżka była po "lewej" stronie). Moim zdaniem idiotyczny jest pomysł kierowania na tę ścieżkę rowerzystów - wg mnie nadaje się tylko dla pieszych (dla których jeśli dobrze pamiętam też jest otwarta, choć może się mylę). Kilka razy musiałam się zatrzymać (nawet przy jeździe w dół), bo prawie spadałam na jezdnię albo wpadałam na ścianę Nie pomagał fakt, że był to pierwszy dzień mojej wyprawy (kondycji brak ) i jednocześnie pierwszy dzień w życiu, kiedy jechałam z sakwami z przodu i z tyłu - ponad 30 kg. Ostatnie kilkaset metrów podchodziłam, bo im wyżej, tym bardziej byłam zmęczona, więc wdychałam coraz więcej spalin i nie byłam w stanie jechać, zwłaszcza tą beznadziejną ścieżką...

[szy]

na norweskie tunele na pewno narzekać nie będzie, bo są [...] dobrze wentylowane itd;

O zagrożeniu zatruciem dwutlenkiem węgla w tunelu pisze się
w wielu rowerowych źródłach. Nawet na stronie, którą ledwo co
linkował tu Freud - o... tunelach w Norwegii. Pewnie nie znam
języka, którym są pisane.

Jednak można znaleźć materiały także po polsku, w których
mówi się o występującym zagrożeniu. Pewnie nie zdążyłeś
jeszcze uświadomić autora, że nie wie o czym pisze. Spróbuj,
to dr hab. inż. Stanisław Nawrat, profesor AGH.

A idąca drogą kobieta, tam, przed Boyabreen, na widok nas
jadących w kierunku tunelu gwałtownie gestykulowała, łąpiąc się
przy tym za nos. Ale pewnie skarżyła się na katar.


Wilku, trzeba być niespełna rozumu, żeby kwestionować szansę
zatrucia dwutlenkiem węgla w kilkukilometrowym tunelu.

Trzeba kompletnie poddać się megalomanii, by zakwestionować
i wyszydzić ewidentny przykład zasłabnięcia dorosłej, zdrowej
kobiety z powodu wdychania spalin samochodowych w tunelu.

I gdyby tylko była to Twoja niechęć do mnie, uśmiechnąłbym
się z politowaniem i robił swoje. Ale przez swój durny cynizm
zachęcasz innych do takiej jazdy i być może narażasz ich życie.

Zejdź czasem ze szczytów kolarskiej masturbacji, rusz łepetyną
i dostrzeż, kto te Twoje 'mądrości' będzie przez lata czytał.

Szy.