Kaseta 9-rzedowa

[Joseph]

a 30/34 to 0,88 obrotu koła, czyli 35% więcej niż 22/34.

Ale z kolei to tyle, co 28/32,
o ile w ogóle mam te 32 z tyłu (już nie pamiętam, sprawdzać teraz nie będę),

te 30, względem typowego dla trekingowych korb - 28, to IMO nie aż tak duża różnica
(względem 22-MTB owszem)

[Waxmund]

lekka pomylka nastapila w porpzednim poscie... nigdy praktycznie nie zszedlem ponizej przelozenia 22/26 = 0.85
30/34 = 0.88
wiec duzej roznicy by nie bylo.... jesli tylko ta korba obsluzy mi kasete 9rzedowa to ja wezme chyba (: bedzie szalenstwo na zjazdach  :twisted:

[Remigiusz]

Ja swój napęd złożyłem też na bazie zafascynowania rekordami prędkości, a teraz nie bardzo mi się przydają jego co po niektóre elementy Inna sprawa, że jeżdżę siłowo i dotychczas nie potrzebowałem lżejszych przełożeń.

[Waxmund]

nie chodzi mi o rekordy predkosci, bo takich za czesto i tak nie bede bil... troche pietra mam juz ;] rekordy jednak latwiej bic z sakwami niz z przyczepka. jezdzac z przyczepka trzeba byc bardzo ostroznym....
chodzi mi o normalna jazde. aktualnie po miescie jezdze non-stop na najwyzszym przelozeniu....(42/11)  przydaloby sie moc wrzucic cos wiekszego

[Remigiusz]

hm 42, to zmienia postać rzeczy. Rzeczywiście lepiej mieć coś mocniejszego. Na długich, ale płaskich zjazdach lub przy jeździe z wiatrem to zdecydowanie za mało.

[Waxmund]

no wlasnie... ale 42/11=3.8  48/11=4.36 takze takiej duzej roznicy w sumie nie ma, a nie chce zajezdzic na maxa znowu najmniejsze zebatki z tylu......  czekam az mi wolf odpisze bo on jakims cudem zlozyl korbe 26-42-52 :]

[Remigiusz]

Nawet jak byś miał 52-42-30 i z tyłu 32/34 to i tak dasz radę w zasadzie wszędzie. Ja mając na tyle 28 przez wiele lat, po raz pierwszy w zeszłym roku musiałem prowadzić rower na asfalcie (w Anglii, gdzie nachylenia przekraczały 25%, a dodatkowo miałem sporo bagażu). Po gruntach też jeżdżę i wystarcza.

[transatlantyk]

Na przełożeniu 28przód/30tył podjechałem bardzo trudny podjazd Mortirollo bez żadnego odpoczynku i problemem dla mnie było nie przełożenie, tylko jak sięgać po bidon przy małej prędkości, bo słoneczko wtedy grzało, oj grzało.
Nie sugeruję, że to była bułka z masłem, ale dało się.

[Remigiusz]

Na przełożeniu 28przód/30tył podjechałem bardzo trudny podjazd Mortirollo bez żadnego odpoczynku i problemem dla mnie było nie przełożenie, tylko jak sięgać po bidon przy małej prędkości, bo słoneczko wtedy grzało, oj grzało.  
Nie sugeruję, że to była bułka z masłem, ale dało się.

Ale zdaje się, że jachaliście w zasadzie bez bagażu, a to ogromna różnica

[transatlantyk]

Oczywiście, bagaż ograniczony był do minimum, a o takim jak Ty będziesz ciągnął,
to już wogóle nie ma co gadać, tylko trzeba szukać jak najmniejszych przełożeń
Nie dziwię się nic a nic. Jakoś nie pomyślałem, że moja uwaga może akurat najbardziej Ciebie i Twojej wyprawy dotyczyć

[Remigiusz]

Jakoś nie pomyślałem, że moja uwaga może akurat najbardziej Ciebie i Twojej wyprawy dotyczyć

Bez przesady, w tym wątku debatujemy nad przełożeniami Waxmunda
Ja tylko zwróciłem uwagę na ten fakt, bo jednak dość rzadko jest okazja do porzucenia bagażu i zdobywania przełęczy na lekko. W naszym (czyli podróżników) przypadku na ogół jednak jedzie się dalej z pełnym bagażem i przy takich założeniach trzeba rozpatrywać przypadek Waxmunda.
Też próbowałem ułożyć sobie takie pętelki na Korsyce (dziewczyny chętnie odpoczną nad wodą), ale udało się to jedynie w dwóch na 24 dni. Reszta to ciągła jazda naprzód.

[transatlantyk]

No wiesz, Passo di Stelvio poszło z pełnym bagażem. Też robiłem przymiarkę do zdobycia bez odpoczynku, ale pękłem gdzieś przed połową na 14%. No to zaczekałem na Mikiego i jechaliśmy już mniej ambitnie, za to gadając i fotografując. Myślę, że to ostatnie szczególnie popierasz

[Remigiusz]

Też robiliśmy Passo Stelvio z bagażem. Spaliśmy w Trafoi na 1600 i do czubka chyba z 10 razy się zatrzymywaliśmy (ja z Justyną). Dwaj inni koledzy jeszcze bardziej cieniowali i przyjechali po nas. Natomiast Lider (wtedy był dopiero w początkowej fazie liderstwa) wjechał bez zatrzymywania i co więcej, nie zdołał go wyprzedzić żaden kolarz. Nas mijały całe peletony. Na górze czekał kupę czasu i prawie zamarzł

[aard]

Ja nawet nie liczę, ile razy się zatrzymywaliśmy. Prawie co zakręt na pewnym odcinku, bo jeden z nas fimlował tego drugiego, kiedy tamten jechał

A myśmy podjeżdżali od Bormio, czyli od tej łatwiejszej strony...

[Waxmund]

heh, ale macie zabawy na podjazdach ja tam wole podjechac na sama gore, upocic sie jak dziki.... i stamtad podziwiac widoki dopiero nie przejdzie cos takiego jak postoj na podjezdzie.... (mialem dlugie podjazdy.... takie 2-3 godzinne poki co najdluzsze )