Sylwek Czerwiński jedzie przez Świat

[Robb]

http://kroplaswiata.bloog.pl/

zapraszam

[Natalia]

Weszłam sobie na tę stronkę, tak się porozglądałam chwilkę i w dziale "Moje wyprawy" mnie zmroziło...
"Objechałem Europę Zachodnią w ciągu 43 dni. Pokonałem dystans 7051 kilometrów"
... czyli....wychodzi średnio 160 km dziennie... czy ja dobrze liczę, czy może już coś nie tak z moim wzrokiem... masakra Ponad 7000 km... To tyle ile ty Robb zrobiłeś przez 5 miesięcy jeśli dobrze pamiętam... Ja rozumiem takie rzeźnie urządzać jeszcze na jakies dwa tygodnie góra...ale 43 dni...Nie pojmuje Mnie by było zal tak gnać...

[aard]

Ale jest się czym pochwalić, nie? Wiec wszystko zależy od priorytetów

[Robb]

hmmm .to zalezy od wielu rzeczy :-)
ktos jedzie na wyscig
ktos w podroz
ktos inny nie daje rady dluzej niz miesiac wiec cisnie ile wlezie
ktos inny ma tylko 3 tyg urlopu wiec tez cisnie ...

ja sie zwalniam z pracy i jade .. ile mi kasy wystarczy ...

kazdy ma swoj sposob, swoje ego, swoje problemy i ambicje ...
maja jest byc w podrozy jak naj dluzej
kogos innego jak najszybciej ..

zadna nie jest ani dobra ani zla

[Natalia]

Hmmm oczywiście nie neguje tutaj takiej formy turystyki rowerowej.... choć z turystyką ma to już chyba coraz mniej wspólnego... tak mi sie przynajmniej zdaje...
Każdy w podróżach widzi co innego, ma inne warunki,  powody i inne cele... wiadomo Ja zdecydowanie wolę przejechać mniej i wynieść z takiej podróży jak najwięcej, a ciężko jest mi wyobrazić to sobie przy 160km/dobę... ale ciekawa jestem ilu rowerzystów na tym forum jeździ w ten sposób... tzn że czas i kilometry są priorytetem...i jak oni to widza... Dla ilu z Was najważniejszym celem jest podróż sama w sobie, a dla ilu dodatkowym atutem jest liczba przejechanych kilometrów... Bo wiadomo - to też cieszy i może być powodem do zadowolenia
Ja nie ukrywam, kiedy wracam do domu po wyprawie i patrzę na licznik, to jest jakaś radość...kiedy zdam sobie sprawę co przejechałam na tym swoim niepozornym rowerku...ale ja te kilometry właściwie przeliczam na chwile... i o tyle są dla mnie cenne... ( może takie babskie podejście ) A podczas podróży niewiele się nimi przejmuje...

[rafalb]

Z tą spinką na kilometry to u mnie jest tak, że dojeżdżając do celu(jakiegoś państwa) cisnę ile się da bo w tym czasie nic ciekawego nie ma do oglądania- chcę mieć za to więcej czasu na powolne objechanie ciekawego terenu. Jest też tak, że takich "aren ciekawostek" jest kilka i ciśnie się od jednej do drugiej. W czasie jednej wyprawy realizujemy się sportowo (tyle to a tyle kilometrów zrobiliśmy najwięcej jednego dnia) a także zwiedzamy i dużo wynosimy z wyprawy. Czasem trudno jest tak wybrać sobie część, którą "zwiedzamy", a przez którą się "prześlizgamy". Zależy kto co lubi- czy widoki, czy zabytki, czy nastawia się na góry...dlatego można o tym dyskutować bez końca.
No i nie uzgodnimy też od ilu kilometrów dziennie wyprawa jest wyprawą, a od ilu już "wyścigiem"- zależy też od człowieka(jeden pociśnie 150km dziennie oglądając przy tym piękne widoczki , rozmawiając z ludźmi, a drugi będzie jechał ze schyloną głową i nic nie zobaczy bo będzie się skupiał tylko na bólu nóg i kręgosłupa. )
Myślę, że mój sposób jazdy- przeplatanka spinką na km i turystycznym zwiedzaniem jest optymalna, jeden typ jazdy i drugi nie nudzi się i się nim nie zmęczymy bo występują na zmianę.  

[transatlantyk]

Pisałem już gdzieś na tym forum, że niebywałą satysfakcję daje mi pokonywanie przestrzeni, stąd zresztą wziął się mój forumowy pseudonim. Jak wracam do domu, ( z wyprawy dajmy na to) to w takich codziennych jazdach staram się jeszcze o szybkość.
Pozwiedzać lubię, czemu nie. W samotnych wyjazdach jak przez trzy czy cztery dni najeżdżę się od rana do wieczora, to robię sobie dzień odpoczynku i wtedy szwędam się po okolicy - chętnie bez roweru - jest doskonała okazja aby coś zobaczyć.
Będąc na sptkaniu, gdzie Robb i Anushka opowiadali o swej podróży do Indii, byłem zafascynowany gdy opowiadali, że siedzieli przez tydzień u kogoś w Iranie ponieważ im się tam bardzo ciekawie rozmawiało. Podziwiam, ale to absolutnie nie mój temperament i całkiem inny rodzaj ciekawości świata

[Robb]

transatlantyk,  skąd ta smutna mina :-)

[transatlantyk]

Intencją była raczej zaduma niż smutek.

[Robb]

a .. to dobrze :-)
pozdr serdeczne

[Maciek]

byłem zafascynowany gdy opowiadali, że siedzieli przez tydzień u kogoś w Iranie ponieważ im się tam bardzo ciekawie rozmawiało. Podziwiam, ale to absolutnie nie mój temperament i całkiem inny rodzaj ciekawości świata

Nie wiesz co tracisz, to jest coś pięknego. Miałem w tym roku okazję tego doświadczyć, niestety nie aż przez tydzień (z powodu braku czasu) ale irańska gościnność to niezapomniane wspomnienia

Pozdr.
M.

[transatlantyk]

Maciek, a jak myślisz, nad czym ta zaduma ?

[Remigiusz]

A mojemu rekordowi dystansu stuknęło właśnie 10 lat. Wtedy, w liceum i na studiach, jeżdziłem hołdując zasadzie "setka musi być". Teraz to prawdziwa rzadkość. Nad dystanse przedkładam dobre towarzystwo na trasie, a to bardzo często oznacza mniejszą efektywność jazdy. Nie byłem nigdy na rajdzie, który prowadzi do jakiegoś celu. Jeżeli celem jest jakiś odleglejszy obszar, to dojeżdżam tam nierowerowym środkiem transportu.

[aard]

Wreszcie coś ciekawego! Remigiusz, a jaki ten rekord?  

[Remigiusz]

Remigiusz, a jaki ten rekord?

400, ale bez sakw to było. Mimo że nie wyglądam może na maniaka rekordów, to prowadzę bardzo skrupulatną statystykę wszystkich wycieczek, a podsumowanie roczne zawiera 40 różnych, czasem bardzo dziwnych rekordów (część ma charakter sportowy, część turystyczny). Zrobiłem sobie do tego arkusz w excelu, który wylicza pozycje ważone poszczególnych osiągnięć na przestrzeni 18 lat rowerowej działalności. Na tej podstawie mogę Ci powiedzieć, że np. bieżący rok zajmuje ósme miejsce w rankingu, a osiągnięte rezultaty stanowią średnio 58% rezultatów rekordowych      :mrgreen: