Fobie podróżnicze

[martwawiewiórka]

aby spać na campingach

 
Mam fobię campingową!
Ja się lubię po prostu zaszyć tak że namiotu na pewno nie widać, obszczac teren i wtedy natychmiast sobie spokojnie zasypiam....
Od jakiegoś czasu mam megafobię kleszczową.

[milominder]

Jeszcze w temacie przednich kół - pewien szosowiec z Łodzi na zakręcie złapał gumę. Poszedł obojczyk.

Miałem kiedyś singla turystycznego Romet Uniwersal. W pewnym okresie eksploatacji miał mocno wyciągnięty łańcuch, którego dolna linia przypominała w swym zwisie sznurek solidnie obciążony praniem.
Pewnego dnia jadąc z wiatrem osiągnąłem solidną prędkość, pochyliłem się w zakręcie, łańcuch spadł tak pechowo że zablokował mi tylne koło. Efektowym poślizgiem wpadłem przez rów do lasu, gdzie rosły dorodne akacje. Najgorsze dopiero się zbliżało- wyplątać się z tych krzaków :-)))))

[mzewa]

Początkiem czerwca robiłam pierwszą, dalszą, samotną wycieczkę. Największa histeria była na temat "co będzie jak złapię gumę na odludziu".

W sumie zaszczepiła mi te fobie rodzinka, która była strasznie przeciwna samotnej wyprawie. Fakt - jeszcze nigdy nie zmieniałam koła, ale teoretycznie wiem o co chodzi, materiał miałam ze sobą, myślę, że słabo we mnie wierzą.
Ale klika razy jadąc, złapałam się na myśli - ale kamolce - zaraz złapie gumę na tej ścieżce i zostanę tu leżeć do wieczora, bo to pustkowie.

[Hipek]

pewien szosowiec z Łodzi na zakręcie złapał gumę. Poszedł obojczyk. Tego obawiałbym się bardziej, niż rozpięcia zacisku..

Ostatnio pewien szosowiec z Kórnika złapał piasek na zakręcie...

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[emonika]

Masz racje.
Ja nauczylam sie zmieniac dętki jak zostałam sama, po prostu.
A opony zmieniać zaczęłam sobie zimą jak kupiłam sobie takie z kolcami. I tak zmienialam w te i we wte

[mzewa]

materiał miałam ze sobą.

Taką "fobię" to sobie zafundowałaś sama. Wystarczy odrobinę czasu poświęcić na naukę zmiany dętki, kupić pompkę, łyżkę i łatki - i 'fobia" przestaje istnieć. Ale ludzie są leniwi...

Wilku czytaj całość posta. 
Jak przebije te dętkę, to raczej ją wymienię, na piechotę nie będę szła, bo jestem zbyt leniwa.

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[m.arek]

Oj tam, lepsza oswojona fobia, iż nowa, nieznana, która może pojawić się na jej miejscu.

[hindiana]

Biorąc pod uwagę ostatnie wydarzenia w Tbilisi i dzikie zwierzęta na ulicach miasta naprawdę trudno wyleczyć się z fobii. Najbardziej absurdalny scenariusz czasem może się po prostu wydarzyć 

[magda]

Ja nocując na dziko zawsze się obawiam, czy ktoś nie pogoni. Tłumaczę sobie, że przecież nawet jeśli, to co z tego. Pogoni, pozbieram rzeczy, najwyżej zapłacę mandat (ekstremalny przypadek...) i tyle. Ale i tak się obawiam. Nawet dużo, dużo mniej niż tego, że ktoś mnie niby napadnie czy okradnie
Obawiam się też wsiadania i wysiadania z pociągu (autobusów to by dotyczyło gdybym nimi jeździła), przesiadek no i tego, czy wysiądę na odpowiedniej stacji. Zawsze mam nerwówkę - zupełnie niewytłumaczalną i niepotrzebną

Osobną kwestią jest u mnie stres przedwyjazdowy. Zawsze, ale to zawsze - w mniejszym czy większym stopniu tak mam. Z jednej strony się cieszę na wyjazd, ale z drugiej zaczynam się stresować. Że czegoś nie wezmę (małe szanse, prawie wszystko można kupić po drodze...), że coś się posypie (no i co, przecież sobie poradzę...). Zaczynam myśleć po cholerę mi wyjazd, mogłabym siedzieć w domu, odpocząć, obejrzeć film. W ekstremalnych sytuacjach (szczególnie jak dawno nigdzie nie jeździłam) potrafię mieć rewolucje brzuszne i bezsenność (bo jeszcze zaśpię i co wtedy!). Normalnie chyba prochy na uspokojenie powinnam wtedy brać 

[EASYRIDER77]

magda, typowy reisefieber !

