Islandia 2012

[Freud]

Janus - niesamowite. Relacja super a fotki tylko podgrzały atmosferę.

Jakie miałaś temperatury?

[Janus]

Jakie miałaś temperatury?

Nie wiem, nie miałam termometru, a - zwłaszcza jak wieje - trudno to ocenić. Czasami było ciepło (ponad 15 stopni, bez szaleństw:) i jeździłam bez kurtki, czasami jechałam cała opatulona od góry do dołu. W nocy tylko raz było mi naprawdę zimno - po przekraczaniu tej największej rzeki po zachodzie słońca, bo strasznie przy tym wymarzłam, a noce w interiorze są zimniejsze niż nad morzem.

[Ciosna]

Brawo za determinacje, podziwiam że sama zdecydowałaś się tam pojechać. Krajobraz Islandii wygląda absolutnie genialnie, niemal księżycowo. Lubię oglądać dobre, przemyślane zdjęcia z wypraw, a twoje właśnie takie są  .

[Muszka]

Połowa tych zdjęć nadaje się do przyszłorocznego kalendarza

[hindiana]

Super zdjęcia!

jaki aparat?

Dzięki Zdjęcia robił aparat Nikon d70s z rozklekotanym obiektywem Nikkor 18-200 mm

A to znasz, jak przychodzi facet do rodziny na imprezę i wszyscy go chwalą za piękne fotografie? Szczególnie teściowa rozwodzi się nad tym, jaki musiał mieć drogi, doskonały aparat, że takie zdjęcia wyszły. Po skończonym obiedzie zięć mówi do teściowej: Doskonały obiad mamo. Musiała mama mieć naprawdę drogie garnki, żeby taki smaczny obiad przygotować.

To nie aparat robił zdjęcia, tylko Janus 

[yoshko]

...ale w dobrych garnkach przyjemniej się robi obiad.

PS: Pytania o  sprzęt zawsze będą, tak samo pytanie na jakim rowerze jeździsz, na czym gotujesz itp.

[Janus]

...ale w dobrych garnkach przyjemniej się robi obiad.

Jest jeszcze jedna różnica. O ile w aparacie bardzo cenię tryb manualny (który rzeczywiście bardzo pomaga w robieniu zdjęć, mimo że wiele ustawień to dla mnie czarna magia), o tyle w przypadku garnków chętnie przestawiłabym się na tryb automatyczny, gdyby tylko istniał

[yoshko]

ten tryb - to mąż.

[yoshko]

Co ma Nikon do gotowania?

[Kazek]

Super zdjęcia!

jaki aparat?

Dzięki Zdjęcia robił aparat Nikon d70s z rozklekotanym obiektywem Nikkor 18-200 mm

A to znasz, jak przychodzi facet do rodziny na imprezę i wszyscy go chwalą za piękne fotografie? Szczególnie teściowa rozwodzi się nad tym, jaki musiał mieć drogi, doskonały aparat, że takie zdjęcia wyszły. Po skończonym obiedzie zięć mówi do teściowej: Doskonały obiad mamo. Musiała mama mieć naprawdę drogie garnki, żeby taki smaczny obiad przygotować.

To nie aparat robił zdjęcia, tylko Janus 

Tak czy inaczej to Nikon bardziej pomógł Janusowi niż zaszkodził 

[Janus]

Tak czy inaczej to Nikon bardziej pomógł Janusowi niż zaszkodził

Nigdy nie twierdziłam inaczej, bardzo lubię ten aparat. Ale proszę, skończmy już tę dyskusję o aparatach i garnkach... To wątek o Islandii

[yoshko]

Co dobrego jadłaś w Islandii?

[Janus]

Co dobrego jadłaś w Islandii?

Dziękuję
Zdecydowanie najlepszym jedzeniem poczęstował mnie kucharz w interiorze. Widzisz, yoshko - mąż niepotrzebny, wystarczy trafić na kucharza ze Szwecji i znać kilka słów po szwedzku

Przypomniała mi się pewna sytuacja związana z gotowaniem, która zdecydowanie mogła zaważyć o powodzeniu wyprawy. Prawie zawsze gotowałam w namiocie, z trzech powodów - wiatru, zimna albo much. W namiocie jest mnóstwo miejsca, więc nie było z tym problemu. Kuchenka z garnkiem i gotującą się zawartością stały sobie na karimacie po jednej stronie namiotu (oczywiście spory kawałek od ścianek i w tej wyższej części), a kawałek dalej siedziałam ja, robiąc w międzyczasie notatki z danego dnia, przeglądając zdjęcia i tak dalej. Któregoś razu zauważyłam, że krzywo rozłożyłam karimatę i z jakiegoś niezrozumiałego dla mnie w tej chwili powodu postanowiłam ją wyprostować. Podskoczyłam więc lekko i szybkim ruchem przekręciłam karimatę... nie pomyślawszy o tym, że skoro ruszam jednym końcem (ten, na którym siedzialam), poruszy się i drugi - ten, na którym rozstawiony był gaz z włączoną kuchenką i gotującą się w garnku wodą. Na szczęście kartusz był ustawiony na trójnogiej podstawce - gdyby nie ona, jestem pewna, że kartusz by się przewrócił, tym samym oblewając mnie wrzątkiem i pewnie rozpalając mniejsze lub większe ognisko w moim namiocie. Nawet z podstawką garnek chybotał się na wszystkie strony, lecz jakimś cudem ustał na swoim miejscu.

Od tamtej pory gotowałam ostrożniej

[yoshko]

Pamiętasz jak ta potrawa się nazywała? pewnie jakaś rybka.

Zazwyczaj mam obawy gotować w przedsionku a o wnoszeniu ognia do sypialni to nigdy się nie zdarzyło.

[Janus]

Zazwyczaj mam obawy gotować w przedsionku a o wnoszeniu ognia do sypialni to nigdy się nie zdarzyło.

W przedsionku tropik jest pod znacznie większym kątem, poza tym są w nim muchy Jak się uważa i nie robi tak idiotycznych rzeczy jak przesuwanie karimaty w trakcie gotowania, gotowanie w namiocie jest moim zdaniem bezpieczne. W Norwegii też bardzo często tak gotowałam, bo najczęściej na zewnątrz padało. Trzeba po prostu znaleźć płaskie miejsce, tak żeby gaz stał prosto i stabilnie (tutaj bardzo przydaje się ta podstawka), a potem prosto postawić garnek na kuchence. Przy mieszaniu sosu itp. oczywiście zawsze jedną ręką przytrzymuję garnek. I tyle