Gruzja - trasy - opis kilku dróg

[martwawiewiórka]

Chciałabym w tym temat wrzucic kilka opisów gruzińskich tras - z opisem. Jeśli ktoś chciałby dołaczyć z opisem jakiejś trasy gruzińskiej - oczywiście zapraszam!

Zacznę od naszej najfajniejszej trasy - z Pshaveli do Omalo przez Przełęcz Abano.

Droga z Pshaveli do Omalo, przez przełęcz Abano (2926m. n.p.m.)

Długość całej trasy - 70km

http://tnij.org/osxg

Przejezdna od czerwca do października.

My jechaliśmy nią pod koniec września - z wioski dużo osób zjechało już na zimę w dół, a pasterze sprowadzali stada.
Wiąże się to z tym, że planując przejazd ta drogą w tym samym czasie co my, należy liczyć się z faktem, że parokrotnie na trasie mogą nas bardzo spowolnić owce:



których nie da się ominąć:)
Jeszcze gorzej jest z wymijaniem koni i krów. Owce raczej się rowerzystów nie boją, natomiast i konie i krowy najczęściej wpadają w panikę.
Nie bardzo wiadomo co zrobić, jeżeli jedziemy za stadem koni, które na każdą próbę wyminięcia reagują galopem na wąskiej drodze.

Droga jest niezwykle piękna i na pewno warta wysiłku, jednak nie należy sobie
jej lekceważyć.
Właściwie nie jest bardzo trudna na rower, nawet z sakwami - o ile jest piękna pogoda i jeżeli nie mamy zbyt ciężkich bagaży.
Natomiast dla samochodu - powiedziałabym -  jest niebezpieczna. Świadczy o tym zreszta ilość krzyży.

Ciężar naszych bagaży - ja 14kg, Jacu ok.18kg, może kapkę więcej.
Momentami podprowadzałam - po kilka metrów (nachylenie w paru miejscach daje popalić!), jednak Jacek przejechał całość.
Rowerem niezapakowanym trasa raczej w 100% do podjechania (bez podprowadzania).

Miejsca odpoczynku, noclegu na trasie, woda

Wody na trasie nie brakuje:



Charakter drogi wyklucza dowolne rozbijanie namiotu.

Jeżeli by odpowiednio wcześnie wystartować z Pshaveli - to da się wjechać na przełęcz przed zmrokiem, a tam już miejsca na namiot pod dostatkiem (oczywiście może być zimno i hulać wicher, jak to na przełęczy. Przełęcz jest około 40km od Pshaveli. Kawałek za przełęczą też łatwiej o miejsce pod namiot.

Mniej więcej do 15,17 km za Pshaveli jest pod dostatkiem miejsc na namiot, biwak i to obok rzeki.
Droga tam jest wręcz spacerowo-rekreacyjna.

Potem zaczynają się mocne podjazdy.
Następne rozbicie namiotów jest możliwe w odległości  25km od Pshaveli. Nie jest to rewelacyjna miejscówka: most i kawałek płaskiego, tuż przy drodze, ale zawsze.

Nieco wyżej od mostu stoi mały traktoro-spychacz i drogowskaz kierujący  do "medical water". Trzeba tam trochę zejść/zjechać. Być może możliwy jest tam biwak, ale tego nie sprawdziliśmy. Można się tam podobno wykąpać, woda jest lecznicza, przez 15 minut wyciąga z człowieka to co złe; nie należy więc przedłużać kąpieli, bo zacznie wyciągać również to co dobre (informacje od Gruzina Beso spotkanego na przełęczy)
Kąpiel tam polecał nam również pasterz Roberti, jednak nie skorzystaliśmy.
to jest to miejsce:



W okolicach 36 km jest dosc szeroka "mijanka" gdzie spaliśmy obok
pałatki i skonstruowanego piecyka przez pasterza Roberti, w towarzystwie jego owieczek i trzech owczarków kaukaskich.
Oto to miejsce:



Nie wiem jak jest ze sklepem w Omalo (nie byliśmy), o nocleg z wyżywieniem tam łatwo, ceny na pewno sa dośc wysokie (ok 40lari - nocleg + kolacja i rano sniadanie). Mozna jednak zawsze wybrać opcję darmową - biwakową z własnym posiłkiem.

Niestety z tego co wiem i szukałam, niemożliwa jest opcja, by pojechac gdzieś dalej (czytaj: wrócić "na dół" inną trasą). Można prawdopodobnie pojeździć jeszcze gdzieś po okolicy, potem jednak będziemy zmuszeni zjechać z powrotem tą samą drogą. Oczywiście nie biorę pod uwagę możliwości typu wynajęcie koni które przeniosą nam rowery i tobołki;) - spotkany Włoch kombinował sobie coś takiego; tudzież ewentualności że pchamy/wnosimy/ciągniemy rowery i sakwy, bo przy baaaardzo dużym samozaparciu pewnie byłoby to możliwe.