[menel]

Mam fobię campingową!

I słusznie. Ja w lesie nigdy nie dostałem w tubę a na campingu i owszem.

Biorąc pod uwagę ostatnie wydarzenia w Tbilisi i dzikie zwierzęta na ulicach miasta naprawdę trudno wyleczyć się z fobii. Najbardziej absurdalny scenariusz czasem może się po prostu wydarzyć 

Dlatego nie sypiam w mieście w namiocie.

Pogoni, pozbieram rzeczy, najwyżej zapłacę mandat (ekstremalny przypadek...) i tyle.

O ile nic się nie zmieniło to nie ma mandatów za spanie na dziko.

[vooy.maciej]

Osobną kwestią jest u mnie stres przedwyjazdowy. Zawsze, ale to zawsze - w mniejszym czy większym stopniu tak mam. Z jednej strony się cieszę na wyjazd, ale z drugiej zaczynam się stresować. Że czegoś nie wezmę (małe szanse, prawie wszystko można kupić po drodze...), że coś się posypie (no i co, przecież sobie poradzę...). Zaczynam myśleć po cholerę mi wyjazd, mogłabym siedzieć w domu, odpocząć, obejrzeć film. W ekstremalnych sytuacjach (szczególnie jak dawno nigdzie nie jeździłam) potrafię mieć rewolucje brzuszne i bezsenność (bo jeszcze zaśpię i co wtedy!). Normalnie chyba prochy na uspokojenie powinnam wtedy brać 

to nie jest takie śmieszne.
mój zeszłoroczny wyjazd zimowy został rozłożony najprawdopodobniej przez stres i zmęczenie.
wyjazd był na ostatnią chwilę wiec w pracy musiałem się trochę spiąć co dało stres+ zmęczenie, do tego wiadome zwykłe dodatkowe obowiązki przed wyjazdem(stres+zmęczenie), ósemka która zaatakowała na 5 dni przed, choroba (+500 do stresu) na 4 dni przed, antybiotyki na 2 dni przed i kiedy w przeddzień wyjazdu wszystko było opanowane nie wytrzymał kręgosłup- nie byłem w stanie podnieść roweru, nawet chodzić za bardzo.

skorelowałem to potem ze stresem i zmęczeniem bo już raz mi padł kręgosłup w podobnych okolicznościach( na szczęście bez wyjazdu)

Moje sposoby ograniczające stres:
1. Lista na wyprawę
2. Lista rzeczy do do kupienia
3. Scenariusz podroży/dojazdu - zawsze sa stresujące niepewne punkty więc plan awaryjny opracować - nawet głupi ale zawsze
4. zacząć przygotowywać wyjazd wcześniej( nie stesować się że coś nie zdąży przyjść poczta itp)- zrobić listę rzeczy do zrobienia - najlepiej rozbita na małe rzeczy wtedy szybciej się coś wykreśli
5. Zacząć nadrabiać w pracy od miesiąca przed urlopem(żeby ostatni tydzień była już plaża a nie pogoń;)

Brzmi to psychicznie ale daje poczucie kontroli co ogranicza stres. A stres przed wyjazdem jest czymś normalnym u większości.
Od zeszłego roku wolę robić tego typu plan niz stracić kolejne wakacje

[wikrap1]

Polecam ciekawą prezentację o stresie i podejściu do niego.
http://www.ted.com/talks/kelly_mcgonigal_how_to_make_stress_your_friend

Ogólnie racja, plan działania daje poczucie bezpieczeństwa, przewidywalności.