Trochę zdjęć:

z początku nie jest trudno:


potem...się zaczyna:




w lesie -dziwactwa


za przełęczą - w stronę Omalo:


tu odwrotnie. Z Omalo -w stronę przełeczy:








Jeszcze kilka tras mam, ale wrzucę po długim weekendzie.

[szy]

Super. Obiecuję to wykorzystać :)

Szy.

[martwawiewiórka]

Drogą tą jechał również atlochowski, jakby co, ale osobno.
Po weekendzie dorzucę kilka innych widokowych tras.
Niesttey, moje foty nie urywają tyłka, ale uwierzcie, droga zapiera dech.

[luket]

Niestety z tego co wiem i szukałam, niemożliwa jest opcja, by pojechac gdzieś dalej (czytaj: wrócić "na dół" inną trasą). Można prawdopodobnie pojeździć jeszcze gdzieś po okolicy, potem jednak będziemy zmuszeni zjechać z powrotem tą samą drogą.

jedyna inna droga wiedzie przez przełęcz Atsunta (3431 m n.p.m.) do Chewruszetii, zdecydowanie nie nadaje się pod sakwy Droga dla Jeepów wiedzie jeszcze jakieś kilkanaście kilometrów do Parsmy, a potem w najlepszym razie wygląda tak:

A w trochę gorszym - tak:



Na lekko pewnie dałoby i radę, gdyby nie odległość (pieszo do Shatili jest około 3-5 dni). Od Girevi brak możliwości noclegu pod dachem.

[tranquilo]

Czekam niecierpliwie na koniec długiego weekendu

[Waxmund]

Luket, a co to za ożywienie w ogóle? Ostatnio napisałeś posta 3 lata temu....

[luket]

Luket, a co to za ożywienie w ogóle? Ostatnio napisałeś posta 3 lata temu....

Obudziłem się z długiego snu zimowego

W sumie to chyba nie jest dobry wątek na takie pytania, ale skoro pytasz Chyba powinienem się przywitać na nowo w odpowiednim dziale   Faktem jest, że na ostatniej dłuższej wyprawie byłem w 2009, i od tego czasu bardzo mało jeździłem na rowerze. Forum czasami czytałem, ale nie udzielałem się. A że w tym roku pojawiły się plany wyjazdów rowerowych, to samo jakoś tak wyszło Postaram się poprawić

[tranquilo]

No i jak tam, weekend się skończył a kontynuacji nie ma

[martwawiewiórka]

będzie po zlocie. Mam sporo roboty. Przymierzałam się do kolejnej, ale to chwilę trzeba przysiedzieć, zeby sensownie wyglądało...

Na pewno opiszę jeszcze drogę z Lentekhi przez Ushguli do Mestii, drogę z Batumi przez Khulo na przełęcz Goderdzi, potem odcinek z Goderdzi do Vardzi,
Drogę Akhalkalaki-Bakuriani -Borjomi,
może jesczez jakieś bezprzełęczowe odcinki. Taki mam plan..

[tranquilo]

Tak mędze tylko dlatego, że tu w Iranie wszystkie moje ulubione strony są po blokowane i nie za bardzo co mam czytać poza forum

[gregson]

będzie po zlocie. Mam sporo roboty. Przymierzałam się do kolejnej, ale to chwilę trzeba przysiedzieć, zeby sensownie wyglądało...

Na pewno opiszę jeszcze drogę z Lentekhi przez Ushguli do Mestii, drogę z Batumi przez Khulo na przełęcz Goderdzi, potem odcinek z Goderdzi do Vardzi,
Drogę Akhalkalaki-Bakuriani -Borjomi,
może jesczez jakieś bezprzełęczowe odcinki. Taki mam plan..;)

Jest jeszcze szansa na opisy wspomnianych tras czy wątek umarł ?
Właśnie opracowuję sobie trasę na wrzesień i październik po Gruzji i szukam porad (inspiracji) :)

[m+k]

Gregson masz już wstępny plan trasy?

[martwawiewiórka]

Droga z Lentekhi do Ushguli przez Przełęcz Zagar (2620 m n.p.m.)

Przełęcz Zagar wedle mojej mapy - przejezdna od czerwca do października.

Długość całej trasy - 75,2km

Całość terenowa.

http://goo.gl/maps/pfWa

Trasa bardzo malownicza i do pewnego momentu - całkiem nietrudna. (Oczywiście to zależy od tego, jak bardzo wypakowane mamy rowery). Jednak w całości podjeżdżalna średnio wypakowanym rowerem.
Co prawda, wyobrażam sobie, że jeśli mocno popada, pewnie jest masę błota i wtedy na pewno ciężej idzie, jednak jak my podjeżdżaliśmy, było sucho.

W Lentekhi należy sobie zrobić zakupy, najlepiej solidne, ponieważ później będzie kilka wiosek, ale w 2011 były tam tylko ze 4 malutkie kioski z ubogim wyborem produktów i dość drogie.

Najlepiej na kolejne zaopatrzenie nastawić się dopiero w Mestii (w Ushguli można liczyć na ciepły posiłek w knajpie i na znowu raczej kosztowne zakupy)

Najlepiej ustawić sobie trasę i czas tak, by nie stracić powalających widoków, które zaczynają się mniej więcej od wioski Tsana, czyli po około 55km licząc od Lentekhi.

Nie ma potrzeby zaopatrywać się jakoś specjalnie w wodę, jest jej pod dostatkiem. Również łatwo o miejsca na rozbicie namiotu praktycznie przez cała trasę.


z początku nie jest specjalnie trudno:





Mijamy kilka wiosek, w których ewentualnie można nabyć w malutkim kiosku np. bardzo drogą coca-colę;)

Droga przez około 50km (nie pamiętam ściśle - mniej więcej) nie jest stroma i "procentowa".
Stromiej zaczyna się mniej więcej od tego momentu:


(drogowskaz do jakiejś górskiej bazy, jednak tam nie pojechalismy)

Trochę się pogramolimy do góry i po lewej mamy niemal całkiem opuszczoną wioskę Tsana (kiedy bylismy tam z Jackiem, mieszkały tam 3 rodziny. Dziwna sprawa z ta Tsaną, w moim przewodniku było napisane, że jest to zupełnie opuszczona wieś. Kobieta mieszkająca tam twierdziła, że mieszkańcy przyjeżdżaja na lato, a z kolei nauczyciel z Etseri powiedział mi że wieś jest opuszczona z racji jakiegos trujacego minerału/pierwiastka  (?) w glebie, niestety nie do końca zrozumiałam o co chodzi.

widok na Tsanę o poranku:


a to widok z tego samego miejsca w przeciwną stronę:


Potem miejscami (aż do przełęczy) jest faktycznie stromo i może dać solidnie w kość jeśli mamy duzo bagaży, ale...warto:


Warto, bo widoki są praktycznie cały czas wspaniałe:




Po ok 66 kilometrach (od Lentekhi licząc) osiągamy Przełęcz Zagar (2620 m)


I widoki robią się JESZCZE lepsze, no i juz nie trzeba się męczyć pod górę. Teraz droga to juz czysta poezja (no, jeżeli mamy pogodę) Można jechać i  spokojnie konsumować widoki... jednak trudno się powstrzymać przed oszlałaym trzaskaniem na prawo i lewo fot:


Nie będę tu wklejać kolejnych swoich słabych widokówek i psuć widokowych niespodzianek, jedźcie i zobaczcie to sami. Aż do Ushguli mozna się rozkoszować.

Pokażę jeszcze jedynie jak wygląda nawierzchnia od przełęczy aż do Ushguli (potem zreszta też, ale o tym w nastepnym odcinku), jest całkiem wygodnie:


I jesczez widok malowniczego Ushguli:


W Ushguli nocleg znajdzie Was sam, jednak raczej tanio nie będzie (w 2011 wyniósł nas jakoś około 30 lari - bez wyżywienia, mozliwość zjedzenia domowego posiłku kosztowała dodatkowe 10 lari). jednak zawsze mozna przecież rozbić namiot - tyle, że w nocy we wrześniu było naprawdę porządnie zimno i to trzeba wziąć pod uwagę) Może też się zdarzyć, że nagle siądzie prąd w całej wiosce - na całą noc, co sadząc po zachowaniu mieszkańców, jest całkowicie naturalną sprawą:), nas w każdym razie uprzedzono że tak będzie.

Z Ushguli mamy dwie możliwości - albo wracamy skądżeśmy przyjechali, albo jedziemy dalej do Mestii. O drodze do Mestii i dalej w nastepnym odcinku.

[szy]

I jesczez widok malowniczego Ushguli:

Takie gruzińskie San Gimignano... ;)

Dzięki :]

Szy.

[m+k]

Aniu, muszę przyznać, że bardzo dokładnie opisujesz te drogi. Wielkie dzięki Ci za to. Dla kogoś kto wybiera się w te rejony będzie to niezmiernie cenna wskazówka. Zdjęcia oddają klimat tamtych stron. To fajnie, że kontynuujesz ten wątek i pojawia się coraz więcej informacji.
Pozdrawiam M